Vier jaar geleden verloren wij mijn moeder, schoonmoeder, onze oma, vrouw, zus, schoonzus en vriendin. Het is onvoorstelbaar dat we al vier jaar zonder haar verder moeten. Het afscheid staat nog op ons netvlies gebrand. Het verdriet is nog net zo rauw. Het gevoel van verlies nog even hevig. We doen ons best, maar het is zo moeilijk....
Vandaag stonden wij aan haar graf. Net als vorige week maandag, haar geboortedag. We kunnen haar alleen nog maar bloemen brengen en de kaarsen voor haar aansteken. Je ziet het misschien niet aan ons. Soms lijkt het zelfs of wij gewoon verder leven. Maar niets is minder waar ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten