Hoera, hij is er weer! Ondanks de gebruikelijke hobbels (dit jaar een vermeend gaatje in de boot, een lekkende kraan en de verdwenen pieten) is Sint weer in het land. Kaas- en stroopwafelpieten hoeven voor ons niet zo nodig, maar laten we die discussie hier vooral niet voeren.
Natuurlijk zitten ook wij al dagen aan de buis gekluisterd voor het Sinterklaasjournaal. De intocht hebben we met L live en op tv gevolgd. M moest helaas verstek laten gaan, omdat zij naar een slaapfeestje was en aansluitend musicalles had. De eerste zak met kruidnootjes is al op. Wat toch een prestatie is, gelet op het feit dat bij ons de eerste zak pas na 13/11 (papa's verjaardag) in huis komt. We hebben al talloze Sinterklaasliedjes gezongen en de eerste rijmpjes vormen zich in onze hoofden. M heeft al een lootje getrokken op school en L mag ook daar een schoen zetten. Onze schoenen mogen we altijd op zaterdag zetten en ja hoor, het paard had zijn appel op en wij cadeautjes!
Iets wat ook elk jaar vaste prik is, dat we onze Sint-spullen niet kunnen vinden. De pietenmutsen, cadeaupapier en schoencadeautjes - ze zijn in huis, maar waar? Ieder jaar opnieuw stress om de schoenen op tijd gevuld te krijgen. Het lukt altijd wel weer, maar pffff!
Volgend weekend bezoeken we een Zwarte Pietenhuis en het weekend daarna komt de Sint langs op mama's werk. En dan natuurlijk de kers op de banketstaaf: pakjesavond thuis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten