Book reviews

TV kijken doen we bij voorkeur niet zoveel in de zomer. Als het even kan, zijn we buiten en lezen we. Wat lezen wij zoal?

A (leest bij vlagen graag (auto)biografieën, filosofische boeken en thrillers):

• Lee Child - De affaire *****
• Tommy Wierenga - Joe Speedboot ***
• Piet Vroon - De tranen van de krokodil **

Y (leest veel en graag over grote literatuur, over reizen naar andere culturen en familiesaga's):

• Sylvia Witteman - Pekingeend bij nacht ***
• Leslie T. Chang - Fabrieksmeisjes ***
• Peter Buwalda - Bonita Avenue ***

M (houdt niet zo van lezen, maar geniet van voorlezen):

• Dick van der Laan - Pinkeltje en Wiebelstaart ***
• Katrien Duck Pocket deel 5 ***
• Vivian den Hollander - Cap en laarzen *****

 L (wordt graag voorgelezen):

• Amy Hest en Jill Barton - Het grote boek van Kiki *****
• Het magische dierenbos *****
• Alles van Dora ***

Vragen en complimenteren

We lopen terug naar de parkeerplaats na een heerlijke ochtend op een zonnig strand. Een oudere dame loopt ons tegemoet. Ze valt ons op, want ze loopt met twee stokken. Is ze aan het nordic walken of slecht ter been? Andersom kijkt zij ons ook geïnteresseerd aan.

Wij zijn dat wel gewend. Een (donker)blonde/grijze papa en mama met twee donkerharige meisjes aan weerszijden vallen nu eenmaal op. Normaal gesproken komen nu de standaardvragen: "Zijn ze geadopteerd? Waar komen ze vandaan? Zijn het zusjes?". Dat is niet erg, we hebben ons antwoord klaar en lopen daarna gewoon weer verder. Want deze standaardvragen worden ook standaard vooraf gegaan door de leukste complimentjes: "Wat een mooie meisjes/schatjes/zien ze er leuk uit!". En elke uitleg over adoptie, scheelt onze kinderen later weer veel vragen, hopen we.Maar vandaag is het anders. De oudere dame glimlacht vriendelijk en betrekt ook mama in haar compliment, zonder ook maar een vraag te stellen! "Mevrouw, u bent een plaatje met twee van die prachtige kinderen aan uw zijde!".

Dank u wel, onbekende mevrouw, voor uw ontzettend leuke compliment op deze toch al zo heerlijke dag!

Crea Bea's - 2

Misschien heb je het al eerder hier gelezen: wij knutselen graag. Op zondagochtend mag papa uitslapen en transformeren Y, M en L in Crea Bea's. De ene week bakken we een speciale cake, de andere week zaaien we mais, paprika en aardbeien in de tuin. We maken vilten armbanden, knippen en plakken of gieten gips. Het is altijd weer even puzzelen om iets gezamenlijks te vinden, want het leeftijdsverschil tussen L en M is nu eenmaal vijf jaar.

Ook op vakantie lukte dat prima. Zo hebben we liedjes gecomponeerd met bierflesjes. Dit vraagt om wat uitleg, denken we. We spaarden lege flessen en vulden die met verschillende hoeveelheden water. Zo ontstond een 'klankorgel'. Met een lepel ontdekten we welke klank bij welk flesje hoorde. Elke fles kreeg een eigen sticker en zo konden we de flesvolgorde op papier 'stickeren'. L vond het vooral leuk om veel lawaai te maken, maar M componeerde een heus eigen lied!

Zij heeft ook leren pannenkoeken bakken en L is gediplomeerd 'zandkastelenbouwster' geworden. Samen met 'Koning Koos' (papa) schepte ze kuil na kuil en begroef ze zich het liefst onder een enorme laag zand. Een andere keer hebben we etuis van wolvilt gemaakt. Heerlijk in de zon spetteren met zeep en water. De natte lapjes waren in een mum van tijd droog en zijn toen door mama aan elkaar genaaid.

Maar het echte vakantiesuccesnummer is en blijft het verzamelen en daarna beschilderen van schelpen en stenen. Na een flinke wasbeurt kun je ze beschilderen met acrylverf. De stenen kun je aan elkaar plakken tot vlinders, lieveheersbeestjes of als aandenken voor je vakantie-BFF. De beschilderde schelpen kun je verwerken in een schilderijlijstje, ketting of plakken op een mok. Een tubetje 10-secondenlijm vind je tegenwoordig in elke supermarkt.

Het enige nadeel van al deze creativiteit? Het moet natuurlijk wel allemaal weer mee naar huis. En onze koffers zijn altijd al zo vol .... (lees ook Inpakken en wegwezen?)

Zomer 2012

Na een heerlijke vakantie in Zuid-Europa hebben wij twee kinderen van melkchocolade. Waar sommige trendy tijdschriften melden dat het nieuwe bruin eigenlijk spierwit is, knappen wij toch erg op van een lekker zonnetje aan de hemel en een gekleurd velletje.

Dit jaar hebben we de ultieme kindervakantie kunnen houden met 3xZ: zon, zee en zwembad. M is nòg slanker geworden van al het zwemmen en L blijkt ook al geen watervrees te hebben. Ze springt gerust van de kant op een luchtbed of in de golven van de zee.
Verder heeft M leren 'patiencen' en kan L nu zelf schommelen. Bij afwezigheid van Nederlandse leeftijdsgenootjes hadden we alle tijd voor ons viertjes en dat was heerlijk. Nu weer aan de slag op school en met werk!

Inpakken en wegwezen?

Heb jij ook altijd zoveel bij je op vakantie? Maakt niet uit waarheen we gaan, we proppen altijd met moeite onze koffers dicht. Niet zozeer met ladingen kleren en al helemaal niet met Nederlands eten, maar met 'gezellige accessoires'. Kaarsjes, (mini)barbecue, citruspers - mensen kijken ons altijd ongelovig aan als ze horen wat we bij ons hebben. Zo nam A altijd al graag zijn flippers (zwaar!), snorkel en duikbril mee. M heeft deze voor elk verworven zwemdiploma ook gekregen, dus die gaan nu ook mee. Ook als er geen zee in de buurt is.

Naast het gebruikelijke zwemspeelgoed (zwemband, bootje, luchtbed, vlinderbandjes, etc.) natuurlijk het bouwmateriaal voor L: emmers, schep, zeef, vormpjes. Wel zo gezellig als M en papa ook kunnen meedoen, dus wordt alles minimaal in tweevoud ingepakt. Per kind mogen er vier knuffels mee en ook klei, verf, stiften/potloden, lijm, knutselpapier en kleurboeken. En natuurlijk spelletjes: Uno, Yathzee, het Smurfenspel, puzzels, Memory, het Kikkerspel, etc. Dan nog leesboekjes en in het geval van M tasjes, portemonneetjes, neptelefoons, opschrijfboekjes, zonnebril, etc. Tja, je bent negen en hebt als pre-jongedame zo je eigen behoeften!

Na het succes van onze wolvilt-actie in juni, besloot Y een zak gekleurde wol(vlies), zeep en noppenfolie mee te nemen op vakantie. En borduurgaren en vilt en een naai-etui (zie ook blogbericht Crea Bea's deel 2). Scrabble, Rummykub, Mastermind, tijdschriften, boeken, puzzelboekjes. Maar ook mobiele telefoon, GPS en laptop, MP3-spelers, met boxjes. Kortom, het is eigenlijk nog een wonder dat we naast onze zwemkleding überhaupt nog plek hebben voor onze kleren!

Want eerlijk is eerlijk - het meeste gewicht gaat altijd op aan badhanddoeken. Om op te zitten, om je mee af te drogen, om warm te blijven, om mee te picknicken. Helemaal handig, dus hebben we er elk drie (!) bij ons. Volgend jaar doen we die in een grote tas. Want Y's koffer weegt van zichzelf al drie kilo en dat gewicht moeten we straks nog apart gaan betalen!

Statistieken

L is vier jaar, weegt 15,1 kg en meet 98,5 cm.
Het haar van onze jongste dochter is nu lang genoeg voor twee staartjes, ze draagt het liefste een maillot en is dol op geel en roze. Ze fietst met zijwieltjes, is dol op zwemmen en verstaat (bijna) alles. Ze heeft nog wat moeite met de typisch Nederlandse klanken: de 'g' gebruikt ze bij voorkeur in plaats van de 'h' (dus 'gart' in plaats van 'hart') en de 'r' geeft ook nog de nodige problemen. Nee, dat wordt niet de beroemde 'l', maar een 'h'. Dus 'kohel' in plaats van 'korrel'. Een bevriende logopediste legde uit dat de 'r' sowieso de laatste klank is die kinderen leren. Kun je die ná groep 2 nog niet zeggen, wordt het pas tijd om je zorgen te maken.

M is negen jaar, weegt 28,5 kg en meet 134,5 cm.
Nog nèt niet lang genoeg om voorin te mogen zitten, maar toch al een hele grote oudste dochter. Die haar eigen modesmaak ontwikkelt, nagellak en makeup gebruikt als ze de kans krijgt en zich uitdost met sieraden, tassen en sjaals, al naar gelang de gelegenheid. Ze heeft haar eerste slaapfeestje achter de rug en na de zomervakantie heeft ze een discoparty. Dan start ze ook in groep 5 - ze kent dus nu de tafels van 1 t/m 5 uit haar hoofd en heeft nog steeds een feilloos richtinggevoel. Ook voor verloren voorwerpen in huis! Mama's bril, papa's telefoon of L's pandabeer - het komt zonder problemen weer terecht.

M is jarig en dat vieren we ook!

Onze M is vandaag negen jaar geworden! Sinds vorig jaar juli is ze met de voorbereidingen van dit jaar bezig. Wij dus ook. En met succes, want de opoefiets valt erg in de smaak, net als opa's cadeau: een abonnement op het Kaasblad van Diddl. Vandaag eten we citroentaart en pannenkoeken. Morgen komen de tien vriendinnen en nichtjes op haar kinderfeestje. Uit betrouwbare bron weten we dat ze dan een aantal cadeaus met een hoog Topmodel-gehalte krijgt. Maar eerst trakteren in de klas: op watermeloen! Van harte gefeliciteerd, grote, mooie en lieve dochter van ons!