Oorlellebellen

Toen alles nog heel was

Eindelijk. Vandaag is het zes weken geleden dat M en Y gaatjes in hun oren lieten prikken. En na zes weken mogen de 'zweerknopjes' eruit èn mag je stoppen met het dagelijks desinfecteren en ronddraaien. En vooral: dan mag je de oorbellen van je keuze in je lellen hangen!

Dag 1 - met oorknopje; alles naar wens

Nou, dat feest gaat bij Y mooi niet door. Haar oren deden echt zeer en de jeuk was niet meer te harden. Afgelopen weekend besloot zij, net voor de finish, de knopjes er toch maar uit te halen. Maar dat ging niet zonder slag of stoot - ze zaten muurvast! Uiteindelijk heeft A de sluitertjes vastgehouden, zich afgezet tegen de badrand en trok Y (hard!) aan het knopje. Het resultaat: kalkoenoren.

Dag 37 - onzichtbare gaatjes

Twee rode, kloppende kalkoenlellen waar de vellen bij hingen. "Nee hoor, u kunt u echt niet allergisch zijn voor chirurgisch staal", verzekerde de verkoopster bij de juwelier haar nog. Nou goed, dan ligt het waarschijnlijk aan de grote hoeveelheden bijtende sterilon. Voorlopig geen polonaise meer aan Y's oren - de gaatjes zijn onzichtbaar onder de ontstoken vellen en het enige dat er nu nog op haar oren mag is Sudocrème. Inderdaad, van die dikke, witte zinkzalf die je normaal gesproken op ontstoken babybillen smeert. Fijn, staat echt heel elegant!