Leuke uitspraken

Als iemand ons vraagt hoe het met L gaat, wordt die vraag meestal gevolgd door: "En, spreekt ze al een beetje Nederlands?". "Nou en of", antwoorden wij dan.

Ons meisje kletst honderduit. Als ze iets niet begrijpt, vraagt ze het en reageert met een vertederend: "Ooooooh, nu snap ik!". Ze is nu twintig maanden in Nederland en alleen aan sommige letters merk je nog dat Nederlands niet haar geboortetaal is (de 'r' en de 'sch'). Natuurlijk snapt ze nog niet alles, maar welke vierjarige snapt al wel abstracte begrippen als 'land' of 'taal'?

Net als alle kleuters heeft ze soms schattige uitspraken en versprekingen:

• Buurmeisje A. is aan haar amandelen geopereerd. Als mama aan L vraagt of zij haar pastasaus gepureerd wil hebben, juicht ze: "Ja, net als A.!".
• L is in de fase dat ze het verschil tussen jongens en meisjes aan het ontdekken is. Zij heeft inmiddels ook begrepen dat ze 'borstels' krijgt als ze groot is ...!
• Papa zoekt bij de kaasafdeling een stukje jonge kaas uit, waarop L vraagt of er ook 'meisjeskaas' bestaat...
• Helaas verstaat ze geen Kantonees of Mandarijn meer. Behalve de woorden die ook wij gebruikten in China. Ze heeft wel een paar hele eigen woorden verzonnen. Zo betekent 'Oetoe, Oetoe' - 'Ik vind jou lief'. En weet je wat 'Neuzelen' is? Dat is knuffelen met je neus, iets wat L heel goed kan!
• Mama en L doen boodschappen - L zit in het winkelwagentje. Bij het schap met tomatensaus verzucht L: "Mama, ik vind jou zo lief - zullen we gaan trouwen?". 

(Nog niet) in vorm

Wij houden van het goede leven: goed gezelschap, lekker eten en leuke dingen doen. Maar ja, daar moet je wel wat voor doen. Niet alleen om de sociale contacten en financiën op orde te houden, maar ook fysieke inspanning is vereist.

A is van nature sportief, fietst veel en tennist elke woensdag. Sinds afgelopen vrijdag heeft hij daar hardlopen aan toegevoegd. Hij rent in clubverband, met een trainer. Hij heeft genoten en is zelfs al een kilo kwijt (kan dat, na een keer rennen?)!

Y heeft wat 'meer aansporing' nodig. Zij loopt en fietst ook regelmatig. Maar sinds zij de veertig is gepasseerd, heeft zij zichzelf beloofd niet meer te hoeven sporten in clubverband. Anders dan bij anderen levert sporten bij haar geen verhoogd serotonine-gehalte, c.q. gelukzalig ontspannen gevoel op, maar juist een slecht humeur.

Daarom staat er wel een hometrainer in de woonkamer, op de plek waar de kerstboom heeft gestaan. Niet bepaald gezellig, maar wel effectief! Elke avond trapt zij voor de tv zo'n 8 à 9 km weg en dat levert op (of beter gezegd verliest): 300 kilocalorieën!

Avondeten

Even over het avondeten. Wij eten graag gezond, gevarieerd en zo mogelijk biologisch. Helaas verloopt de avondmaaltijd bij ons niet altijd soepel:

• Y is allergisch en mag meer niet, dan wel eten (denk aan: vis, schaal- en schelpdieren, peulvruchten, steenfruit, aardappels, noten en zaden, kiwi, banaan, etc.). Ze eet wel heel graag gezond en let ook een beetje op de lijn. Daarnaast is zij latent-vegetarisch en erg kieskeurig wat betreft vlees.
• M is ook erg 'vieskeurig', zoals zij het zelf uitdrukt en ze dineert bij voorkeur zonder bestek. Zij eet het liefst kleine hoeveelheden over de hele dag verspreid. Vaak zit zij snel vol van haar avondmaaltijd, maar lust een half uur later best weer een koekje/appel/boterham. Maar dan is onze keuken net 'gesloten'.
• L lust veel, maar hanteert haar eigen tempo. Als we net aan tafel zitten, moet zij net plassen. En handen wassen. En afdrogen. Als haar bord vol is, wil zij net vertellen over haar belevenissen van die dag. Als wij het toetje op hebben, begint zij net aan haar groente. Zij heeft naar eigen zeggen ook nog "maar kleine tandjes om mee te kauwen" en kauwt elke hap minstens veertig keer. 
• Opa is weliswaar grootgebracht tijdens de Tweede Wereldoorlog in een gezin met vijf kinderen, maar lust héél erg weinig en dan vooral Hollandse pot. 
• A lust en mag alles. Hij eet ook netjes en in een normaal tempo LOL. Maar hij doet vaak de boodschappen in ons gezin, bedenkt en kookt de maaltijden. Als alles dan eindelijk op tafel staat, is hij het gedoe rond het eten vaak zat.

Het is jammer, want we hebben een grote, gezellige eettafel, met kaarsen, mooi servies en tafellinnen. Als iedereen op tijd zijn bord leeg heeft, doen we een spelletje. Met een snoepje als beloning. We nemen L op schoot om haar te voeren en geven M rond 17.00 uur nog een kleinigheidje te eten. We houden rekening met ieders voor- en afkeur.
En toch zit er weleens iemand in de keuken zijn bord leeg te eten.
En toch zitten we regelmatig eindeloos lang aan tafel totdat iedereen klaar is.
En toch raakt er weleens iemand geïrriteerd over de gang van zaken.
Z.U.C.H.T.

Gelukkig lusten we alle vijf heel graag pannenkoeken! Die zijn snel op, vullen goed en als je die niet zo netjes eet, is dat niet erg. Ze staan dan ook regelmatig op het menu. Meergranen, met sojamelk en rietsuiker en eventueel biologische pompoenmoes. Dat dan weer wel. 

Vogels versus poezen

Wij houden van vogels - in onze tuin. Wij houden N.I.E.T. van poezen - in onze tuin. Maar we hebben dus wel poezen en geen vogels - in onze tuin. De poezen gebruiken onze tuin als 'short cut' op hun route en doen en passant hun behoeften in onze tuin. Geen enkele poes draagt een belletje, dus onze vogels zijn letterlijk gevlogen. Tijd voor een offensief!

We zijn altijd nèt te laat met een emmer water en hard in onze handen klappen maakt geen enkele indruk. Ze denken dat we ze willen aaien als we hard aan komen rennen. Nadat we onverrichterzake van diverse andere tips gebruik hebben gemaakt (peper strooien, koffiedrab verspreiden en een apparaat plaatsen dat hoge tonen verspreidt), kregen we vandaag een ultiem, maar helaas onuitvoerbaar advies. Tijger- of leeuwenpoep in je tuin scheppen. Poezen schijnen ontzag voor de geur van de uitwerpselen van hun grote soortgenoten te hebben.We zagen ons al met emmers en scheppen richting dierentuin gaan, maar stel je eens voor hoe díe poep dan wel niet moet stinken! Wij vinden poezenpoep al niet te doen. Sorry, kattenliefhebbers!

Kortom, we gaan nu over tot hardere actie. We vermoeden dat 'kattenbelasting' nog lang op zich laat wachten en om onverklaarbare redenen willen kattenhouders hun kat meestal niet in eigen huis of tuin houden. Dus steken wij nu onder onze schutting satéprikkers in de grond, zodat ze daar niet meer onderdoor kunnen/willen kruipen. En als troost voor ondervonden leed, lokken we onze vogels (en egeltjes?)  terug met een zelfgemaakte vogeltaart.

Recente knutsels

Het is weer tijd om wat van onze knutsels te presenteren!

Meet Pino & Piep! Eerlijk is eerlijk, het maken van deze knutsels duurde te lang voor onze meisjes. Dus mama heeft geholpen de draadjes te spannen en te knippen, totdat pompom-vogel Pino (van L) lekker zacht en vol werd en popmpom-muis Piep (van M) in het juiste model kwam. Met wat pijpenragers en wiebeloogjes die we nog in onze knutselvoorraad vonden, werden het opeens echte beestjes! Naar een voorbeeld uit een boek van de bibliotheek. Klik hier als je ook een pompom wilt maken.  

Lang leve de Action, waar zoveel te krijgen is voor zo weinig! In een schap ergens achteraf vond Y een knutselpakketje voor zeepkettingen. Met wat extra kralen en materiaal van hout maak je deze ketting helemaal naar je smaak. We dachten even het ei van Columbus te hebben voor een toekomstige verjaarspartijtje van L, maar zonder hulp is dit nog net iets te moeilijk voor kleine kleutervingertjes.

