Ook M is retour! Van woensdagochtend tot en met vanmiddag was ze op schoolkamp in Heino. Mocht je denken dat dit met tranen of heimwee gepaard ging, heb je het helemaal mis. Onze oudste vloog uit met de woorden: "Ach, het zijn eigenlijk maar twee dagen, hè?!" en keerde terug op het nest met de legendarische woorden: "Wat eten we vanavond?".
Dat was een half jaar geleden nog wel anders. Toen stelde ze benauwd vast dat het toch "wel drie héle dagen, zonder ons" waren. Wijs geworden door de ervaringen van vriendinnen, Y stelde M gerust: papa of mama kon vast wel mee als begeleiding en als het echt te spannend was, zouden we wel in de buurt een huisje huren. Dat er helemaal geen extra begeleiding mee mocht en hoe we dat dan moesten regelen met L op school, wisten we toen nog niet.
Enfin, ze had er dus zin in! De week ervoor begon ze al haar koffer in te pakken en er waren diverse tripjes naar de stad nodig om de ontbrekende spulletjes te vergaren: een nieuwe pyjama, zaklantaarn, extra joggingbroek, etc. Met een touringcar vol dekbedden, regenkleding en zwemspullen vertrokken de twee groepen 8 in de stromende regen. Bij de eerste stop (in groepjes door attractiepark Slagharen) scheen er een waterig zonnetje en bij aankomst in Heino was het weer prima. Ze hebben een nachtelijk spel in het bos gedaan, een Challenge Cup (M zat in het winnende team) en een Bonte Avond. Ze hebben een griezelverhaal gehoord, gezwommen in ijskoud water en broodjes gebakken. Best lekker gegeten, weinig geslapen en helemaal niet gedoucht.
En toen kwam ze weer terug. Opgewacht door opa, papa, mama en zusje. En een versgebakken cake, een opgeladen mobiele telefoon en het favoriete Meidenmagazine op tafel. Hélemaal niet moe, zegt ze. Héél erg moe, weten we. Ze wilde eigenlijk nog wel mee naar een verjaarsfeestje. Maar ze ligt nu al lekker in haar eigen bed, na een warm bad. Welkom thuis, lieverd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten