Regen!

 

"Je zult maar op een camping in Nederland bivakkeren met dit weer!" Hoe vaak hebben we deze zin niet gehoord afgelopen week? Nu zitten wij niet op een camping, maar gewoon in ons eigen, comfortabele huis. Maar toch komt dit weer ook ons de neus uit. Af en toe gaan we naar buiten om te fietsen, op een terrasje te zitten of in de tuin te rommelen. Maar om nou te zeggen dat dit echt zomer is? Nee!

Hoe dan ook, we genieten wel van onze vrije tijd. Die tijd wordt gevuld met uitstapjes. Naar Space Expo in Noordwijk. Naar de IKEA om inspiratie op te doen voor de tienerkamer. Naar de stad om nieuwe schoolagenda's in te slaan. Naar diverse adressen in het land om de meisjes van hun respectieve logeerpartijtjes te brengen of op te halen. Naar een bowlingcentrum met vrienden en hun kinderen. Maar we werken ook wat achterstanden weg. Wat controlebeurten bij artsen. Wat administratieve romslomp. Wat telefoontjes naar mensen die we even niet hebben gesproken. Ons normale (hoge) tempo is eruit en dat is precies wat we nodig hebben. Nu alleen nog wat zon ....

Derde vakantieweek

We zijn alweer in de derde vakantieweek beland. De meiden zijn nog niet bepaald uitgerust. Ze gaan te laat naar bed (want zo gezellig om nòg een spelletje te spelen of nog één filmpje te kijken). Ze zijn teveel op stap (de film 100% Coco is trouwens voor negenjarigen al warm aan te bevelen en een speeltuin doet het bij veertienjarigen ook nog steeds goed 😊). Ze doen te veel (shoppen/chillen/afspreken voor de ene en spelen/zwemmen/fietsen voor de andere). En ze slapen te weinig (dit jaar zijn er zoveel logeerpartijtjes dat het zelfs niet lukt om iedereen te zien vanwege afwijkende vakantieschema's - volgend jaar beter plannen, mama!).

Maar ach, het is vakantie en dan mag je een beetje freewheelen. Dus zien we de extra uurtjes hangend op de bank met Iphone/Ipad maar door de vingers. Doen we 's ochtends extra zachtjes als een van ons vroeg op moet voor zijn/haar werk, zodat de dametjes kunnen uitslapen. Koken we extra verantwoord om in elk geval de vitaminen op peil te houden. Doen we zelf ook niet zoveel in huis als we ons hadden voorgenomen. Zodat we als gezin naar het strand kunnen gaan om te gaan barbecueën. Of tijd hebben om uitgebreid koekjes te gaan bakken met vriendinnetjes. Of om spontaan met opa uit eten te gaan op een zonovergoten terras! Happy holidays everyone!

Midweekje weg

Niet alleen mocht opa dus van de monitor af en het ziekenhuis uit, hij mocht zelfs met ons op stap, mits we rustig aan zouden doen!

Een paar weken geleden boekten we namelijk al een huisje in Résidence Klein Vink. Die huisjes hebben ook slaap- en badkamers op de begane grond - ideaal voor opa's met gebroken ribben. Als extraatje huurden we ook nog een scootmobiel, die op het park werd afgeleverd. Zo kon opa met ons 'fietsen', zonder zich te hoeven inspannen.

En wat was heerlijk om na de afgelopen spannende weken gevijven op stap te zijn. Bij aankomst scheen de zon en maakten wij het ons gemakkelijk in de bijbehorende tuin. Papa zette met de meisjes een tentje op het gras op. Daarmee ging L's wens in vervulling: een nachtje in de tent slapen! Op dinsdag fietsten/scootmobielden we in de omgeving, aten ijs aan de Maas en plukten blauwe bessen in een ienieminie-dorpje. Helaas goot het op woensdag en besloten wij per auto naar het Duitse Kleve te rijden. Met een groot stuk taart in onze buiken en een shopsessie naar drogisterij-artikelen doken we alweer zielstevreden op tijd in bed. Op donderdag genoten we weer van de zon en dobberden heerlijk rond in het Thermaalbad van Arcen. Vrijdagochtend sloten we af met koffie op een terrasje. Topweekje!

Bij thuiskomst sprongen we direct weer in de startblokken. Y vertrok naar Amstelveen voor een 'just married'-party van vriendin M. Met 15 vriendinnen van de bruid leerden we sushi, teriyaki en tempurabeslag maken. Op zaterdagochtend vertrok L al weer vroeg naar ballet en aansluitend naar vriendinnetje K. voor een logeerpartijtje (alweer in een tent!). Y ging richting strand, waar ze met vriendinnen M., A. & C. een yogales volgde in de zon - mmmm! Onze M sloeg intussen met buurmeisje A. alvast nieuwe schoolspulletjes in. Op zondag bracht A onze oudste naar Haarlem waar ze zich met vakantievriendin C. een ons shopte! Helaas is er nu weer een periode van werken aangebroken, want met dit prachtige weer kunnen wij ons nog weken uitstekend vermaken, hoor!

Vrij!

Hèhè, onze regio heeft vrij! We kunnen gerust stellen dat we een wel beetje moeten bijkomen. Want eerder schreven we al dat opa een gebroken rib had. Maar er is meer. Twee weken geleden was Y met de klas van L mee naar de schooltuintjes om te oogsten. Anders had ze opa beslist al eerder gebeld om te vragen hoe het met hem ging. Toen ze hem rond 14.00 uur belde, klonk hij vreemd. Hij praatte onduidelijk en gaf aan zich ook niet zo goed te voelen. Met een ongerust gevoel ging ze direct bij hem langs. Het ging inderdaad niet goed met hem. En wel zodanig dat de huisarts en ambulance binnen een mum van tijd voor de deur stonden. Op verdenking van een beroerte reden we met gillende sirenes naar het ziekenhuis. Bij de Eerste Hulp stonden de artsen al klaar en werd er direct een CT-scan gemaakt, bloed geprikt en een hartfilmpje gemaakt. Wat ben je op zo'n angstig moment blij met al die goede zorg!

Tijdens het wachten, knapte hij gelukkig langzamerhand wel wat op. Maar de neuroloog nam kordaat het heft in handen en bracht hem naar de 'stroke care unit', waar hij 24/7 aan de monitor en het zuurstof lag. Inmiddels waren A en de meisjes ook gearriveerd. Ontdaan reden we terug naar huis. Nu moesten we wachten op de uitslagen van de MRI-scan. Die kwamen vrijdagavond: geen beroerte! Wat een opluchting, want we konden op de unit met eigen ogen zien hoe verwoestend die kan zijn. Afijn, opa mocht naar de verpleegafdeling. Maar na een paar minuten was hij weer terug op de unit: hij was weer onwel geworden.

Onze verbazing was daarom groot toen we zaterdagochtend werden gebeld dat we hem mochten komen ophalen. Na een telefoongesprek met de neuroloog bleek dat zij nu niets voor hem konden doen en dat verder onderzoek bij de cardioloog volgt. Enfin, opa is dus nu weer lekker thuis. Wij en al diegenen die om hem geven, houden hem goed in de gaten. Het gaat vooralsnog goed en we zijn blij dat we nu onze aandacht volledig op hem (en de meiden) kunnen richten.

Hoera, 14 jaar!

Hoera: onze M is jarig en nu 14 jaar! Ze is ook nog eens (ruim!) over naar de 2e, is toegelaten tot de hockeyvereniging van onze stad en heeft al bijna een week vrij. Genoeg redenen voor een feestje! A is op maandagen altijd thuis bij de meiden en kon dus na het uitpakken van de cadeaus (o.a. een schooltas) rustig opstarten met de jarige. Y kon lekker op tijd thuis zijn en om 16.00 uur troffen we elkaar bij de ijssalon - M is niet zo dol op taart. 's Avonds bezochten we een nieuwe pizzeria in de stad. Erg leuk en lekker.

Natuurlijk mocht ook zij nog een 'kinder'feestje geven. Maar dat is dit jaar toch wel even anders dan andere jaren. In de week ervoor had ze al een slotfeest van school, een danceparty van een vriend en een chillparty op het strand. Zwemnen dan maar? Nee, niet handig. Bowlen? Nee, niet cool. Naar Jump XL? Nee, te grote kans op hoofdpijn. Woensdagmiddag kwamen zes vrienden en vriendinnen daarom gewoon bij ons thuis 'chillen'. Het enige dat we daar voor hoefden te doen, waren wat boodschappen in huis halen. En een beetje uit de buurt blijven 😃.
Ze keken film, kletsten en keetten wat, zaten afwisselend binnen en in de tuin. Prima middag gehad, aldus de jarige!

Onze L - die over is naar groep 6, met een prachtig rapport - sloot die middag ook een maand vol feestjes af (film, speurtocht en dansworkshop), dus na vier weken verklaren wij de feestmaand officieel gesloten. Nog een weekje werken en naar school en dan op naar de vakantie!