Taartenwedstrijd

Gisteravond werd de kinderboekenweek op school feestelijk afgesloten met een heuse taartenbakwedstrijd en boekenmarkt. Natuurlijk deden wij ook mee! M was al sinds vrijdag met vriendinnetje S. in de weer met boodschappenlijstjes, cakes bakken en versieringen bedenken. Vandaag konden ze hun creativiteit eindelijk loslaten op de enorme taart, waarmee ze de derde prijs hebben gewonnen! Hun (dr. Oetker) Wolkentaart droeg heel toepasselijk de titel Feest!. In de begeleidende tekst gaven ze aan dat deze taart al je dromen waar maakt!

Mama en L hebben ook gebakken: een Prinses Paddenstoeltaart. Dat komt zo. Voor het slapen gaan lezen wij altijd voor en soms bedenken we zelf een verhaaltje. Onderstaand verhaaltje heeft L samen met mama bedacht:

“In een mooi en herfstig Taartenbos, leefde eens een prinses. Prinses Paddenstoel. Prinses Paddenstoel heette eigenlijk Prinses Rose, maar dankte haar naam aan het feit dat ze als kind al dol was op paddenstoelen. Vooral in de herfst, wanneer er overal paddenstoelen te vinden waren. Ze speelde ermee (paddenstoeltje over springen), zat erop (elfenbankjes) en at ervan (maar alleen champignons). Ze woonde daarom in een rose paddenstoel met witte stippen. Nee, het was geen paleis. Prinses Paddenstoel was een hippe prinses en woonde op kamers. Haar ouders, de koning en koningin, woonden drie bomen verderop in het Herfstkasteel. 

 Het zal je niet verbazen dat ook hier alles rose en wit was. Op de witte vloer lagen roze tapijten. Op de witte bank rose kussens. En op de witte tafels rose tafelkleden. Prinses Paddenstoel was niet zomaar een prinses, ze wilde ook iets doen behalve wachten op haar prins en leren voor koningin. Ze breide daarom dierenkleding. 

Dierenkleding, zul je vragen? Dieren hebben zelf toch al een vacht? Dat is ook zo, maar sommige dieren niet. Prinses Paddenstoel breide roze met wit gestreepte hansopjes voor de naaktslakken, roze met wit genopte sokjes voor de merels en roze mutsen met witte kwastjes voor de oren van konijnen.

Op een dag kwam er een prins op een wit paard voorbij. Het zadel en leidsel van het paard waren groen. De prins droeg een wit pak met een groene cape en groene schoenen. Het was duidelijk: Prins Ben hield niet van roze en wit, maar van groen en wit! Toch werden prinses Paddenstoel en prins Ben op slag verliefd. Wat fijn dat de prinses zo goed kon breien! Ze breide gewoon overal groene balletjes op en naaide een groene jurk. Met roze en witte stippen, dat dan weer wel. Er kwamen groene kussens in de paddenstoel bij, groene tapijten en groene tafelkleden. 

En nu is alles in het Taartenbos voortaan roze, wit en groen en leefden ze nog lang en gelukkig!”