Nog meer dagen wennen

Zo, de kop is eraf. M heeft inmiddels haar eerste lesuren wiskunde, maatschappijleer en Frans gehad. Op haar nieuwe witte Vogue-fiets (voor haar verjaardag) reed ze met haar nieuwe zwarte Eastpak-rugzak (van haar cadeaugeld) en nieuwe zwart-/witte outfit (van papa en mama) haar  toekomst tegemoet.

Wat is alles ongelooflijk veranderd. Wat heeft ze weinig boeken. Hoeft ook niet, want ze kan inloggen op digitale boeken via haar spiksplinternieuwe laptop. Ze kent de halve klas al via de app-groepjes. Ze heeft op school een eigen locker, te ontsluiten met haar eigen keycard. Wij als ouders hebben de inlogcodes gekregen voor Magister. Dus rapportcijfers, absentie of huiswerk? Wij kunnen alles online zien!
Maar wat is alles tegelijkertijd ongelooflijk ONveranderd. Wendagen, lesroosters, kleine pauzes, lunchpakketjes, gymles - alsof we gisteren zelf nog naar school gingen.

Maar waren wij ook al zo sociaal? Zo onvermoeibaar? Zo onverschrokken? Nee, beslist niet! We zijn apetrots op onze oudste!

Wendagen

Begin juni heeft M kennis gemaakt met haar nieuwe klas. Geen onverdeeld succes en lange tijd was de middelbare school een 'verboden' onderwerp. Dat was niet zo moeilijk met alle verjaardagen, afscheidsmusicals, feestjes en vakanties voor de boeg. Maar vorige week was het zover. Op dinsdag moest ze de laatste details voor de wendagen ophalen en woensdagochtend zwaaiden we haar (en de 200 andere eersteklassers) uit. Pffff, toch wel een dingetje, hoor! We kennen de school immers nog niet, geen enkele leraar en nog (bijna) geen andere kinderen. Pardon, leerlingen. Geen telefoon mee, dus ook drie dagen geen contact.

Ze zijn in Zeist geweest. Wat ze er precies gedaan hebben, is ons niet helemaal duidelijk. Iets met estafettes, vogelgeluiden en héél vies eten. In elk geval waren alle kleren in haar koffer vies. Zij zelf ook. En verkouden. Maar ze heeft het leuk gehad en is ontspannen thuisgekomen. Gelukkig maar! Morgen start haar eerste echte schooldag. Het begint al goed, want de laatste twee uur vallen meteen al uit. Enfin, we keep our fingers crossed ....

Griekenland

Inmiddels is onze zomervakantie weer voorbij. School en werk zijn weer begonnen. Voor onze M start een nieuwe fase: het voortgezet onderwijs. Maar daarover later meer. Eerst een verslagje van onze weekjes op zonovergoten Kos. Want dat was - na veel wikken en wegen - onze bestemming voor 2016.

Het Griekse eiland voor de kust van Turkije is ongeveer even groot als Vlieland en je kunt er fietsen! Dat leek ons super. We boekten ditmaal - superdeluxe - een all inclusive vakantie. Ouders van kinderen met zwemdiploma's, Iphones en gezonde dosis levenslust kunnen we dit concept inmiddels van harte aanbevelen! In no-time hebben ze vriendjes en vriendinnetjes. Leren kennen bij waterpolo, beachvolleybal of buikdansen (!).

De groepjes cirkelden geheel zelfstandig rond over het resort: van zwembad naar receptie (WiFi!), van speeltuin naar poolbar. Want daar serveerden ze koele (en coole) drankjes, pizzapuntjes en ijs. Papa en mama, die zelf vroeger graag kampeerden, sloegen het met verbazing gade. Maar ja, als de kinderen het fijn hebben, hebben papa en mama het ook fijn. Dussss .... wij hebben heerlijk geluierd aan het strand en zwembad, gelezen, gekletst en geslapen onder de parasol. Lekker gegeten, veel gezwommen en toch nog wel iets ondernomen. Gefietst in Kos-Stad, genoten in Zia, gechillt op Paradise Beach. Gezwommen met onze buren die toevallig ook op Kos verbleven. Lekker uitgerust, rolden we in Nederland ook nog de zomer in, dus wij relaxen voorlopig gewoon nog even verder!

Oh ja, nu de zomervakantie voorbij is, melden wij ons weer elke drie dagen op het blog

Facebook

"Shen Xiaoyan werd geboren met een hersenverlamming en zat al haar hele leven in een weeshuis in de Chinese stad Shenzhen (provincie Guangdong). In januari van dit jaar besloot een Amerikaanse medewerkster van het weeshuis haar foto te delen op een Facebookpagina voor mogelijke adoptieouders, in de wetenschap dat Shen in augustus 14 jaar oud zou worden en dan niet meer in aanmerking zou komen voor overzeese adoptie.

Vervolgens gebeurde iets bijzonders: de Amerikaanse Lisa Lumpkins (43), moeder van zes die al vier Chinese kinderen adopteerde, zag de foto. Direct vielen haar de overeenkomsten op tussen het meisje en haar dochter Shen Huamei, die nu Aubery heet. Ze besloot toestemming te vragen voor een DNA-test. Daaruit bleek dat de twee meisjes zussen zijn.

Aubery en Shen Xiaoyan, in het Engels Avery genoemd, bleken in hetzelfde weeshuis terecht te zijn gekomen, zonder dat bekend was dat ze zussen waren. Nadat de familie Lumpkins erachter kwam dat het zusje van Aubery nog in China zat, wilden ze maar een ding: Avery naar de Verenigde Staten halen. Slechts twee dagen voor Avery 14 jaar werd, was er groen licht: ze kon worden geadopteerd door de familie Lumpkins.

Volgens de laatste schattingen leven in China ruim 500.000 weeskinderen, waarvan zo’n 20 procent woont in een van de ongeveer 800 staatsgestuurde instanties. De voornaamste reden dat kinderen worden achtergelaten, is armoede. Tien jaar geleden waren de weeshuizen in China vooral gevuld met gezonde kinderen. Door de toen heersende eenkindpolitiek en de behoefte aan een zoon, werden veel gezonde meisjes achtergelaten. Nu zitten er vooral veel kinderen in de weeshuizen die een aandoening hebben, zoals het Syndroom van Down of hersenverlamming. De gezonde kinderen in de weeshuizen worden vrij snel geadopteerd, ofwel binnen China ofwel door ouders uit westerse landen, met name de Verenigde Staten.
Avery zal snel op een vlucht naar de Verenigde Staten stappen, waar ze zal worden herenigd met haar zus."

Bronnen: Metro, 16 en 17 augustus 2016

Pinterest

Goh, we voelen ons net een detectives. Bij toeval stuitten we op een leuke adoptiepagina van Pinterest.. Maar er is meer. Klik er maar eens op en kijk dan eens naar de url (bovenin het scherm). De pagina staat op naam van Rumor Queen! De onvolprezen auteur van het blog China Adopt Talk! Zij schreef jarenlang de prognoses voor alle wachtende adoptieouders. Vertelde over de ontwikkelingen in het Chinese adoptieproces. Informeerde alle aanstaande ouders over dat wat je kon verwachten als je in China was met je kindje, of net thuis. Enkele jaren geleden stopte ze ermee; er was eenvoudig te weinig nieuws meer na de daling van het aantal adopties uit China.

Hoe dan ook, deze Pinterest-pagina biedt weer een leuke nieuwe invalshoek voor het onderwerp adoptie uit China - have fun!

Vogelnest

Nou hadden wij in mei een merelnestje in de heg. We hielpen het jonge gezin zich met hand en tand te verdedigen tegen eksters, poezen en ander gespuis. De meisjes schommelden expres niet om de diertjes niet te storen. We strooiden extra zaadjes en stonden toe dat ze onze kersenboom kaal aten. Het mocht niet baten. Een paar weken later vonden we twee levenloze ukkies in de tuin.

Tot onze grote verbazing startten de twee ouders opnieuw - nu in de bamboestruik. L was bang dat dit zeezieke kuikens zou opleveren, maar nee hoor. Vader en moeder merel vlogen af en aan en brachten minstens twee vogeltjes groot. Net op de zondag dat wij op pad waren, vlogen ze uit. Jammer!

De maandag erna (wij aten in de tuin): luid getjilp en een verfomfaaide, sterk vermagerde en uitgeput ogende moeder-vogel hippend met smakelijke apjes er achteraan. Het kuiken schoot van links naar rechts door tuin, zich niet bekommerend over mogelijk gevaar.

Op een gegeven moment zat het (uit de kluiten gewassen) jong vast achter de kliko's. A dook erachter en bevrijdde het jong uit zijn (of haar) benarde situatie. Het jong werd er niet warm of koud van, maar moeder-merel wel. In een duikvlucht stortte ze zich rakelings langs A, die haar nog net kon ontwijken. Dappere diertjes, die merels!

Toekomst interlandelijke adoptie

Op 22 juni is aan de Tweede Kamer het onderzoeksrapport ‘De toekomst van de keten voor interlandelijke adoptie’ aangeboden. Het rapport gaat uit van de twee prominente ontwikkelingen in het adoptielandschap: een dalend aantal verzoeken voor adoptie (zowel van adoptieouders als van te adopteren kinderen) èn van een veranderende zorgbehoefte van de geadopteerden. Hierdoor moet/kan de interlandelijke adoptieprocedure mogelijk veranderen.

"Dit rapport is in opdracht van het ministerie van Veiligheid en Justitie uitgevoerd. In het rapport worden vier scenario’s en verbetermogelijkheden voor een toekomstbestendig stelsel van interlandelijke adoptie gepresenteerd. Het rapport bevat geen advies over de keuze voor een scenario. De Raad voor Strafrechttoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) is gevraagd hierover advies uit te brengen. De RSJ zal dit naar verwachting in het najaar van 2016 doen. De minister van Veiligheid en Justitie stuurt daarna zijn beleidsreactie aan de Kamer. Komende maanden worden met de betrokken partijen in de adoptieketen gesprekken gevoerd over de bevindingen uit het onderzoek.

De afspraken zijn inmiddels gemaakt met de verschillende vergunninghouders. Wereldkinderen heeft samen met de Nederlandse Adoptie Stichting (NAS) namens de vergunninghouders in de commissie gezeten om het onderzoeksproces te begeleiden. Na het uitkomen van de beleidsreactie van de Minister in het najaar zullen de gezamenlijke vergunninghouders inhoudelijk reageren. U kunt het rapport hier downloaden."

Bron: Wereldkinderen, 28 juni 2016