We kunnen het weer bijschrijven in de annalen: Y heeft voor de vierde keer griep gehad. Maar nu vergezeld van een fikse bronchitis. In het kort: onze laatste deel van de meivakantie viel geheel in de soep. Een stukje fietsen bleek onmogelijk, een boodschap doen een te grote opgave. Er zat niets anders op: naar bed, hoesten en slapen. En wachten tot het overgaat.
Met behulp van een antibioticakuur en extra pillen en puffers is het ergste leed nu gelukkig weer geleden. Ze is weer op kantoor, maar er is ook nog wat ander werk aan de winkel. Haar astma blijkt helemaal verkeerd te zijn ingeregeld. En ze heeft vocht achter haar longen, waardoor ze naar een hele reeks afspraken met de longarts en cardioloog mag.
Enfin, het geplande weekend met haar zes studievriendinnen heeft ze deels nog kunnen meepakken. Dankzij vriendin S. die pas 's avonds heen reed en ook maar één nachtje bleef. Dankzij vriendin L. die zaterdagmiddag weer terug reed, waardoor Y weer in haar eigen bed kon slapen. Dankzij vriendin C. die kampt met een slijmbeursontsteking en dus ook niet kon wandelen/winkelen.
Eigenlijk was het dus een sit in-weekend, waardoor ze toch even mee kon lachen/kletsen/eten. Helemaal top - dat doet de mentale mens veel goed!
Intussen had papa het druk met de gebruikelijke zaterdagrituelen: hockeywedstrijd (uit), ballet (thuis), boodschappen. Toen mama thuiskwam, zat het supertrio al in pyjama met chipjes voor de buis. Eurovisie Songfestival kijken (dat was voor ons al héééél lang geleden).
Zo was mama toch gewoon thuis op Moederdag. Ze hebben haar lekker lang laten uitslapen en verrasten haar toen met ontbijt, bloemen, cadeautjes en tekeningen op bed. Heerlijk! M had veel huiswerk en we zijn allemaal lekker rustig thuis gebleven. 's Avonds kwam opa gezellig eten en kookten we ook een grote pan spaghetti voor onze buurtjes, die net zijn ontslagen uit het ziekenhuis. Nu weer fijn in het normale ritme zien te komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten