Vanaf dag 1 heeft M van Muis gehouden. Maar nu is het voorbij.
Ooit kocht Y haar bij het Kruidvat. Sterker nog, het is de enige knuffel die ze voor haar kindje kocht, want ze werden overspoeld met knuffels. Samen met Beer vormde Muis het gouden koppel, die standaard in M's bedje lagen, waar ook ter wereld. Muis is een meisje, ondanks haar blauwe strik. We zijn héél zuinig op haar geweest, nadat we haar een avond niet konden vinden en papa en opa de hele stad zijn doorgefietst op zoek naar haar. Zonder Muis immers geen nachtrust! En ondanks herhaalde verzoeken aan het Kruidvat, konden we geen reserve-Muis bemachtigen.
Enfin, sinds afgelopen september werd het al steeds wat minder. Vandaag hebben we Muis definitief opgeborgen in de kast. Want er kan natuurlijk geen sprake van zijn dat Muis wordt weggegooid. Ook al is Muis een beetje dunner geworden en haar 'vachtje' licht versleten; wij houden nog steeds van haar. M zit er niet mee; wij wel. L is volkomen verbouwereerd en verliest haar geliefde Wasbeer niet uit het oog. Papa en mama denken mijmerend terug aan de tijd dat hun baby nog klein was. Het is normaal, het hoort erbij. Maar het grote loslaten is nu wel begonnen ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten