zaterdag 12 januari 2013

Stavaza ...


... is een populaire afkorting op Y's werk voor 'STAnd VAn ZAken'. Hoe gaat het nu met haar, na twee weken verlof en vier weken thuis? Tsja. Beter, maar nog niet helemaal. Haar stem is terug, hoewel soms nog 'krakend'. Hartkloppingen, bibbers en huilbuien lijken achter de rug. Dagelijks tien tot twaalf uur slaap, vele wandelingen in de frisse lucht en een gezonde dosis afleiding hebben al een hoop goed gedaan. Concentratie en incasseringsvermogen zijn echter nog bepaald niet op het gewenst niveau, om het mild uit te drukken. Een greep uit de (soms ook wel komische) voorvallen:
  • Y wacht de meisjes op na schooltijd. M is allang op het schoolplein en wacht met haar fiets aan de hand. "Maar mama, waarom wachten we op L? Ze is op vrijdagmiddag toch altijd vrij ....?!" De middag ervoor vergat Y ook bijna een kindje mee naar te huis te nemen, waarmee ze toch echt zelf een speelafspraak voor L had gemaakt. 
  • Bril en sleutels zijn voortdurend kwijt, simpele, automatische handelingen als het licht uit of de verwarming laag kosten de grootst mogelijke moeite en de kleinste klusjes komen niet af. Zo staan er nog plantjes in de tuin die we zo langzamerhand wel kunnen weggooien, zijn de ramen al in geen weken gezeemd en die paar 'regel'-telefoontjes al helemaal niet gepleegd. 
  • Op verzoek van haar leidinggevende maakt ze een document van haar werkzaamheden van de afgelopen periode. Waar normaal gesproken een uurtje voldoende zou moeten zijn, heeft Y het met moeite na drie weken af. 
  • Y's portemonnee is leeg en ze pint op de markt een extra bedrag om de andere boodschappen contant te kunnen betalen. Helaas vergeet ze de extra opgenomen 50 euro mee te nemen. Het kost nog de nodige moeite om het geld alsnog te kunnen ophalen. 
  • Het woord 'werk' mag nog niet worden uitgesproken en als iemand "Boe" zegt, slaat de twijfel en paniek weer keihard toe. 
Ach, je hoeft geen (bedrijfs)arts te zijn om de conclusie te trekken: het hoofd zit nog (te) vol. Maar het gaat de goede kant op. We hadden alleen de Chinese metalen 'anti-stress' balletjes misschien beter niet aan iemand anders cadeau kunnen doen...!

Geen opmerkingen: