Sinds drieënhalf jaar hebben wij vissen als huisdieren. Het zijn platy's, levendbarende mini-karpertjes die eruit zien als goudvissen. Maar dan kleiner, zo'n zes centimeter. We begonnen met vijf dames, maar kregen desondanks gezinsuitbreiding. De dames hebben hun nageslacht echter alle verstoten en/of verorberd ...
We hebben, na het afscheid van twee volwassen dames, nog eens twee visjes bijgekocht, maar het laatste jaar zwemt Vis alleen. Dat lijkt ons beter, want ze hapte naar andere vissen. Vis komt naar ons toe zwemmen voor voer, kijkt geïnteresseerd toe als we aan het koken, eten of knutselen zijn en logeert in vakanties meestal bij opa. Kortom, we zijn aan Vis gehecht!
Maar sinds vanochtend is Vis niet meer. Gisteravond ontdekten we een grote bruine vlek op haar lijfje en een gezwollen buik. Ze at ook al een paar dagen niet goed meer. We zullen je missen, grappig diertje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten