8e Chongqing Reünie in Zoeterwoude

Vandaag ontmoetten de gezinnen elkaar, die in november 2004 hun dochters in Chongqing ophaalden. Onze jaarlijkse reünie vond ditmaal in het westen van Nederland plaats, bij geitenboerderij 't Geertje. Helaas waren er 'maar' vijf van de tien gezinnen, maar dat mocht de pret niet drukken.

Buienradar had ons de afgelopen weken behoorlijk in spanning gehouden - het weer zag er aanvankelijk heel slecht uit. Maar wonder boven wonder scheen vandaag de zon en de temperatuur was heerlijk! En dat hadden we nodig, want na de pannenkoekenlunch stapten we in kano's voor een puzzel-poldervaart. Toevallig was het vandaag ook Geuzendag op 't Geertje, waardoor er mensen in kleding uit de zestiende eeuw liepen. Je kon er zelf broodjes bakken op het open vuur en vilten sleutelhangers maken. Natuurlijk konden de meiden ook spelen met de dieren: de jonge geitjes een flesje voeren en een rondje op de paardjes rijden.

Twee gezinnen zijn inmiddels teruggekeerd naar Chongqing met hun dochters. Via de laptop hebben we hun foto's bewonderd. Maar het kindertehuis in Qianjiang is inmiddels niet meer in gebruik. De nog aanwezige kinderen zijn allemaal overgebracht naar  Love Manor in Chongqing. Een enorm, nieuw tehuis met 600 kinderen èn bejaarden. Ieder jaar opnieuw kijken we gezamenlijk vol verwondering en dankbaarheid naar onze kinderen, die letterlijk en figuurlijk zo'n lange weg hebben afgelegd naar het leven dat wij nu met hen mogen leiden. Op naar de negende reünie!

Familierecept III - Verse tomatensoep

Nu de dagen weer wat korter worden, maar september ons nog wel dat zomergevoel geeft, is een een grote pan soep voor het weekend een ideale oplossing. Daarom krijg je van ons het recept voor een zelfgemaakte, verse tomatensoep. Dit gezonde recept staat in een half uur op tafel.

Benodigdheden (voor zes personen)
2 gesnipperde uien
zes (!) fijngehakte tenen knoflook
zes rijpe tomaten in blokjes (inclusief zaadjes en velletjes)
1 blik gepelde tomaten(stukjes) op sap
1 pak tomatensap
1 blikje tomatenpuree
2 liter bouillon (van vier blokjes of zelfgetrokken)
3 eetlepels zoete sojasaus
1 à 2 eetlepels witte basterdsuiker
halve of hele uitgeperste citroen
1 tartaartje
5 eetlepels paneermeel
zout en peper of gehaktkruiden
eventueel een bekertje crème fraîche of een toefje slagroom
eventueel peterselie of basilicum

Bereiding
Fruit de ui en de knoflook in een flinke pan met een dikke bodem. Zodra de ui glazig is, voeg je alle tomaat-ingrediënten toe. Roer het geheel stevig door en schenk de bouillon erbij. Breng de soep aan de kook en vervolgens op smaak met de sojasaus, suiker en het citroensap. Houd je van gladde soep? Dan is dit het moment om de soep te pureren met de staafmixer. Meng dan het tartaartje met de paneermeel, wat water en de kruiden en rol er kleine soepballetjes van. Kook deze balletjes in een kwartier gaar in de soep.
Dien de soep op met eventueel schepje crème fraîche of slagroom en een blaadje groene kruiden. Serveer de soep met vers gebakken stokbrood met gezouten roomboter, port salut of een zachte brie. Eet smakelijk!

P.S. Laat je ons even weten of je ons recept lekker vond?

Appeloogst

En ja hoor, gisteren was het weer zover! Het Plukfeest bij onze biologische appelboom! Voor de negende keer plukten we anti-allergische Santana-appels. Y kan de 45 kilo (!) gebruiken tot maart 2014 en maakt er appelmoes, appeltaart, appelpannenkoek, filosoof, etc. van. Na acht maanden zonder appels, is dat een ware traktatie.

Heb je weleens van appelchips gehoord? Het is heel makkelijk om te maken, hoor. Je neemt twee appels en verwarmt de de oven voor op 100 graden C. Schil de appels en verwijder het klokhuis. Verdeel de appel in (heel) dunne schijfjes. Bekleed een bakplaat met bakpapier en leg hierop de plakjes appel. Zet de bakplaat in de oven en laat de appelringetjes in circa 90 minuten in de oven drogen totdat het krokante chipjes zijn geworden. Haal de appelchips uit de oven, voeg desnoods kruiden toe (bijvoorbeeld kaneel- of gemberpoeder) en laat ze afkoelen. Lekker hè?!

Natuurlijk ging opa ook mee appels plukken en traditiegetrouw picknickten we met stokbrood, salade en fruit. Dit jaar alleen niet onder de bomen in het (natte) gras, maar op het plein voor de biologische winkel. Daar stonden namelijk stoelen met rugleuning en dat was wel zo prettig voor (de rug van) opa. Op het plein is altijd van alles te doen tijdens het plukfeest: springkussen, een zandhoop, skelters, schminken, broodje bakken op het open vuur, etc. Onze meisjes amuseren zich er altijd kostelijk - dus wij ook.

Aansluitend reden we naar China-nichtje L, die haar tiende verjaardag vierde. Ondanks dat de lucht soms dreigend dichttrok, is het droog gebleven en konden we in de tuin barbecuen. Gezellig hoor! De meisjes lagen al met al wel wat later in bed dan gebruikelijk op zondagavond. L hebben we vanmiddag kunnen weerhouden van een speelafspraakje, maar M had al afgesproken om mee te gaan paardrijden met schoolvriendinnetje I. Moe, maar voldaan schoof zij even na zessen aan tafel, waar de eerste, zelfgekookte appelmoes al klaarstond. Mmmmmmm!

Inmiddels liggen de appels op zolder te drogen. Vervolgens bergen we ze koel en droog op, zo blijven ze het langste goed. Maar eerst genieten we nog even van de heerlijke geur die door het huis trekt. Want 45 kilo betekent omgerekend wel ruim 300 appels!

Maanfeest 2013

Dit jaar viel het Maanfeest op 19 september, gisteren dus! Het Chinese Maan Festival, ook wel het Oogst Festival of Midden Herfst Festival genoemd, wordt gevierd op de vijftiende dag van de achtste maand van de maankalender. Om een lang verhaal kort te maken: bij volle maan. Het Maan Festival is één van de meest belangrijke feestdagen van de Chinese kalender. Tijdens het Maanfeest komen families samen om gezamenlijk de maan te bewonderen en om citrusvruchten en maangebak te eten.

Wij hebben het ook uitgebreid thuis gevierd. De maan was gisteren door de bewolking helaas niet zichtbaar maar wij hadden het met opa binnen gezellig. Met lampionnen, Chinese bloementhee, mandarijnen en 'maankoekjes', die Y en L woensdagmiddag al hadden gebakken. Niet de echte Chinese, maar brosse koekjes in de vorm van de maan. De echte lusten wij namelijk echt niet! Die worden volgens traditie gevuld met rode of zwarte bonen-pasta, lotuszaden-pasta en eierdooiers. Tegenwoordig worden ze ook gevuld met jam, noten, fruit en Chinese worst. Je geeft ze als cadeautje of als relatiegeschenk. Pikant detail: dit soort maankoeken zijn een beetje uit de hand gelopen hobby en in China nu zelfs in de ban, kijk hier maar!

Heb je zin om alsnog het Maanfeest te vieren? Je kunt aanstaande zaterdag nog in Chinatown, Den Haag terecht!

Oma

Vier jaar geleden verloren wij mijn moeder, schoonmoeder, onze oma, vrouw, zus, schoonzus en vriendin. Het is onvoorstelbaar dat we al vier jaar zonder haar verder moeten. Het afscheid staat nog op ons netvlies gebrand. Het verdriet is nog net zo rauw. Het gevoel van verlies nog even hevig. We doen ons best, maar het is zo moeilijk....

Vandaag stonden wij aan haar graf. Net als vorige week maandag, haar geboortedag. We kunnen haar alleen nog maar bloemen brengen en de kaarsen voor haar aansteken. Je ziet het misschien niet aan ons. Soms lijkt het zelfs of wij gewoon verder leven. Maar niets is minder waar ....

Feestkalender

September is bij ons gewoonlijk een maand met een hoop leuke uitjes. We nemen graag even onze agenda met je door.

Afgelopen weekend waren wij dames in een bloemenpluktuin. Na een kopje thee met mandarijntaart (!) op het boerenerf, liepen de meisjes met de dochter van Ys vriendin en hun rieten mandjes door de bloementuin. In een landschap met veel gras en weidse luchten met stapelwolken (en ja, ook een drupje regen) plukten we wel vijf bossen bloemen, die allemaal een plekje in huis hebben gekregen.

Gisteren waren we bij een oud-klasgenootje van M, dat tijdens de zomervakantie zo'n 100 kilometer verderop is gaan wonen. Met nog drie vriendinnetjes en hun moeders bewonderden we hun nieuwe (zelfontworpen!) huis dat aan de bosrand is gelegen. L speelde ondertussen met haar broertje, dat toevallig weer in bij haar in groep 1 heeft gezeten.

Komend weekend staat er een brunch met vriendinnen voor Y op het programma en een familiefeestje ter gelegenheid van een tienjarig huwelijk. Het weekend daarna gaan we onze biologische, anti-allergische appels plukken en aansluitend naar het verjaarsfeestje van China-nichtje L. Zowel M, als L hebben drie vriendinnetjes die jarig zijn (geweest) in augustus en september, dus zij hebben ook nog leuke kinderpartijtjes in het verschiet! Het laatste weekend van september staat in het teken van de reünie van onze China-reisgroep uit 2004. Afhankelijk van het weer gaan we bij een geitenboerderij kaas maken òf kano varen. Voeg daarbij de zwem-, musical- en tennislessen, speelafspraken, bezoekjes aan kapper, dokter, etc. en onze agenda's zijn weer goed gevuld.

Voor onze meisjes is het niet altijd duidelijk wanneer wat staat te gebeuren. Daarom bedacht mama - al toen M klein was - een kinderkalender. Standaard als het vakantie is, want dan zijn de meisjes het vaste ritme van school kwijt. En toen we merkten dat L soms nog worstelt met de dagen van de week en vooral hoe vaak ze die dag naar school gaat, leek het ons een goed idee om de kinderkalender ook tijdens het schooljaar te vullen.

Natuurlijk zijn er genoeg leuke kinderkalenders te koop. Maar wij maken zoiets graag zelf. Dus de avond voor het begin van een vakantieperiode, buigt Y zich over de 'vakantiekalender'. Dat kan natuurlijk op de computer (lekker snel!), maar liever plakt ze daarvoor een aantal gekleurde A4'tjes aan elkaar en trekt daarop de lijnen voor het aantal vakantiedagen. L kan natuurlijk nog niet lezen, dus kleuren we de dagen zoals ze dat ook op school doen: rood voor maandag, geel voor dinsdag, etc. Vervolgens tekenen we met simpele symbooltjes de activiteit voor die dag. Denk aan een boom voor een wandeling in het bos, twee poppetjes als er een speelafspraak is gepland of een boodschappentas als er geshopt gaat worden, enzovoorts. Bij ons mag iedereen minimaal een activiteit kiezen, dus die zetten we er natuurlijk ook op. L kiest standaard voor de speeltuin, dus 'haar symbool' is meestal een schommel. Voor M voegen we ook nog de datum en dag van de week toe, dat vindt zij weer prettig. De kalender hangen we goed in het zicht op. 's Ochtends raadplegen de meisjes de kalender en 's avonds strepen ze om en om de voorbije dag door.

In dezelfde trant maken we ook aftelkalenders naar verjaardagen met daarop duidelijk het aantal nachtjes slapen. Maar dan plakken we leuke (verschillende!) stickers erbij. Dat levert soms leuke vragen op: "Als Dora-dag voorbij is, hoef ik nog maar vier nachtjes te slapen tot mijn verjaardag, hè?!"

Ons laatste projectje hangt op de wc. Op een family planner hebben L en Y de schooldagen met met stift gemarkeerd - zo betekenen twee verticale, groene strepen bij ons nu: donderdag, twee keer naar school! Vrije dagen hebben we met horizontale streepjes aangegeven. Met stickers hebben we de zwem-, musical- en tennislessen aangegeven, maar ook verjaardagen, tandarts, vakanties en zakgelddag niet te vergeten.

De kers op onze kalender-activiteiten is de zogenaamde Adventskalender. Van 1 tot en met 24 december mag je elke dag een hokje (al dan niet gevuld met chocola) openmaken. Soms hebben we er wel drie hangen - geen zelfgemaakte, maar wie weet hebben we dit jaar meer inspiratie?!

Met open armen

Natasja Froger gaat voor een programma maken over aspirant-adoptieouders. Het programma gaat Met Open Armen heten.

Ik wil in beeld brengen wat er allemaal komt kijken bij een adoptie. Ik ben alleen toeschouwer, het is niet zo dat ik het proces wil versnellen of anderszins wil beïnvloeden, vertelt Froger in De Telegraaf. Pas als de hele procedure die voorafgaat aan de adoptie is afgerond, komen Natatasja en haar cameraploeg opdagen.

We zijn erbij als ze horen dat het echt doorgaat en daarna gaan we met de ouders mee naar het kind. Er worden kinderen geadopteerd uit Kenia, China, Taiwan en Nicaragua. Er gelden overal andere regels, zo vertelt ze. Ik wist zelf ook niet hoe ingewikkeld het hele proces is. Het greep me erg aan.

Met open armen wordt geproduceerd door Skyhigh TV. RTL4 wil de serie in 2014 op de buis brengen. Uit: AD, 5 september 2013

Airborneloop 2013

Gisteren heeft A gewandeld. Niet met ons door het bos of langs het strand met een kopje koffie als afsluiting, maar serieus gewandeld: De Airborne Wandeling. 's Werelds grootste eendaagse wandeltocht vindt ieder jaar plaats op de eerste zaterdag in september. De Airborne Wandeltocht is een eerbetoon aan de ruim 1.700 gevallen Britse en Poolse militairen die in de Slag om Arnhem in 1944.

De tocht kent vier afstanden: 10, 15, 25 en 40 kilometer en leidt door een gedeelte van de Veluwezoom en langs de Rijn. Tijdens deze 67e editie liepen ruim 30.000 wandelaars mee. Jong en oud, militair en burger, afgetraind of volkomen ongeoefend. Het maakt niet uit - het saamhorigheidsgevoel, de prachtige route en vooral de herinnering aan wat de vaak jonge soldaten voor onze vrijheid hebben betekend, zorgen voor een unieke belevenis.

Om 8.00 uur liep de wekker af en samen met medewandelaar E. kwam A om even voor tien uur aan in Oosterbeek. Het weer werkte in alle opzichten mee, de meegenomen koolhydraten waren voldoende en met zijn goede loopschoenen heeft hij nog geen blaartje opgelopen. Moe, maar tevreden kwam hij 's avonds om 20.00 uur weer binnen wandelen! Daar wachtten wij hem op met een (koud!) voetenbad, een fruithapje en natuurlijk een luisterend oor. Hij heeft genoten en vannacht héérlijk geslapen.

Zomervakantieverslagje IV

Je hebt nog een verslag van onze laatste anderhalve vakantieweek tegoed! Nadat we weer op Nederlandse bodem waren geland, hadden we nog een vakantietoetje in het vooruitzicht: een midweekje naar De Eemhof in de Flevopolder. Dit keer ging opa ook met ons mee. Hij durfde het niet aan om eerder naar ons in Portugal te komen, nadat hij dit voorjaar bij een val van de trap zijn rug en bekken had gebroken.

Maar op de maandagochtend van vertrek, na een weekend van wassen en opnieuw inpakken, belde opa ons al vroeg uit bed: hij had een niersteenaanval! Even leek het erop dat we niet zouden kunnen vertrekken, maar nadat hij pijnstillende injecties van de huisarts had gekregen, kreeg hij toch groen licht om weg te gaan. Sterker nog, nu waren we tenminste allemaal bij elkaar en indien nodig, ook binnen afzienbare tijd weer thuis!

En alles is goed gegaan. Dankzij de pijnbestrijding lijkt het er zelfs op dat hij in elk geval één steentje is kwijtgeraakt. Opa heeft ondanks alles kunnen genieten van het mooie weer, het park en het samenzijn. En wij ook! A en de meisjes hebben heerlijk elke dag gezwommen, we hebben een familybike gehuurd, skelters en een bootje. We hebben heerlijk (maar ongezond) gegeten: pannenkoeken, bitterballetjes en soep. Gelezen, in de zon gelegen en de open haard aangestoken (tja, 's avonds koelde het toch best al af).

Op enkele andere hobbels na (M's oorontsteking, de muggenplaag in Portugal en een deuk van een onbekende in onze auto, grrrrr) na hebben wij toch zo'n heerlijke zomervakantie gehad. Maar we zijn nu ook weer blij om thuis te zijn, hoor.

Blij van ....

.... een ochtend lang uitslapen, mmmm!
.... de schaterlach van je kinderen
.... de zon in je gezicht
.... voldoende tijd om klusjes af te ronden
.... de stilte van het bos
.... een avondje samen met je geliefde
.... een latte macchiato met caramel
.... een volgend level in het smurfenspel.

Dit laatste behoeft wellicht enige toelichting. Sinds Y in december 2012 officieel 'overwerkt' werd verklaard, is het een lange weg naar herstel geweest. En nog steeds is ze er niet. Haar concentratie was en is prut. Haar work coach raadde haar aan maximaal een bladzijde per dag te lezen, als oefening. En elke avond minimaal een ding te benoemen waarvan je die dag genoten had, of goed had kunnen uitvoeren. Spelletjes op de Ipod waren volgens de coach ook een goede concentratie-oefening. Vandaar het smurfenspel .... inmiddels zit Y op level 28!

Bij vertrek op vakantie dacht Y toch nog even dat het haar niet zou lukken om alles klaar te krijgen. De koffers gepakt met schone kleren, speelgoed en medicijnen & het huis schoon en opgeruimd. De administratie op orde & de sleutels en logeerkonijn op tijd bij de oppasburen. De meisjes natuurlijk een paar gezellige eerste vakantieweken met voldoende rust, maar ook met vermaak. En opa letterlijk en figuurlijk op de been, zodat wij verantwoord op reis konden gaan.

Nou, het goede nieuws is: het is toch gelukt! Niet helemaal conform de (altijd te hoge) eisen die Y zichzelf had gesteld, maar goed. Zonder schaar, mp3-speler en rode lange broek kun je immers ook best op vakantie. In plaats van het smurfenspel, heeft ze in Portugal zowaar een heel boek kunnen uitlezen. Heeft ze gezwommen zonder ziek te worden. En raakte haar hoofd heerlijk 'leeg' in Spanje. Bij thuiskomst wachtten er nog wel een paar uitgestelde klusjes op haar, maar goed.

Vandaag is ze na vier weken zomervakantie weer met werken begonnen (driemaal vier uur per week) en dat is best weer even spannend hoe dat gaat!