In 2012 klommen we ook al door dit bos. Mama kon zich toen heerlijk neervlijen op de zonneweide. Met als excuus dat de toen nog vierjarige L toch nog een beetje te jong was voor het echte parcours. Dezelfde L ging nu wel degelijk klimmen - knappe kop die haar kon tegenhouden!
Na afloop gingen we - moe, maar voldaan zoals dat heet - naar het huis van een adoptiegezin dat in Apeldoorn woont. Hun buren hebben een Chinees restaurant, dus maakten we van het afgehaalde lekkers een buffetje. Wat hebben we weer een gezellige dag gehad, jongens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten