Kerst III

Sorry, we hebben het eigenlijk te druk om het blog bij te houden - wij hebben vakantie! Even de tussenstand: we hebben al gefietst en geschaatst, gewandeld en ge-wii-d (hoe schrijf je dat?), gesjoeld en gemonopolied, maar vooral veel bijgekletst met familie en vrienden.

Qua calorieën wordt het wel wat zorgelijk; bij al die gezelligheid kwamen een brunchbuffet, pannenkoeken, een high tea en natuurlijk de nodige lekkere tussendoortjes. En A en opa hebben zich vast voorgenomen om morgen in de tuin oliebollen en appelflappen te gaan bakken .... De kleine dames mogen er best een pondje bij-eten, maar papa en mama moeten zich gewoon beheersen!

Kerst II

Eindelijk - het is kerstvakantie. Heerlijk! Twee weken lang kunnen we weer met en van elkaar genieten. De afgelopen week was nog gevuld met werk en kerstdiners en -recepties, speciale kerstdansles en een kinderknutselfeestje. Ook L had een kerst-high tea op het kinderdagverblijf. Gisteren de voorlopig laatste dansles en een speciale kinderkerkdienst.

En vannacht is opa gezellig blijven slapen en hebben we heerlijk op ons gemak (en in pyjama!) ontbeten met elkaar en de cadeautjes uitgepakt. Mama is overstag gegaan: ook wij hebben nu een Wii. Opa had voor beide dames ook een geweldige verrassing: een barbiecamper voor M en een hijskraan voor L (ja, daar is zij nu eenmaal dol op!). 's Middags hebben we een heel eind gewandeld (lees: gestept en gefietst voor de kleine dames) en zo hadden we een heerlijk relaxte dag!

Kerst I

FF checken:
- kerstboom: huis en tuin zijn versierd
- pakjes voor vrienden en familie in het buitenland: zijn onderweg
- kerstkaarten: zijn per e-mail verstuurd
- cadeaus: liggen ingepakt onder de kerstboom
- chocolademelk en kerstkoekjes: zijn in huis
- kerstcake om uit te delen: is gebakken en versierd
- verlof: is geboekt en goedgekeurd.

Kortom, nog heel even en we zijn klaar voor Kerstmis!

Twee dochters - de overeenkomsten en verschillen

M en L zijn echt dol op elkaar. Het eerste wat ze 's ochtends doen is elkaar wakker kussen, het laatste elkaar welterusten wensen. Tussendoor spelen ze, lachen ze en - eerlijk is eerlijk - kibbelen ze! Echte zussen dus. Wij denken dat ze zo goed met elkaar kunnen opschieten, omdat ze zo verschillend zijn, kijk maar:

M	L
houdt van blauw en groen	kiest steevast voor geel
lust graag fruit en groente	eet graag vlees
is actief en niet zo dol op lezen	is rustig en puzzelt graag
is een ochtendmens	Is een avondmensje
vindt alles met een scherm geweldig	kijkt alleen graag naar het 'Zandkasteel'
speelt het liefst met vriendinnetjes	speelt ook graag even alleen met haar blokken
is geïnteresseerd in kleding, schoenen, tasjes	trekt alles aan, zolang haar haar maar goed zit
luistert het liefst naar de Top 40	zet elke dag haar Chinese CD op
is een echte sloddervos	ordent en ruimt op!

Maar .... beiden zijn gek op zwemmen, fietsen, spelletjes, dansen, knutselen, tekenen, babbelen en hun respectieve knuffels Muis en Panda. M verzucht nog regelmatig: "Ik kan het haast niet geloven dat L nu echt bij ons is en blijft!" Nou lieverd, papa en mama zijn ook nog steeds stil van verwondering en blijdschap!

Kerst op de Mariënwaerdt

Wij houden van het goede, Bourgondische leven. Met eerlijke en gezonde producten. Dus togen wij dit weekend, warm aangekleed, naar Landgoed Mariënwaerdt in Beesd, waar alweer de tiende kerstfair werd georganiseerd. M en L ontmoetten daar hun Chinese ‘nichtjes’ en schaatsten, reden rond in een arrenslee en dronken warme chocolademelk bij het enorme kampvuur in de buitenlucht. Wij ouders genoten van de frisse lucht en glühwein, de kraampjes met brocante en schilderden en passant een tinnen miniatuur. Een vrolijk topdag, dus!

Qua calorieën was dit weekend echter een absoluut dieptepunt: patatjes met mayonaise als lunch en English pie als diner. Dat wordt een paar dagen sla, althans voor papa en mama!

Kinderarts



In het kader van de adoptienazorg had L gisteren nog een afspraak met de kinderarts. Ze kampt al weken met een hardnekkige hoest en verkoudheid, eet slecht en klaagt over vermoeidheid. Ondanks dat is onze kleine meid goed gegroeid (ze meet nu 95,5 cm bij een gewicht van 13,5 kilo). Ze volgt haar eigen groeicurve, die in China al is gestart. Er is geen sprake van een groeispurt, wat betekent dat ze daar ook altijd goede voeding heeft gekregen – een heerlijk bericht!

Mama in een dipje?

Hoe het komt, weten we niet. Sinterklaas was super, we bereiden ons voor alweer voor op de Kerst en L’s bezoek aan de kinderarts is prima verlopen. Toch voelt mama zich niet ‘senang’. Is het te druk? Thuis en/of op het werk? Is er te weinig tijd voor haarzelf? Is het de nasleep van de gemene griep die haar bijna twee maanden in zijn greep hield? Of is dit het beruchte ‘zwarte gat’, na alle spanningen van de afgelopen jaren?

Ach, soms is de uitleg ook niet zo relevant. Een avondje met papa op de bank en de tv op The Voice of Holland’, frisse lucht en een nieuwe trui doen al vaak wonderen. Gelukkig liggen er twee weken kerstvakantie in het verschiet. Hoog op mama’s verlanglijstje staan: naar buiten, een boek lezen en een sportmassage!

Sinterklaas uit het land

Eens even tellen, hoe vaak hebben we Sinterklaas gezien de afgelopen drie weken? Op school en op de crèche, op mama’s werk en in de stad, op het Sinterklaasjournaal en DVD (Winky Wong!). Tel daarbij op vier keer schoen zetten, sinterklaasliedjes oefenen, pepernoten bakken en verkleedsessies met eigen gemaakte pietenmuts en het is duidelijk: het is genoeg.

Of zoals M het uitdrukt in reactie op mama’s vraag of ze het jammer vindt dat Sinterklaas weer naar Spanje is vertrokken: “Nee hoor, Sinterklaas heeft het haast te gek gemaakt en nu ben ik doodmoe. Het wordt eigenlijk tijd dat hijzelf ook eens een cadeautje krijgt!”. L vindt 'SintKlaas' gewoon lief, geeft Zwarte Piet indien gewenst een hand en viert het hele feest alsof ze dat al jaren doet!

Pakjes gearriveerd!

Via de e-Piet hebben wij vooraf netjes toestemming gevraagd om vandaag al pakjesavond te vieren. Onze kleine dames ontvingen keurig bericht dat het helemaal in orde was. Klein obstakel was natuurlijk het ontbreken van Amérigo, maar op onbekende wijze zijn de pieten er toch in geslaagd om de cadeautjes door ons zolderraam te gooien. Met een berg kruidnootjes, die tot in de wasmachine waren gemikt!

Het was nog even spannend, want onze vlag was verwisseld! ’s Ochtends vroeg hadden wij de Nederlandse vlag opgehangen (de Chinese was niet nodig, aldus M), zodat de pieten wisten waar ze moesten zijn. Toen M en mama even naar opa fietsten en L haar middagdutje deed, hebben de (buur-)pieten de vlag verwisseld voor een Sinterklaasvlag! En onze vlag was verdwenen - raadselachtig, inderdaad!

De Sint heeft ons allemaal enorm verwend en we hebben genoten. L, die dit feest voor het eerst in haar leventje vierde, vond alles prima. Haar topcadeau is de Jip en Janneke-paraplu. En toen het haar even teveel werd, kroop ze met plu en al in het babybad!

Marsepeinen taart

Drie jaar geleden brak Y haar been op vier plaatsen. Resultaat: twee weken plat en acht weken gips. Dus was er voldoende tijd om tv te kijken! Een programma toonde hoe je zelf je marsepeinen taart kon versieren. Let wel: dat was nog voor de cupcake-hype :-)!

A en opa waren de eerste gelukkigen die een eerste home-made taart voor hun verjaardag kregen. En nu mocht Y een 'workshop' voor haar adoptievriendinnen verzorgen. Geïnspireerd door een komende verjaardag (met Engels thema), Sinterklaas en PIP (Studio) ontstonden de prachtigste creaties. Gevuld met cake, room en vruchten.

De volgende dag haalde Y M op bij dansles, waar ook de dochter van een van de taart-vriendinnen les krijgt. Opeens sprak iedereen haar aan: "Wat een heerlijke taart!" Wat bleek, tijdens hun wekelijkse 'theekransje' was het eerste taartje al aangesneden en goedgekeurd. Bij ons waren de taartjes ook na het weekend al op - mjam!

A is jarig!

Gisteren werd A 49 jaar en dat is gevierd! Als verrassing is hij gaan minikarten. De karts stonden al klaar waarin hij een heat, kwalificatierace en een finale heeft gereden. Het zijn Sodi RX7 karts met een 200 cc benzinemotor. Vooraf kreeg hij natuurlijk nog uitleg over de vlaggen, regels en de werking van de kart. Gewapend met overall, helmen en balaclaaf (helmmuts) is er heel wat afgescheurd. Met een gekneusde rib, een duizeling en pijnlijke rug als resultaat, maar dat kon de pret niet drukken.

De bekeruitreiking vond plaats bij ons thuis. En onder het genot van een grote pan spaghetti was er  nog volop tijd om na te praten over de prestaties.

Sinterklaas is in het land

Vandaag was weer een mijlpaal in L's leventje. Ze heeft Sinterklaas en Zwarte Piet ontmoet. Hoog vanaf papa's veilige schouders sloeg zij alles gade. Waar M pas dit jaar ZP een hand durfde te geven, is onze jongste (onder de bezielende begeleiding van haar grote zus) helemaal niet bang. Een hand, een stralende lach en weer een hart veroverd!

Zeven jaar met M

Het is een week van uitersten. Gedenken we de dagen samen met onze F op het ene moment, op het andere moment vieren we het feit dat we op 4 november 2004 de ouders mochten worden van M.

Alweer zeven jaar is onze oudste bij ons. We kunnen unaniem zeggen dat onze drie (!) dochters het beste zijn wat ons kon overkomen. Als we alles hadden vooraf hadden kunnen voorzien, hadden we exact dezelfde keuzes gemaakt. Wat zijn we blij met hen!

Floor

Een jaar geleden verliep het echter niet zoals we hadden verwacht
Een jaar geleden stortte onze wereld in
Een jaar geleden vulden de dagen zich met tranen en verdriet
Een jaar geleden veranderde onze wereld voorgoed
Een jaar geleden moesten wij een onmenselijke beslissing nemen
Een jaar geleden werd onze wereld anders dan verwacht 
Een jaar geleden werd onze wereld verrijkt door onze Floor...

 Dank je wel, lieve DvdD

Nieuwe schoenen en jassen

Hè jammer, het mooie weer lijkt nu toch echt voorbij. Hier in het westen stevenen wij langzaam op de herfstvakantie en de eerste plannen tekenen zich af. Een avond marsepeinen taart leren maken, bowlen met een vriendin en haar vier kinderen, wandelen in het bos met opa (natuurlijk af te sluiten met pannenkoeken!) en natuurlijk: shoppen! De kleine dames hebben nieuwe jassen en schoenen voor he herstseizoen nodig en dan vinden zelfs papa en mama leuk om te gaan winkelen!

Vijf maanden samen

M weegt 27 kilo, meet 131 cm en volgt daarmee nog steeds de Nederlandse gemiddelden! Hoewel L tenger oogt, weegt ze toch echt 13,5 kilo, ook helemaal netjes gemiddeld; haar lengte zit echter onderaan het gemiddelde met 94 cm. We zijn dan ook benieuwd of en zo ja, wanneer haar groeispurt doorzet!

China handhaaft strikt eenkindbeleid

"China gaat door met het strikte beleid dat ouderparen hooguit één kind mogen krijgen, ondanks oproepen tot versoepeling. De maatregel heeft de geboorte van een half miljard mensen voorkomen, stelde Li Bin, directeur van de Staatscommissie voor Bevolking en Gezinsplanning.

China heeft met 1,3 miljard inwoners de grootste bevolking ter wereld. Maar door de maatregel uit 1979 telt het land onevenredig veel bejaarden. Ook zijn er onevenredig veel mannen, omdat ouders liever een zoon krijgen.

"Overpopulatie blijft een van de grootste uitdagingen voor onze sociale en economische ontwikkeling", zei Bin. De Chinese bevolking groeit volgens hem tot 1,45 miljard personen in 2020. De provincie Guangdong in Zuid-China had de regering in juli gevraagd om het beleid te versoepelen. De aarde verwelkomt maandag naar schatting de zeven miljardste bewoner."

Bron: De Stentor, 30 oktober 2011

Naar het KDV

Pfoeh. We hebben er echt goed over nagedacht. L volgt M het liefst 's ochtends naar school. En het is goed voor L om met leeftijdsgenootjes om te gaan. Ook goed voor haar taalontwikkeling. En we blijven er de eerste paar maanden steeds bij. Maar toch ....

Het gaat - zoals je wellicht al had begrepen - over het kinderdagverblijf (KDV). L gaat er sinds oktober twee maal twee uurtjes per week heen. Met als doel dat ze er van januari 2012 tot en met de zomervakantie gewend is en de hele dag plezier kan maken. Maar toch ....

Ons meisje zit de eerste ochtenden met grote ogen aan de tafel met de andere kindjes. Kijkt angstig of papa of mama er nog wel is. Wil niet spelen en al helemaal niet eten of naar buiten. Maar toch ....

We zetten nog even door. En in de derde week snapt ze dat we er met haar èn voor haar naartoe gaan. Opeens heeft het speelgoed (hijskraan, trein en vrachtauto) haar volle aandacht. En ook de kindjes en de juf vindt ze lief. Ze eet alle boterhammen op. Is dol op de aanwezige glijbaan in de tuin. Papa, die taak van mama heeft overgenomen om bij L te blijven tijdens haar KDV-uurtjes, kan zelfs in de vijfde week even een boodschap gaan doen. Ze hoeft niet te huilen, want ze weet dat haar papa terugkomt om haar op te halen. L heeft een grote hindernis overwonnen - dus toch!

Back to work

Vanmorgen was het zover: na vijf maanden verlof moest Y toch echt weer naar haar werk. Daar heerst reorganisatie en ontslag, dus de terugkeer gaat met gemengde gevoelens.

Maar dan blijken er op kantoor bloemen en appeltaart te wachten, vergezeld van collega’s met koffie die alles willen horen over het wel en wee van onze jongste telg. Na vier uurtjes was ‘de kop er alweer af’, want in oktober werkt Y nog drie halve dagen per week. Vanaf november weer drie hele dagen. Zo kan L in alle rust wennen aan het feit dat mama vanaf nu regelmatig weg moet! Maar deze Kantonese woorden helpen ook enorm! "Mama faan kong wan tsien ten jaa, LahLah", (= mama gaat morgen werken om centjes te verdienen, L). En vooral "mama jatting faan tsjuun tau wan neej, LahLah!", (= mama komt altijd weer terug bij jou, L!). Dank je wel voor je hulp en vertaling, Pui!

National Day Golden Week

In China hebben ze deze hele week vrij! Deze zogenaamde National Day Golden Week is ter gelegenheid van de stichting van de Volksrepubliek China (per 1 oktober 1949) ingesteld. Woensdag 5 oktober a.s. wordt er nog een feest gevierd: het feest op de negende dag van de negende maand van de Chinese kalender. Het heet het Feest van het Beklimmen van de Hoogten. Dit dubbel 9-feest is een leuke dag voor veel mensen, het wordt buiten gevierd en men maakt met de familie een wandeling naar een berg of heuvel in de buurt. In China zijn de graven namelijk vaak op een berg of heuvel aangelegd.

Veel Chinese feesten vallen op de zoveelste dag als de maand aangeeft, een ander voorbeeld is het Drakenbootfestival op de 5e dag van de 5e maand, het dubbel 5-feest.

Chinees schilderen

Via de Volksuniversiteit boekten twee andere adoptiemoeders en Y een workshop Chinees schilderen. En leuk dat het was! De lerares, een geboren Chinese, leert ons de penseelgreep (net te verwarren met onze westerse pengreep), het gebruik van de inkt en het absorberend papier. En na een paar uurtjes tekenen we bamboe, een vogeltje op een bloesemtak en bolle Chinese kinderwangetjes. Wat een resultaat - dat smaakt naar meer!

1e Progress Report

Langzamerhand vullen kruisjes de openstaande hokjes op ons draaiboek. Dat draaiboek startte in maart en loopt door tot oktober 2011. In eerste instantie was het alleen bedoeld voor de adoptie(reis) van L, maar het bleek ook wel handig voor al die andere klussen die allang op ons lagen te wachten. Denk aan het uitmesten van de knutsel- en boekenkast, het verven van de buitenkozijnen, het ophogen van het tuinterras, etc.

Zo moest in september ook de eerste voortgangsrapportage van L worden ingeleverd bij onze vergunninghouder Kind & Toekomst. De rapportage moet informatie over haar gezondheid, ontwikkeling, ingroei in ons gezin en bijzondere gebeurtenissen bevatten. En natuurlijk foto’s! Het is een feest om over je favoriete onderwerp zo’n tien pagina’s vol te kunnen schrijven, dus het was bepaald geen opgave! Over een half jaar volgt weer de volgende rapportage, totdat de adoptie naar Nederlands recht is uitgesproken. De rapportages worden vertaald en dan naar China gestuurd, waar ze de gegevens verzamelen. Nou, ze zullen vast heel blij worden van onze rapportage, want het is een echt jubelverhaal geworden!

Appels plukken!

Al jaren geleden adopteerde A voor Y een biologische appelboom.‘Onze’ appelboomgaard in Noord-Holland hield ermee op, dus togen wij sinds vorig jaar naar een boomgaard in Oost-Gelderland, waar ze Santana-appels (de anti-allergische appel) kweken.

De waarschuwingen vooraf waren weer niet van de lucht. Het seizoen liep al op z’n eind, de nachtvorst in het voorjaar had schade aangebracht en deze appelsoort had sowieso een lage opbrengst dit jaar. Allemaal waar, maar wij kwamen toch maar mooi thuis met drie boodschappentassen vol met zelfgeplukte appels. Het hele huis geurt ernaar! Sinds februari heeft Y moeten wachten op de nieuwe oogst, maar vanavond staat er eigengemaakte appelmoes op het menu!

Niets te melden, of toch?!

Y is sinds maandag ziek: hoofdpijn, keelpijn, koude rillingen en pijnlijke botten. Kortom, een griepje. Net zoals zovelen om ons heen. Het betekent wel dat A haar programma deze week moet overnemen. En dan blijkt het in je eentje best even aanpoten: M van en naar school en de diverse clubjes en speelafspraken. Donderdag moet M op controle komen bij de KNO-arts: haar oorontsteking is eindelijk bedwongen!

Met L mag A een vervolginenting halen op het consultatiebureau, naar de speeltuin en op de fiets boodschappen doen. Tussendoor vervangt hij nog even de remschijven- en blokken van de auto, gaat hij tennissen en volgt hij een dag een cursus bij een Haags reïntegratiebureau. Gelukkig staan opa en onze huishoudelijke hulp standby en kan Y vrijdagavond weer aan tafel meeëten!

Op pad of Oppas?!

Gisteren was een spannende dag. Opa komt voor het eerst oppassen op L (en M natuurlijk). Papa en mama gaan naar een feest. Overdag kan mama best even weg als papa in de buurt is, maar dit is toch anders. Zowel papa als mama zijn er niet bij het eten en ook het bedritueel wordt door opa uitgevoerd. Mama heeft er een hard hoofd in en bereidt zoveel mogelijk voor. De meisjes al in pyjama, de lievelingsmaaltjes op tafel en M’s bed in L's kamer om het inslapen te vergemakkelijken.

Maar nee, het mag allemaal niet baten. Bij het avondeten snikt L voor het eerst zachtjes om mama, om na twee uur (!) badend in het zweet om Y te brullen. Gelukkig is die vlakbij en na een telefoontje snelt ze naar huis. M staat al in de deuropening te wachten en vertelt dat L toch zóooo verdrietig is … Ook opa ziet er enigszins verhit uit en is blij met de aflossing. Ach, ach, ach!

Na vijf minuutjes op schoot bij mama wordt L weer rustig en kan gaan slapen. Kortom, de kaartjes voor het concert van George Michael in oktober zijn verkocht … Dat gaat echt niet lukken en daar wordt niemand gelukkig van!

6e Chongqing reünie in Marknesse

Afgelopen zondag was het weer zover: de jaarlijkse reünie van de Chongqing-reisgroep uit 2004. Dit jaar voor het eerst compleet! De drie paren die vorig jaar net hun voorstel hadden ontvangen, konden hun meisjes dit keer ‘live’ meenemen. Wat een feest! Elk jaar verzorgt een ander paar de dag en ditmaal vond de reünie plaats in Marknesse. Voor sommigen was het daarom vroeg op, om rond 10.00 uur aan de koffie te kunnen verschijnen.

Dat adoptiemannen moderne mannen zijn, bleek maar weer eens. Vier paren waren wegens ziekte vertegenwoordigd door hun mannelijke wederhelft, die hun handen er niet voor omdraaien om een gezellige dagje uit met hun kroost te ondernemen. De locatie was ook bijzonder geschikt, want je mocht in je oude spijkerbroek en kaplaarzen verschijnen Want we werden we een doolhof ingestuurd. Een maïsdoolhof wel te verstaan, met vragen voor volwassenen, kinderen en ukkies. Het bleef wonder boven wonder droog en het was er heerlijk beschut. De zestien aanwezige Chinese schonen en een enkele hoogblonde jongen leefden zich daarna nog lekker uit op de trampoline, stelten en knutseltafel. Wij ‘volwassenen’ konden even lekker bijkletsen aan de lunch.

Toen we om 17.30 uur weer in thuis kwamen, had M nog wel even zin om naar het park te gaan …. we hebben het gelaten bij popcorn bakken van de meegekregen maïs en zijn op tijd naar bed gegaan.

Verblijfsvergunning

We zijn bijna vier maanden thuis en hebben nog steeds geen officiële verblijfsvergunning van de IND voor L ontvangen. De anders zo rustige A springt uit zijn vel als tijdens zijn vierde telefoontje blijkt dat er zelfs nog geen actie is ondernomen. Miscommunicatie op misverstand bij de IND zijn de oorzaken van deze vertraging. Onze papieren zijn namelijk helemaal in orde.

Maar wij hebben inmiddels alle andere papieren (geboorteakten uit drie gemeenten) opgevraagd die maar drie maanden geldig zijn. En alle papieren tezamen zijn nodig om de adoptieprocedure naar Nederlands recht en vervolgens de voogdijprocedure voor A in gang te zetten. Het zit ons niet lekker en we bellen dagelijks met de IND. Gelukkig treffen we nu wèl iemand die de urgentie begrijpt en we kunnen het felbegeerde pasje binnenkort verwachten …  hopen we!

Kinderfeestjes in september

M heeft me toch een gezellige septembermaand! Er staan wel vier kinderfeestjes op haar programma. En er is geeneen hetzelfde. Ze gaat paardrijden, knutselen, bowlen en fotograferen. Elke ouder zal het herkennen: als je kind geniet, heb je het zelf ook fijn!

Dus zijn wij er vooral op gericht dat ze op de been blijft, ondanks haar oorontsteking en andere activiteiten! Want ook wij hebben een vol programma deze maand en afspraken. Diverse feestjes (van huwelijksfeest tot appelpluk), de jaarlijkse reünie van de China-reisgroep 2004, en kalligrafie- en tennisles. Kortom, we vervelen ons niet!

Kastanjes, walnoten en eikeltjes

Het is even rustig met de verzamelwoedes bij de diverse supermarkten. Daar staat tegenover dat nu weer een ander project hoge ogen gooit. Het verzamelen van de noten uit de bomen die hier in de buurt staan. De jacht is geopend en ieder vrij moment zie je kinderen gebukt over het gras gaan met hun tot tassen omgevouwen truien vòl met kastanjes en walnoten. M en haar vriendinnetje hebben zelfs een geheime schuilplaats waarin ze de gevonden noten opbergen. Ook Y stapt enthousiast van haar fiets als ze onder een eik een berg eikeltjes ziet liggen. Dus nu hebben we schalen vol met kastanjes, walnoten en eikeltjes. Een beetje eekhoorn zou er jaloers op zijn!

Maar wat doe je met al die noten? Veel bomen zijn ziek en we durven de noten daarom niet te eten. Maar we kunnen het niet over ons hart verkrijgen om ze op een onbewaakt ogenblik te laten verdwijnen, net als al die go-go’s, voetbalplaatjes, wuppies en andere ongein. Y snuffelt wat in de knutselkast en vindt steekschuim, oase en rieten kransjes. Samen met satéprikkers tovert ze met de meisjes een paar heuse herfststukjes op tafel. Helemaal leuk, helemaal groen, helemaal gezellig! En hoe toepasselijk, want vandaag wordt in China het maanfeest gevierd – een soort dankdag voor het gewas!

Einde 'adoptiequarantaine'

Tot 1 september j.l. waren wij in ‘adoptie-quarantaine’, of beter gezegd, ontvingen wij geen bezoek thuis. Zo kon L ruim drie maanden in alle rust aan haar nieuwe familie, omgeving en leventje wennen. Langzaam breiden wij haar leefwereld nu wat uit en laten wij haar kennis maken met de mensen die een rol spelen in ons leven. Ze haalt M mee op van school, ze kan beter omgaan met een drukke omgeving als winkels en ze luistert vanaf mama’s veilige schoot mee naar verhalen van de enkele bezoeker die wij overdag ontvangen. Maar is ze bang, wil ze eten of gaat ze slapen: dan wil ze toch echt alleen maar haar mama. Dat vereist af en toe wat kunst- en vliegwerk, want haar basisvertrouwen in ons gaat voor alles!

In oktober gaan we kennis maken bij de crèche. Tot januari 2012 gaan we twee ochtenden per week wennen, waarbij telkens of papa of mama bij haar blijft. Daarna mag ze twee dagen per week, als ze wil. Het lijkt ons nuttig, omdat ze al jaren gewend is aan veel kindertjes om zich heen. En in de zomer van 2012 zal ze ook al naar de basisschool gaan. De overgang van tehuis >  thuis > school wordt anders wel erg groot. Ze geeft inmiddels zelf ook aan ‘faan hok’ (= naar school) te willen gaan, net als haar grote zus. Een natuurlijke en gezonde ontwikkeling, waar we blij mee zijn!

Verjaardag

Morgen is een memorabele dag: we zijn dan vier maanden samen met L! Maar het is ook de dag waarop Y’s geliefde moeder 75 jaar zou zijn geworden … Vreugde en verdriet wisselen elkaar daarom af. Zou een zo groot gemis en verdriet en blijdschap ooit kunnen wennen of slijten?

Laa-Laa en LahLah

M is naar school, papa naar een coaching sessie en L en mama zijn thuis. Buiten regent het (weer) en het waait hard. L vindt het eng en roept steeds: “OohOooooh”. Was dat ook niet de strijdkreet van de TeleTubbies? En heette daar ook niet eentje ‘Laa-Laa’?! Eigenlijk kijkt L nog geen tv, ze heeft er nog geen enkele belangstelling voor. Maar toch eens even kijken in de gids: om 9.30 uur komen de TT op tv! Nog in pyjama nestelen moeder en dochter zich voor de beeldbuis. Een reuze-succes! Na een half uur heeft mevrouw er echter genoeg van (en mama ook) en kleden we ons snel aan. Want eigenlijk gingen we knutselen! Onze LahLah knipt en plakt, kleurt en kliedert, onder het genot van de muziek van een Chinese kinder-CD.

Zang en dans

AAAARGH! Het regent, onweert en hagelt! Hagelt??? In september??? Prima dat de metereologische zomer is afgelopen, maar wij rekenden op nog een aantal dagen zon! Gisteren zaten we nog heerlijk tot ’s avonds laat in de tuin, met kaarsjes en sangria en de opera Cavalleria Rusticana op de achtergrond.

Het was sowieso een fijne dag: papa bracht M ‘s ochtends naar musicalles en L ging met mama naar het peuterfestival. Samen trippelden ze als muisjes door een gymzaal en schrokken van de wolf bij de poppenkast. De absolute hoogtepunten waren natuurlijk het springkussen en de tot bloem gevouwen ballonnen. En mama keek stiekem rond of er nog meer driejarigen in de buurt zijn, want in onze eigen familie- en vriendenkring zijn ze echt ‘op’! Nou, er zijn er nog genoeg, hoor om in de toekomst speelkameraadje van onze jongste te kunnen worden!

Thuis in plaats van Valencia

Eigenlijk had Y nu in Valencia door de rivierbedding zullen fietsen met haar studievriendinnen. In plaats daarvan zwaaiden L en zij hen gisterochtend uit op Schiphol. Wij vinden niet verantwoord om L vier dagen zonder mama te laten – het zou alle opgebouwde hechting van de afgelopen maanden in een keer teniet doen. Gelukkig heerste alom begrip – en mama was vooral opgelucht. En er komt hopelijk nog wel eens een herkansing!

Chinese uitjes in september 2011

De Gele Draak.nl organiseert op zaterdag 3 september a.s. een Open Huis in Haarlem. Er is een gevarieerd middagprogramma met veel aandacht voor de Chinese taal en cultuur. Er wordt een presentatie verzorgd door auteur Jan van der Putten en er zijn workshops tai chi, thee proeven en kalligrafie. Je kunt ook een proefles Mandarijn volgen!

Het Chinese Maanfeest is één van de belangrijkste Chinese familiefeesten en valt dit jaar op 12 september: de vijftiende dag van de achtste maand van de Chinese kalender. Op die dag staat de maan het verst van de aarde en schijnt hij het helderst. In deze tijd is de zware arbeid op het land voorbij en wordt de oogst binnengehaald. Deze dag staat in het teken van het samenzijn met familie en de Chinezen danken de hemel en aarde. Er worden maankoeken gegeten en er branden kaarsen bij mandarijnen. De Chinese gemeenschap in Nederland viert het Maanfeest op zaterdag 10 september 2011 inDen Haag en een week later in Driebergen!

Ooh, what a night!

Jemig, wat nacht – en dat bedoelen we niet positief! Onze M heeft voor de vierde (!) keer in drie weken oorontsteking. De afspraak met de KNO-arts is gemaakt en de nieuwe serie oordruppels gehaald. Ze is niet echt ziek, maar voelt zich natuurlijk ook niet echt tiptop. Met een slaperig hoofd verschijnt ze om 00.30 uur naast ons bed. Met haar meest overredende glimlach weet ze papa te overreden om vanwege haar zieke oor in zijn bed te mogen slapen. Fijn. Nou, lichten uit dan maar en iedereen weer slapen.

Dat had je gedacht! L schrikt wakker en begint onbedaarlijk te huilen: “Mama! Mama komen bij LahLah!”. Het duurt zeker een uur voordat ze weer wat rustiger wordt. Inmiddels ligt mama bij haar in bed. Als zij weer naar haar eigen bed sluipt, wordt M wakker: plaspauze! Natuurlijk wil de ook weer wakker geworden L dat nu ook. Zij slaapt gelukkig weer snel in, maar M vindt het eigenlijk wel gezellig zo en kletst erop los. Als zij na een onrustig uurtje slapen ook nog uit papa’s bed valt, geeft mama de hoop op wat nachtrust op. Zij slaapt morgenochtend wel uit – papa is immers fit, want die overal rustig doorheen geslapen in M’s bed ...

Rabarber

Y haalt M op bij een schoolvriendinnetje. Zij woont net even buiten de stad, middenin de velden. De ouders van het vriendinnetje hebben daar een groot stuk grond, een kippenren èn een flinke moestuin.

Ken je de boeken van Kiki? Kiki is een eendje dat moeilijk tegen veranderingen kan. Haar ouders hebben het druk met huis, (moes)tuin en keuken-zaken en niet te vergeten met Kiki’s eendenzusje. Gelukkig is daar opa, die Kiki het best begrijpt van allemaal. Het zijn Y’s favoriete prentenboeken en M en zij hebben al menig uurtje besteed aan het natekenen van de plaatjes. Inclusief de moestuin!

Kortom, bij het schoolvriendinnetje is het net als in het boek van Kiki en dus leuk. We trekken kaplaarzen aan en gaan allemaal mee naar buiten. Tot Y’s grote verrassing krijgt ze een enorme tas met verse rabarber mee – zo van het land! Wat zullen we daar eens voor heerlijks van maken? Na rijp beraad wordt het rabarberjam (met banaan, sinaasappelrasp en kaneel) en een toetje (met aardbeien, vanillesuiker en citroen). Een hele zondag lekker tuttelen in de keuken – wanneer hadden we daar voor het laatst tijd voor? Genieten we zo van de huiselijke bezigheden omdat we weten dat we er straks niet meer zoveel tijd voor hebben? Of hebben we onze hobby’s aangepast aan de ‘gedwongen’ huiselijke omstandigheden? Of is het toch de leeftijd J? Wie zal het zeggen, maar van ons mag dit nog heel lang duren!

Migratie

Dat het weblog zou worden gemigreerd, wisten we. We hebben tijdig een backup van de noodzakelijke zaken gemaakt. Maar dat het vervolgens wéken en zelfs maanden uit de lucht zou zijn, heeft niemand ons verteld! En wij jou dus ook niet … Hierna zal onze pagina www.derdereisnaarchina.weblog.nl gaan heten, dus zonder streepje tussen web en log. Maar via een zogenaamde re-direct kun je voorlopig gewoon onder de oude naam terecht, hoor. En de gebruikersnaam en het wachtwoord blijven gelukkig ongewijzigd. We hopen dat we heel gauw weer in de lucht zijn, zodat we verder kunnen lezen en schrijven!

P.S. januari 2012
Het migratietraject duurt nog steeds voort. Daarom zijn we overgestapt naar www.dedochtersuitchina.blogspot.com. Je kunt ons vanaf vandaag daar volgen!

Onze jongste dochter

Maandag 9 mei 2011 ontmoetten wij onze dochter L voor het eerst. In het Adoption Centre in Guangzhou sloten wij haar in onze armen en voorgoed in ons hart. Zij maakte ons gezin compleet. Onze schattige jongste dochter en zusje, waarop wij vijf lange jaren hebben moeten wachten! Wat is ze lief, vrolijk en vriendelijk - ze is een droom van een kind!

L is geboren op 8 juni 2008 en heeft gewoond in het MaoNan Social Welfare Institute in MaoMing, in de Zuid-Chinese provincie Guangdong.

Onze oudste dochter

Op dinsdag 4 november 2004 ontmoetten wij onze oudste prachtige dochter M voor het eerst. In Chongqing-stad begon ons gezamenlijke leven. M is een vrolijk, actief en levenslustig meisje en de zon in ons bestaan. Zij maakte ons papa en mama en nam haar mee op reis in het land van ouderschap!

Zij is geboren op 3 juli 2003 en heeft gewoond in het Qianjiang Social Welfare Institute te Qianjianglang, in de Chinese provincie Chongqing.