Als M tien jaar wordt, mag ze gaatjes in haar oren laten prikken. Dat duurt nog een half jaar, maar ze is al volop aan het snuffelen naar leuke oorbellen. Eerst moet ze natuurlijk nog knopjes om de gaatjes te laten helen, maar ze heeft al een behoorlijke collectie. Dit is het meest recente paar, zelfgemaakt! Deze creatie bestaat uit azuurblauwe kralen en zilveren bedels. Hopelijk gaat ze ze niet dagelijks dragen, want ze zijn zo zwaar dat  haar oorlellen dan tegen de tijd dat ze dertig is op haar knieën hangen!

Sneeuw!

Onze dames hebben een fijne dag! M is na schooltijd uitgenodigd bij een vriendinnetje dat paardrijles krijgt. M mag in het laatste kwartier ook meerijden. Daarnaast ontving ze een uitnodiging voor een feestje: ze gaan naar de dierentuin! Ook L is vanmiddag op stap; zij is uitgenodigd om te komen spelen bij een vriendje uit haar klas en meteen ook voor zijn verjaarspartijtje: ze gaan bowlen èn patatjes eten.

We hebben beiden warm ingepakt, want het is koud! Maar belangrijker nog - het is wit!!! Wij zijn dol op sneeuw, dus de snowboots zijn uit de kast, de wanten en mutsen liggen op de verwarming en zonet hebben we de slee uit de schuur getakeld. Tussen de dwarrelende sneeuwvlokjes door halen we de meisjes bij hun speeladressen op en brengen hen op de slee weer thuis! De slee waarop mama vroeger ook al door opa en oma werd voortgetrokken.

Eergisteren hebben wij ook al van de vrieskou kunnen genieten. In een natuurpark vlakbij ons huis hebben M&L - dik ingepakt - respectievelijk gestept en gefietst. Wij konden zo lekker doorstappen. Het was prachtig buiten, met de zon zo boven de rietkragen aan het water. Na afloop dronken we warme chocolademelk bij een open haard en lazen in de roddelbladen van de aanwezige leesmap. Bij thuiskomst maakte Y een enorme pan Soto (Indonesische kippensoep met citroen). Wat een topdag - kon het leven maar altijd zo simpel en heerlijk zijn!

Stavaza ...

... is een populaire afkorting op Y's werk voor 'STAnd VAn ZAken'. Hoe gaat het nu met haar, na twee weken verlof en vier weken thuis? Tsja. Beter, maar nog niet helemaal. Haar stem is terug, hoewel soms nog 'krakend'. Hartkloppingen, bibbers en huilbuien lijken achter de rug. Dagelijks tien tot twaalf uur slaap, vele wandelingen in de frisse lucht en een gezonde dosis afleiding hebben al een hoop goed gedaan. Concentratie en incasseringsvermogen zijn echter nog bepaald niet op het gewenst niveau, om het mild uit te drukken. Een greep uit de (soms ook wel komische) voorvallen:

• Y wacht de meisjes op na schooltijd. M is allang op het schoolplein en wacht met haar fiets aan de hand. "Maar mama, waarom wachten we op L? Ze is op vrijdagmiddag toch altijd vrij ....?!" De middag ervoor vergat Y ook bijna een kindje mee naar te huis te nemen, waarmee ze toch echt zelf een speelafspraak voor L had gemaakt. 
• Bril en sleutels zijn voortdurend kwijt, simpele, automatische handelingen als het licht uit of de verwarming laag kosten de grootst mogelijke moeite en de kleinste klusjes komen niet af. Zo staan er nog plantjes in de tuin die we zo langzamerhand wel kunnen weggooien, zijn de ramen al in geen weken gezeemd en die paar 'regel'-telefoontjes al helemaal niet gepleegd. 
• Op verzoek van haar leidinggevende maakt ze een document van haar werkzaamheden van de afgelopen periode. Waar normaal gesproken een uurtje voldoende zou moeten zijn, heeft Y het met moeite na drie weken af. 
• Y's portemonnee is leeg en ze pint op de markt een extra bedrag om de andere boodschappen contant te kunnen betalen. Helaas vergeet ze de extra opgenomen 50 euro mee te nemen. Het kost nog de nodige moeite om het geld alsnog te kunnen ophalen. 
• Het woord 'werk' mag nog niet worden uitgesproken en als iemand "Boe" zegt, slaat de twijfel en paniek weer keihard toe. 

Ach, je hoeft geen (bedrijfs)arts te zijn om de conclusie te trekken: het hoofd zit nog (te) vol. Maar het gaat de goede kant op. We hadden alleen de Chinese metalen 'anti-stress' balletjes misschien beter niet aan iemand anders cadeau kunnen doen...!

Statistieken

Aangezien de grafieken van het consultatiebureau stoppen na het vierde jaar, houden wij op een aparte bladzijde de 'standen' van beide meisjes bij. M is nu 9 jaar en 6 maanden oud, weegt 30,1 kg en is 140,5 cm lang. L is 4 jaar en 7 maanden oud, weegt 15,6 kg en is 102 cm lang.

Volgens deze Chinese groeicurven uit 2010, ligt M net 'boven' en L net 'onder' de gemiddelde groeicurven. We hebben begrepen dat het vooral gaat om het volgen van je eigen groeicurve. Mochten daarin afwijkingen optreden, is dat reden tot (medische) zorg. We zijn dan ook heel blij om te constateren dat beiden hun eigen groeicurve naadloos volgen! Als je de curves doortrekt, zou  M rond 165 en L rond 155 cm kunnen worden, beiden schommelend rond de 50 kg. Prachtig!!!

Mocht je overigens denken dat hierna ook de 'standen' van papa en mama volgen, kom je echt bedrogen uit. Het feit dat de hometrainer sinds kort op de plek van de kerstboom staat, zegt genoeg denken we!

Einde kerstvakantie

Tsja. Dan is opeens die kerstvakantie alweer om. M&L hebben deze vakantie respectievelijk een 9,5 en een 10 gegeven! Het halve puntje eraf is omdat het een beetje te druk was voor onze grote meid. Zij heeft namelijk op alle dagen dat wij niets hadden ingepland, ook nog volop met haar vriendinnen gespeeld. Hun top 3: met het bootje overvaren naar China Lights, schaatsen, eerste kerstdag met opa en tennissen!

Morgen is het weer in het gareel: naar school/werk, op tijd uit/in bed en geen spontane uitjes meer. De kerstspullen zijn opgeruimd en vandaag hadden we onze laatste kerstuitjes: mama's jaarlijkse ontbijtje met studievriendinnen en een surpriseparty voor een 65-jarige tante.

Deze jarige had geen speciale wensen, dus besloten we om het 'uitspaarde' bedrag te schenken aan een Chinees special need kindje via Love without Boundaries. Nadat we eerst Roos en Adrianne financieel hebben ondersteund (waarover later meer), is baby Lennox aan ons toegewezen. Lennox heeft het Syndroom van Down, een hartdefect en problemen met zijn spijsverteringskanaal. Op dit moment verblijft hij met ernstige ademhalingsproblemen op een Intensive Care voor kinderen in Peking. Het is erg oneerlijk verdeeld in de wereld ...

Kerstsportiviteit

Met twee jonge, beweeglijke meiden ga je ondanks de regen natuurlijk toch lekker naar buiten. Geen sneeuw of ijs dit jaar, maar dat geeft niks. Vorige week hebben we toch kunnen schaatsen op een verlichte  kunstijsbaan.

Zaterdag was het zelfs 13 graden Celsius buiten en togen wij naar het strand. Het waaide hard, maar de zon scheen en het was er heerlijk! Met rode wangen en verwarde haren dronken we koffie in een piepklein restaurantje, waar M naar eigen zeggen de "heerlijkste cake ooit" at. L vond het ook leuk, maar minder leuk dan in de zomer wanneer "je ook kunt zwemmen!". Ook geen punt, want mama heeft zwemkaartjes onder de kerstboom gelegd. Niet zomaar een zwembad, maar een verwarmd bad dat normaal voor fysiotherapeutisch gebruik is bedoeld. Het is weliswaar klein en er is geen duikplank of glijbaan, maar we hebben het bad dan wel helemaal voor onszelf!

Deze week gaan we ook tennissen met vrienden en hun kinderen. L is 'ballenmeisje' en aansluitend eten we een hapje op de overdekte tennisbaan. Verder fietsen we naar de markt, de bibliotheek of de supermarkt want "een dag niet gefietst is een dag niet geleefd", volgens onze M. Mama wandelt ook graag, dus op oudjaarsdag zijn we (wegduikend voor de vuurwerkpijlen) naar het tuincentrum gelopen, want M had de kerstshow nog niet gezien. We waren nèt op tijd, want ze waren al aan het opruimen! Nou ja! Voordeel van deze voortijdige opruiming was het kassavoordeel, dus we hebben nog wel wat leuke aankopen gedaan. En dat vindt onze 'shopacholic' nu weer leuk.

Deze week zijn we ook naar het China Light Festival in Rotterdam gegaan! We troffen daar onze adoptievrienden en hun dochters en zijn van Hotel New York in het donker overgevaren naar het park van de Euromast. Een superuitje!