Moeilijk

Rampspoed komt zelden alleen. In onze omgeving zijn in korte tijd drie (schoon)vaders overleden. Een collega en dierbare vriendin vertellen dat hun jarenlange relaties voorbij zijn. Een andere collega krijgt te horen dat zij een beginnende vorm van kanker heeft, de ander kampt met terugkerende angstaanvallen. Tel daarbij op degenen die met angst en beven de volgende reorganisatie afwachten en vol zorgen hun financiële zaken berekenen.

We voelen met iedereen mee. Zelfs zo, dat we er zelf een beetje naar van zijn. Je wilt toch dat je naasten het fijn hebben. Je kunt maar zo weinig doen. Behalve er zijn met een luisterend oor en een open deur.

Gelukkig zijn er ook genoeg voorbeelden van mensen die wèl gezond oud worden. Van mensen die wèl gelukkig blijven samen. Die wèl genezen van slopende ziektes. En die hun baan wèl behouden of nieuwe initiatieven ontplooien.

Hoe dan ook. Het leven is mooi, maar broos. Grijp daarom - als het je lukt - elk moment van geluk met beide handen aan!