Jubileum Stichting Adoptievoorzieningen

Op 15 juli 2014 was het 25 jaar geleden dat adoptievoorlichting bij wet verplicht werd gesteld. Bureau VIA, de voorloper van Stichting Adoptievoorzieningen, werd in 1989 opgericht om de voorlichting te gaan verzorgen. De Stichting besteedt dit najaar extra aandacht aan het jubileum! Aspirant-adoptieouders, adoptieouders én geadopteerden zijn van harte welkom om elkaar te ontmoeten op een van drie speciale bijeenkomsten.

Programma
Na de opening wordt de film Somewhere Between getoond. Deze niet ondertitelde, Amerikaanse documentaire (18+) uit 2013 is gemaakt door Linda Goldstein Knowlton. Ze heeft het identiteitsvormingsproces gefilmd van vier Chinese geadopteerde tieners. Ieder op hun eigen manier vertellen ze openhartig en eerlijk over adoptiethema's die in hun leven een rol spelen. Na afloop is er een discussie over de thema's die in de film aan bod komen. Rond 22.00 uur wordt afgesloten met een drankje.

Waar en wanneer
De bijeenkomsten zijn in:

• Eindhoven op 14 november 2014
• Rotterdam op 21 november 2014
• Zwolle op 28 november 2014.

Vanaf 19.00 uur is er ontvangst met koffie en iets lekkers. Om 19.30 uur start het programma. Deelname is gratis.

Aanmelden
Via het formulier op de website kun je maximaal twee personen aanmelden. Let op: het aantal plaatsen is beperkt!

Voorstelronde 11, oktober 2014

Na alle onduidelijkheid over de matching in september, is er nu wat meer zekerheid gekomen. De CCCWA heeft de zogenaamde cut-off date veranderd in LID 14 december 2006!

Waarschijnlijk zijn in de laatste batch wel een aantal kinderen voorgesteld, maar niet allemaal tegelijk. Alle dossiers van aspirant adoptieouders met een log in date (LID) van 13 en 14 december 2006 lijken nu verwerkt en zij ontvangen binnenkort een voorstel. Daarom is de officiële datum nu pas gewijzigd in LID 14/12/2006.

Wil je zien hoe het er vanaf dat moment aan toe gaat in een adoptief gezin? Kijk dan morgen om 20.30 uur naar Met open armen op RTL4!

Winteroutfits

Nog even over onze shopmiddag. We vertelden al eerder dat M een echte modefan is. Ze kan zich uitstekend vermaken met het bekijken van modeblogs/-vlogs, reclamefolders of haar eigen kleding- of nagellakvoorraden. En niet te vergeten met mama's hooggehakte schoenen. Die zijzelf overigens bijna niet meer kan dragen, vanwege artrose in haar tenen .... zucht.

Anyhow, voordat we gingen shoppen, had M al helemaal uitgezocht wat ze wilde passen: enkellaarsjes hier, winterjas daar, lang vest zus en legging daar. Kleine zus en mama hobbelden gedwee mee en droegen de verschillende maten en kleuren naar het pashokje. Gelukkig kregen we dit keer wel genoeg tijd om te lunchen en thee te drinken!

Mama mijmerde nog even gelukzalig na over een eerdere opmerking van een schoolmoeder met non-shopaholic zonen. Die moeder zwijmelde helemaal bij het horen van onze geplande shopmiddag: "Dus jij gaat gezellig winkelen met je dochters ....". Maar M verstoorde meteen ruw het romantische plaatje door aan te kondigen: "Binnenkort ga ik natuurlijk wel met mijn vriendinnen shoppen!"

Zonder gekheid, het was een supergezellige middag en we zijn ook nog helemaal droog gebleven omdat we naar een overdekt winkelcentrum zijn gegaan. De dames zijn echt hard gegroeid en hebben elk nieuwe schoenen, een herfst- en winterjas, twee lange broeken, twee vestjes en blouses gescoord. Daarbij voor M nog twee shirts en voor L een joggingpak. Hopelijk kunnen ze daarmee weer even vooruit!

Aansluitend hebben we de kasten van de meisjes onderhanden genomen. De zomerkleren die niet meer passen naar de kledinginzameling gebracht of naar zolder voor een eventuele tweede ronde. De winterkleding van vorig seizoen (en van vijf jaar geleden) geselecteerd. Het resultaat: twee keurig opgeruimde kasten met stapeltjes voor t-shirts met korte en lange mouwen, truien, sportkleding en leggings. In het hanggedeelte de broeken, rokken met blouses en vesten op kleur. YESSSS! Voor zo lang als het duurt, tenminste ...

Herfstvakantie 2014

Inmiddels zijn we alweer over de helft van onze herfstvakantieweek heen. Hoogste tijd om wat van onze activiteiten te melden. Onze gebruikelijke vakantiekalender ziet er ditmaal anders uit. Want we hadden al eerder besloten vooral bij te tanken deze vakantie. Dus de ene dag een uitstapje/afspraak en de andere dag een leeg vakje. Zo kunnen we op de dag zelf beslissen wat we willen doen en waar we zin en fut in hebben! Tot nu toe bevalt dat heel goed en is er volop ruimte om spelletjes te doen (L), modeblogs te raadplegen (M), uit te slapen en wat huishoudelijke klusjes weg te werken (A+Y).

Vrijdagmiddag had onze L - als onderbouwleerling - al vrij. Samen met vriendinnetje R. verkleedde ze zich als prinses en voerde Streepje, ons logeerkonijn dat net werd gebracht met hok en al. Streepje is een 'je weet wel-konijn' en blijft de hele week bij ons in de tuin staan, maar daarover later meer!
De tennis-, musical- en zwemlessen gingen dit weekend nog gewoon door, dus leek het eerst nog een 'normaal' weekend. Vrijdagavond kroop M lekker samen met mama onder een dekentje op de bank en keek tot het einde mee naar de Voice of Holland. Zondagavond herhaalde dit ritueel zich, maar nu in gezelschap van L en opa voor Heel Holland Bakt.

Zaterdagochtend haalde A zijn zus J. al vroeg van de trein voor een middagje chillen op het strand. Het weer was ronduit fantastisch en we hebben zelfs heerlijk in het zand kunnen zitten en spelen! J. mocht vooraf kiezen wat ze wilde eten en koos de kerstomatentaart en het pavlova-toetje.
Maandagmiddag stonden er diverse sportiviteiten op het menu: een volleybalwedstrijd voor M en papa (als coach) en zwemmen voor L, mama en opa. Rozig vertrokken we 's avonds allemaal op tijd naar bed.

Dinsdag speelden de dames met hun beide buurmeisjes en op tijd vertrokken we naar opa om bitterballetjes te gaan eten. Na een spelletje Mikado lagen we er allemaal op tijd weer in, maar sliepen onrustig door de hevige storm en onweer. 's Ochtends keken we naar buiten en tot onze grote schrik was het konijnenhok omgewaaid - met Streepje er in! Het hok stond wagenwijd open in de stromende regen. Waar was Streepje gebleven? M vroeg zich al bezorgd af hoe we dit ooit aan de baasjes van Streepje moesten vertellen ...  A - daadkrachtig als altijd - stormde naar buiten en vond het konijn onder de tuintafel terug. Hij lokte hem met brokjes en kon hem veilig en wel weer in zijn hok zetten. Gelukkig!

Na alle consternatie vertrokken we naar de stad om de wintergarderobes voor de meisjes in te slaan. Eerst uitgebreid geluncht in een overvolle V&D en op pad. Nou, we zijn geslaagd hoor! Morgen mag M nog een dag genieten van shoppen, want ze is uitgenodigd om met buurmeisje A. en haar ouders mee te gaan naar een outlet store. Aansluitend komt A. bij ons logeren. Vrijdag komen vrienden bij ons gourmetten. Zaterdag is L de hele middag onder de pannen op een verjaarspartijtje - ze gaat naar de film van Dummy de Mummy. Als dat maar goed gaat, want L is niet zo'n held (net als mama)! Als L aan het feesten is, fietsen papa, mama en M naar een theeschenkerij met landwinkel op een boomgaard. Even lekker doorwaaien! Zondagmiddag gaan we varen in een overdekte boot met opa en dan zit ons relaxweekje er helaas al weer op!

Familierecept XIV: Broccoli met romige saus

Je bent gewaarschuwd: onderstaand recept is een calorieenbom! Maar wel lekker, als je van broccoli houdt. Ben je daar niet zo dol op, vervang de groente dan door bloemkool.

Ingredienten (voor vier personen)
1 grote ui, gesnipperd
1 stronkje broccoli
2 ons sperzieboontjes, afgetopt, gebroken en gewassen
1 kleine courgette, gewassen en in blokjes
1 blikje ananas, in stukjes
1 doosje Boursin met knoflook
1 beker creme fraiche (250 ml)
olijfolie
peper en zout

Bereiding
Bestrooi de kipfiletblokjes met zout en peper. Braad de blokjes aan in twee eetlepels (olijfolie) in een pan met een dikke bodem. Schep de blokjes met een schuimspaan uit de pan en fruit de gesnipperde ui in het restant van de olie. Roer de boursin los in de pan en voeg de creme fraiche toe, zodat een gladde saus ontstaat. Breng de saus aan de kook en draai de hittebron direct laag. Voeg de schoongemaakte groenten toe en gaar deze tien minuten in de zacht pruttelende saus. Schenk als laatste het ananassap erbij en voeg de blokjes ananas toe. Lekker met beetgaar gekookte pasta!

Taartenwedstrijd

Gisteravond werd de kinderboekenweek op school feestelijk afgesloten met een heuse taartenbakwedstrijd en boekenmarkt. Natuurlijk deden wij ook mee! M was al sinds vrijdag met vriendinnetje S. in de weer met boodschappenlijstjes, cakes bakken en versieringen bedenken. Vandaag konden ze hun creativiteit eindelijk loslaten op de enorme taart, waarmee ze de derde prijs hebben gewonnen! Hun (dr. Oetker) Wolkentaart droeg heel toepasselijk de titel Feest!. In de begeleidende tekst gaven ze aan dat deze taart al je dromen waar maakt!

Mama en L hebben ook gebakken: een Prinses Paddenstoeltaart. Dat komt zo. Voor het slapen gaan lezen wij altijd voor en soms bedenken we zelf een verhaaltje. Onderstaand verhaaltje heeft L samen met mama bedacht:

“In een mooi en herfstig Taartenbos, leefde eens een prinses. Prinses Paddenstoel. Prinses Paddenstoel heette eigenlijk Prinses Rose, maar dankte haar naam aan het feit dat ze als kind al dol was op paddenstoelen. Vooral in de herfst, wanneer er overal paddenstoelen te vinden waren. Ze speelde ermee (paddenstoeltje over springen), zat erop (elfenbankjes) en at ervan (maar alleen champignons). Ze woonde daarom in een rose paddenstoel met witte stippen. Nee, het was geen paleis. Prinses Paddenstoel was een hippe prinses en woonde op kamers. Haar ouders, de koning en koningin, woonden drie bomen verderop in het Herfstkasteel. 

 Het zal je niet verbazen dat ook hier alles rose en wit was. Op de witte vloer lagen roze tapijten. Op de witte bank rose kussens. En op de witte tafels rose tafelkleden. Prinses Paddenstoel was niet zomaar een prinses, ze wilde ook iets doen behalve wachten op haar prins en leren voor koningin. Ze breide daarom dierenkleding. 

Dierenkleding, zul je vragen? Dieren hebben zelf toch al een vacht? Dat is ook zo, maar sommige dieren niet. Prinses Paddenstoel breide roze met wit gestreepte hansopjes voor de naaktslakken, roze met wit genopte sokjes voor de merels en roze mutsen met witte kwastjes voor de oren van konijnen.

Op een dag kwam er een prins op een wit paard voorbij. Het zadel en leidsel van het paard waren groen. De prins droeg een wit pak met een groene cape en groene schoenen. Het was duidelijk: Prins Ben hield niet van roze en wit, maar van groen en wit! Toch werden prinses Paddenstoel en prins Ben op slag verliefd. Wat fijn dat de prinses zo goed kon breien! Ze breide gewoon overal groene balletjes op en naaide een groene jurk. Met roze en witte stippen, dat dan weer wel. Er kwamen groene kussens in de paddenstoel bij, groene tapijten en groene tafelkleden. 

En nu is alles in het Taartenbos voortaan roze, wit en groen en leefden ze nog lang en gelukkig!”

Boerderij

Spaar jij ze ook? De boerderij-mini's van de Albert Heijn? Toen we het eerste kartonnen schaap in elkaar zetten, vonden we het eigenlijk maar niks. Instabiel, saai en zoveel papierverspilling. Maar ja, hoe gaat dat, hè?! Onze L vindt ze enig en bij elk nieuw kartonnetjes slaakte ze een blije kreet. Dus spaarden wij ze ook. En hebben we het bordkartonnen veld aangeschaft. Net als de opberg-doos. We hebben ze nu allemaal en soms zelfs in twee- of drievoud. L is helemaal blij!

Als extraatje hadden A en L zich opgegeven voor de Boerderijdag van AH en Campina. Vooraf hadden ze vrolijke visioenen van koeien melken en kaas karnen. Helaas stortte het van de regen en viel het uitje letterlijk en figuurlijk in het water.

Y en M waren naar musicalles en even in de stad, maar M was echt niet in orde. Hoofdpijn, spierpijn, keelpijn, enfin the works. Ze kon jammer genoeg ook niet mee naar de feestjes dit weekend, dus hebben we ons opgesplitst. Ze is net niet ziek genoeg, dus nadat ze vierkante ogen van het tv kijken had gekregen, het zoveelste spelletje had gespeeld en een cake goudbruin uit de oven had getoverd, was het tijd voor wat nieuws.

Het boerderijveld is daarom nu ingericht met alle mini's. Playmobilpoppetjes bemensen de boerderij èn het station, want eromheen heeft A de spoorbaan mèt hijskraan van L opgezet. Toen onze jongste uit school kwam, is het trio gaan spelen en voorlopig zijn ze nog niet klaar. Wat een heerlijk tijdverdrijf voor papa en zijn dochters!

Zicht!

Bij ons thuis werkt het als volgt. A is relaxed en beziet per dag wat er moet en/of kan gebeuren. Regent het? Is iemand niet in orde? Loopt onze dag anders dan verwacht? Hij speelt er moeiteloos en flexibel op in. Daar staat tegenover dat hij weleens iets vergeet.

Y is weer heel anders. Als controlfreak vergeet zij niets, maar leeft met een strakke planning via haar 'lijstjes'. Een to do-list per werkdag, een familieplanner per week en een lange termijn-lijst. Op die laatste lijst staan leuke uitjes voor alle seizoenen, films en boeken die ze wil zien/lezen. Maar ook klussen die niet direct spoed hebben, maar wel veel tijd in beslag nemen, of veel denk- en regelwerk met zich mee brengen.

Zo hebben we net ons klusje nieuwe bril voor M en Y kunnen afstrepen. M had in juni al een nieuw brilvoorschrift ontvangen en verheugde zich op een nieuw montuur. Een kind kan de was doen, zou je zeggen. Toch was het een klusje dat Y steeds op de lange baan schoof. Zij moest nog een oogmeting laten verrichten èn een nieuw montuur uitzoeken. Het leek wel zo efficiënt om dat laatste voor beiden te combineren!

Bij drie opticiens legio monturen gepast en bij één een dubieuze oogmeting laten verrichten - het akkefietje zou ons minimaal 1.500 euro gaan kosten. Beetje duur, inderdaad. Dus zijn we voor Y te rade gegaan bij een gediplomeerd (!) optometrist. Dat is een opticien die ook andere afwijkingen opspoort. Tijdens drie verschillende afspraken (zucht) zijn keurig de oogdruk, de sterkte en de gewenste correcties bepaald. Dit leverde een speciaal brilvoorschrift op met glazen op sterkte èn cilinders èn prisma's. Netjes betaald voor het advies en daarmee naar een goedkopere brillenzaak gegaan. Daar bestelden we meteen de bril voor M en de drie (verte-, computer/lees- en zonnebril) voor Y. Woensdag was het zover en mochten we ze ophalen. Met aftrek van de vergoeding van de verzekering zijn we nu voor vier brillen 450 euro kwijt. Tel uit je winst! We zijn allebei echt blij met onze nieuwe exemplaren.

Hoe dan ook, deze 'klus' heeft ons zeker negen middagen gekost. L ziet vooralsnog gelukkig prima zonder bril, aldus het consultatiebureau. En A en opa zijn recent nog voorzien van nieuwe brillen. Hopelijk komt dit punt dus voorlopig niet meer op onze lange termijn-lijst terug!

Wat er verder nog op onze LT-lijst staat? Nou, onze trap moet dringend worden geschuurd en gelakt, we lopen hopeloos achter met het nabestellen (en inplakken) van onze familiefoto's en de meisjes moeten hoognodig nieuwe kleren, jassen en schoenen voor het winterseizoen. Gelukkig begint over anderhalve week de herfstvakantie ... en gaan we eerst de leuke dingen van de LT-lijst doen!

Kinderboekenweek 2014

Op 1 tot 12 oktober 2014 is het officieel Kinderboekenweek! Jan Paul Schutten en Floor Riedel hebben voor het prentenboek Het raadsel van alles wat leeft, respectievelijk de Gouden Griffel en het Gouden Penseel gewonnen. Het is geen goedkoop boek, maar we zijn behoorlijk nieuwsgierig!

Omdat het fenomeen Kinderboekenweek alweer 60 jaar bestaat, is het thema dit jaar FEEST. Op de school van onze meisjes wordt de Kinderboekenweek altijd aangegrepen voor periode met hetzelfde thema die wordt afgesloten met een Open Avond. Vorige week startte de FEEST-week al met een dans op het schoolplein, op de muziek met de gelijknamige titel van Kinderen voor Kinderen. In de klassen is inmiddels al geknutseld met brooddeeg (wij hebben diverse broodtaartjes in de oven mogen afbakken), op de overblijf zijn feesthoedjes in elkaar gezet en de school is versierd met zelfgemaakte slingers.

Afgelopen vrijdag kon het feest dan ook echt goed losbarsten tijdens het speciaal geplande Juffenfeest. Er waren dans- en basketbalworkshops, verkleedpartijen en speurtochten door de school. De Ipods mochten mee naar school en groep 7 werd getrakteerd op fruitspiezen en een spannende film. Gelukkig had mama op tijd alle cadeautjes in huis (per klas hebben ze drie juffen!), zodat M en L niet met lege handen naar school hoefden.

Toevallig heeft M deze week een zogenaamde etalage-les: samen met vriendinnetje M leest ze hetzelfde boek èn bekijken ze bijbehorende film. Het is Tien torens diep geworden, van schrijver Jacques Vriens. De meiden hebben er al heel wat uurtjes voorbereiding inzitten; we zijn maar wat trots op ze hoe ze samenwerken en alles plannen! Natuurlijk hebben de papa's en mama's ook meegeholpen, want het is een dik B-boek en beide meisjes hebben dyslexie. Het boek is nu uit en de film is bekeken. Het is een mooi verhaal, met heel veel lagen en wendingen. Kortom, een leuk en leerzaam project op precies het goede tijdstip in het jaar!

Omdat FEEST bij kinderen meestal wordt geassocieerd met een verjaardag, werken ze in de groepen ook met tijdlijnen en kalenders. Een schoolmoeder, met een eveneens uit China geadopteerde zoon, vroeg Y om advies. Hoe doen wij het met (niet aanwezige) babyfoto's en stambomen? Wat vertellen we wel/niet en geeft dat weleens problemen? In het kort: wij laten de meiden het zelf bepalen, maar geven wel wat suggesties. Zo wil M niet dat haar (enige!) babyfoto op school belandt, dus haar eerste foto is er een van haar met ons in China. Toen was ze al 16 maanden. Niemand is het opgevallen - het enige commentaar dat ze heeft gekregen is: "Wat was jij een schattige baby, zeg!" Zelfs van de jongens! In de stamboom van L geven we met de Chinese vlag aan, dat haar start dáár begon. Daarna tekenen we onze stambomen in, want wij zijn nu immers haar familie. Klinkt simpel, maar er is behoorlijk wat denkwerk aan vooraf gegaan!

Bij elk FEEST hoort natuurlijk ook taart. Dus heeft de schoolleiding bedacht dat we een taartenwedstrijd gaan houden. Een Heel de School Bakt, zeg maar. Laat dat maar aan ons over!!! Elke taart moet een 'verhaal' hebben, dus gaat Y met L een herfsttaart maken, gebaseerd op ons eigen verzonnen sprookje Prinses Paddenstoel. M zal haar taart met vriendinnetje S. gaan bakken. M is afgelopen zaterdag overgestapt naar de musicalles waar S. ook zit. Rond Kerstmis hebben ze hun eerste optreden met de musical Petticoat. Ze zullen in het restaurant optreden, waar een high tea wordt geserveerd. Met eigen gebakken taart. Dat wordt een heuse snoeptaart! De dames zien de schooltaartenwedstrijd dus als een mooie oefening voor het taart voor het musicaloptreden.

Eigenlijk hadden we gisteren ook nog naar onze hoofdbibliotheek willen gaan, waar diverse voorstellingen waren. Maar onze L was na haar zwemles moe en speelde zo tevreden op onze speelzolder, dat we haar relaxmomentje niet wilden verstoren. Zij heeft immers de komende weken afleiding genoeg, want ze heeft ook nog eens twee kinderfeestjes in het verschiet, net als onze M. Hoe toepasselijk!

Nieuws uit China

Lijkt het nou zo omdat wij extra geinteresseerd zijn in alles wat met China te maken heeft, of komt China echt vaker in het nieuws? Dat nieuws wordt meestal gedomineerd door ernstige zaken uit het enorme land waar altijd wel iets gebeurt: een opleving van de knokkelkoorts in Guangdong (Kanton), de onlusten in Hongkong, de hevige regenval in het zuiden van China, het mogelijke watertekort in midden (vanwege een kanaal richting Peking) en mislukte oogsten. En het noodlot treft altijd de onschuldige mensen en kinderen het hardst.

Tegelijkertijd vierde China deze week feest. Op 1 oktober wordt elk jaar de oprichting van de Volksrepubliek China in 1949 herdacht en is iedereen vrij. Maar ja, goed nieuws is geen nieuws in de ogen van vele media, dus daarover hoorden we verder niets.

Hoe wij dit allemaal weten? We volgen de websites als Geledraak.nl, en chinadaily.com en zijn geabonneerd op China Nu. We lezen boeken over het China van vroeger, het China van nu en de mogelijke toekomst. Alles uit interesse voor het land dat ons onze prachtige dochters schonk!

Als je zin hebt om meer te weten over Chinese adopties, kun je maandagavond 6 oktober a.s.19.00 uur terecht bij Karrewiet Plus, van het Belgische Ketnet.

Kinderpostzegels

Eigenlijk zijn we nog wat vergeten te melden over de pech- en feestweek!

Omdat M in groep 7 zit, mag zij dit jaar Kinderpostzegels verkopen. Onze handelaar in spé is helemaal enthousiast en spreekt met vriendinnen om woensdagmiddag meteen op zoek te gaan naar kopers van de kaarten, postzegels en pleisters. Ze zijn zelfs een half uur eerder vrij, om de concurrentie met andere scholen aan te kunnen.

Dinsdag spraken mama en M al af, dat de meisjes woensdag na school eerst langs ons huis komen waar brood en drinken dan klaar staan. Zo verliezen ze geen tijd, maar gaan ook gevoed en gelaafd op pad.
Maar om 12.30 uur zijn de meiden nog in geen velden of wegen te zien. Nu moet Y toch echt gaan halen, die wel op de normale tijd uit school komt. Gelukkig belt de moeder van het vriendinnetje dat ze bij haar schuilen voor de regen. Hun over-enthousiaste buurvrouw had de meiden een mega-deal in het vooruitzicht gesteld, waardoor ze vergeten waren bij ons langs te komen. Hebben ze dan al iets gegeten of gedronken? Nee, dat niet. Maar daar zal de moeder wel voor zorgen.

Een uurtje later lopen de postzegelverkoopsters stralend ons huis voorbij - de actie verloopt zeer voorspoedig! Y brengt hen naar de wijk van opa, waar veel klandizie is omdat er nog maar weinig kinderen wonen. En mocht het weer gaan regenen, kunnen ze bij opa schuilen.
Y slaat zelf intussen wat boodschappen in en spreekt af de meisjes om 15.20 uur op te halen. Tenminste dat denkt ze, want de dames zijn op dat tijdstip weer in geen velden of wegen te bekennen. Y struint het wijkje af, nog eens en nog eens. Niemand te zien op straat en al helemaal geen meisjes!

Horror-scenario's schieten haar door het hoofd, maar ze weet de paniek te bedwingen. Na een half uur zoeken lukt dat niet meer en gutst het angstzweet over haar rug. Opa, papa en de moeder van het vriendinnetje zijn gebeld en iedereen staat op de uitkijk. De aansluitende tennis- en musicallessen zijn inmiddels afgebeld, want die halen we sowieso niet meer. Dan, na nog weer een paar rondjes zoeken, rennen de meisjes opeens tevoorschijn! Van pure emotie valt Y tegen hen uit - waar zaten ze nou al die tijd, we hadden toch een tijd afgesproken?! Met grote ogen van schrik kijken de meiden haar aan - ze zijn zich van geen kwaad bewust! Want een oudere dame had moeite om haar (verplichte) IBAN-nummer te vinden en ze hadden haar rustig de tijd gegeven om het te zoeken. Nee, ze waren niet naar binnen gegaan, maar hadden onder haar afdakje staan schuilen. Vandaar dat Y ze niet kon zien.

Dan breekt de spanning en Y moet zelfs even huilen - zo opgelucht is ze dat ze de meisjes weer veilig en wel bij zich heeft. De meisjes snappen dat ze zich ongerust heeft gemaakt en beloven beterschap. Na een dikke knuffel en een goed gesprek over afspraken, vertrouwen en mensen met slechte bedoelingen besluiten we met z'n allen thee te drinken op de goede afloop. Mèt de eerder omgevallen Danoontjes-taart. Pfffff!