Als je het ons vijftien jaar geleden had gevraagd, hadden we ronduit "no way!" gezegd. Maar nu hadden we er wel zin in. Het feest ter gelegenheid van de veertigste verjaardag van (adoptie)kennis M. Een jaren '70 dance party met dress code 'disco style'.
Na een korte rondgang in diverse feest- en verkleedwinkels, zochten we tijdig ons heil bij de Action. Voor nog geen 20 euro kochten wij vor A een met gouden pailletjes bezaaide 'Gerard Joling'-hoed en -hes. Voor Y een fluorescerend blauw, polyester politie-jurkje (compleet met pet en lange handschoenen). In de tussentijd bespraken we onze outfits uitgebreid met de andere feestgangers tijdens de wat meer reguliere borrels en verjaarsfeestjes.
Nadat de meisjes zaterdagavond op tijd in pyjama waren gehesen en oppas-opa met een kopje thee was geïnstalleerd, kon de inspectie beginnen. M hielp mama even met het blauw lakken van haar nagels en L vond in de verkleedkist nog een paarse pruik voor papa. Het resultaat mocht er zijn: opa en de dames kwamen niet meer bij van het lachen en maakten een hele fotosessie van ons. Wij daarna vlug op pad, in de hoop dat de echte politie ons vanavond met rust zou laten. Even later stonden er acht (bijna) vijftigers op het parkeerterrein voor een feestzaal. Uitgedost met glitterpruiken, peace-kettingen, gebloemde broeken met wijde pijpen en overhemden met wilde prints en ruches. Gegeneerd giechelend schoven we wat nerveus naar binnen, waar gelukkig zelfs de fotograaf al was uitgedost als rasta-koning. De gastheer droeg een fout fluwelen pak en de gastvrouw een strak broekpak met 'dalmatische' print. Het stond haar (serieus!) nog leuk ook. Óp naar de schaars verlichte, met zware bas-dreunende ruimte en onder discobal!
Waar wij normaal gesproken eerst de spreekwoordelijke kat uit de boom kijken, deden we dat nu helemaal niet. Bij één van de eerste bekende nummers sprongen we op de dansvloer, om er de eerste uren niet meer af te komen. Tsja, dat verkleden geeft je toch wat meer lef, zullen we maar zeggen. We waren niet de enigen, want waar dit soort feestjes soms eindigt in een wat geforceerd lachend, om je heen kijkend en duf would-be dansfestijn, was dit echt leuk! Er werd gedanst, er werd gelachen en ditmaal waren diegenen die niet verkleed waren, de uitzondering.
We hebben songteksten als 'Paradise by the dashboard lights', 'Saturday night fever' en 'I will survive' weer even geoefend, jeugdherinneringen opgehaald en gelachen om het feit dat we dit met elkaar gedaan hebben! Zelfs het feit dat we zondagochtend alweer om 10.00 uur in respectievelijk het zwembad (met L) en op het hardloopcircuit (met M) aanwezig moesten zijn, kon onze pret niet drukken. Wat een topavond - bedankt voor de uitnodiging, M.!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten