Naar het KDV

Pfoeh. We hebben er echt goed over nagedacht. L volgt M het liefst 's ochtends naar school. En het is goed voor L om met leeftijdsgenootjes om te gaan. Ook goed voor haar taalontwikkeling. En we blijven er de eerste paar maanden steeds bij. Maar toch ....

Het gaat - zoals je wellicht al had begrepen - over het kinderdagverblijf (KDV). L gaat er sinds oktober twee maal twee uurtjes per week heen. Met als doel dat ze er van januari 2012 tot en met de zomervakantie gewend is en de hele dag plezier kan maken. Maar toch ....

Ons meisje zit de eerste ochtenden met grote ogen aan de tafel met de andere kindjes. Kijkt angstig of papa of mama er nog wel is. Wil niet spelen en al helemaal niet eten of naar buiten. Maar toch ....

We zetten nog even door. En in de derde week snapt ze dat we er met haar èn voor haar naartoe gaan. Opeens heeft het speelgoed (hijskraan, trein en vrachtauto) haar volle aandacht. En ook de kindjes en de juf vindt ze lief. Ze eet alle boterhammen op. Is dol op de aanwezige glijbaan in de tuin. Papa, die taak van mama heeft overgenomen om bij L te blijven tijdens haar KDV-uurtjes, kan zelfs in de vijfde week even een boodschap gaan doen. Ze hoeft niet te huilen, want ze weet dat haar papa terugkomt om haar op te halen. L heeft een grote hindernis overwonnen - dus toch!