'Het leven is een feestje, maar je moet wel zelf de slingers op hangen'. Nou, dat hebben we dus gedaan. Tegelijkertijd beseffen we ons maar al te goed dat er op andere plaatsen op de wereld geen sprake is van feest, slingers of zelfbeschikkingsrecht op je eigen leven. Wat kunnen we ergtegen doen? "Als vakantiebaan naar Afrika of elders vertrekken en daar helpen in een weeshuis. Het klinkt zo nobel en de bedoeling is ook goed. Maar ongewild wordt hiermee een keiharde industrie gesponsord: het 'weeshuistoerisme'.
Nederlandse vrijwilligers zijn gewild. Ze worden in Afrika gezien als bronnen van inkomsten. Maar voor begeleiders in een weeshuis, heb je natuurlijk wel weeskindjes nodig. En die zijn er niet genoeg. "En dus worden kinderen bij hun ouders weggehaald en in een weeshuis gestopt", zegt Laura Westendorp van Unicef.
Een groot aantal van de kinderen in de weeshuizen waar westerse vrijwilligers komen helpen, heeft nog gewoon een of beide ouders.In Ghana (maar ook in Sri Lanka heeft 92 procent van de 'wezen' nog minstens één ouder, in Nepal 62, Cambodja 75, Zimbabwe 60 en Afghanistan 70 procent) komt dit veelvuldig voor. De kinderen verblijven in weeshuizen omdat hun ouders dan een mond minder te voeden hebben en zijn verleid door de inkomsten die weeshuizen verdienen aan de vrijwilligersindustrie. Veel kinderen komen vervolgens nooit meer terug bij hun ouders en groeien vervolgens op in armoedige omstandigheden. "Door overleg met de overheid en voorlichting in de dorpsgemeenschappen proberen we deze schadelijke praktijk terug te dringen", zegt Westendorp. "Het afgelopen jaar zijn we erin geslaagd om zeker 1.500 kinderen uit de weeshuizen te herenigen met hun families. Tegelijk zien we dat andere kinderen weer in het weeshuiscircuit belanden. Via een publiekscampagne maken we gemeenschappen en dorpsoudsten duidelijk dat het voor kinderen van belang is om op te groeien bij hun familie en liefst bij hun ouders."
Het aantal kinderen in Ghanese weeshuizen is de afgelopen jaren enorm gestegen. Meer dan 80 procent van de kinderen in deze weeshuizen heeft een of beide ouders nog. Veel weeshuizen lijken specifiek te zijn opgezet voor buitenlandse vrijwilligers en hun geld. Alleen al in het district West Mamprusi is het aantal weeshuizen tussen 2006 en 2013 gestegen van 1 tot 17. Ook veel adoptieprocedures gaan vanuit deze weeshuizen en kennen een gebrek aan controle. Volgens de meest recente cijfers gaat het om 4.432 kinderen in 114 tehuizen. Slechts drie van deze instellingen zijn van de overheid, de rest is allemaal privé opgezet."
Bronnen: Unicef, Metro, AD, juni 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten