Familierecept XXV: Schwarzwalderkirschtorte

A kreeg een zelfgebakken Schwarzwalderkirschtorte voor zijn verjaardag. Het is een bijzondere taart, want elke dag verandert de smaak. Zijn dames lusten de taart alleen op de eerste dag, als de cake vers, de slagroom luchtig en de kersen zoet zijn. Maar A lust alle varianten: de smaken ingetrokken, de slagroom ingedikt of een restantje taart ingevroren. Op veler verzoek hier het succesrecept!

Ingredienten
4 eieren
200 g bloem
1 zakje bakpoeder
200 g basterdsuiker
200 g roomboter (op kamertemperatuur)
4 eetlepels (ongezoete) cacao
8 dl  slagroom
8 zakje vanillesuiker
1 potje kersen op sap
1 doosje diepvrieskersen
40 ml kirsch
70 g pure chocolade
4 el maizena
snufje zout
taartvorm met een doorsnede van 24 cm
kaasschaaf

Bereiding dag 1
Verwarm de oven voor op 180 graden Celsius. Mix de eieren en suiker tot een romige massa. Zeef de bloem, zout en de cacaopoeder en schep dit met een metalen lepel voorzichtig door het mengsel. Giet alles in de ingevette en met bloem bestoven taartvorm. Bak de taart  in circa een uur gaar en droog. Laat de taart op een rooster afkoelen.
Stort de diepvrieskersen in een afsluitbaar bakje en schenk de de kirsch erbij. Laat de kersen een nachtje in de koelkast ontdooien.

Bereiding dag 2
Los de maizena op in wat koude kersensiroop. Doe de rest van de siroop in een pan en breng het aan de kook. Haal de pan van het vuur, roer de maizena door de siroop en zet de pan terug op het vuur. Breng het mengsel al roerend aan de kook. Haal de pan van het vuur en voeg de in kirsch gedrenkte kersen toe. De overige kersen uit de pot bewaar je voor de garnering. Laat het mengsel afkoelen.

Schaaf met een dunschiller stukjes chocolade. Klop in een kom de slagroom met de vanillesuiker tot stijve pieken.

Snijd de taart tweemaal overmidden, zodat er drie 'schijven' ontstaan. Leg de onderste schijf op een groot bord of serveerschaal. Verdeel een derde van het kersenmengsel op de onderste schijf. Bestrijk het mengsel met de slagroom en dek losjes af met de volgende chocoladecakeschijf. Herhaal deze stappen. Strijk de hele taart vervolgens af met slagroom en verdeel het restant kersen erover. Strooi de chocoladesnippers over de zijkant en eventueel de bovenkant. Eet smakelijk!

P.S. Dit was voorlopig het laatste recept in de reeks familierecepten!

Sleutelstress

In M's schoen zat laatst een sleutelhanger in de vorm van een hockeystick. Een mooi moment om haar een eigen set huissleutels te geven. Het is een hele bos want er hangen ook nog een schaap-sleutelhanger en haar fietssleutel aan.

Maar toen ze gisteren enthousiast een dansje op het schoolplein deed gebeurde het onwaarschijnlijke: de toch best zware sleutelbos viel in een onbewaakt moment uit haar jaszak. Kan gebeuren natuurlijk, maar helaas stond ze net boven een put. De bos paste wonderbaarlijk genoeg ook nog net door de sleuven en verdween in het drab. Paniek bij onze oudste! Klasgenootjes schoten te hulp, maar duwden de bos met hun takken eigenlijk alleen maar dieper in de put. En onze M er spreekwoordelijk bij.

Terwijl bij ons de telefoon ging, stond een schoolmoeder al aan de deur. Of we snel wilden komen! Nu speelden L en haar vriendinnetje K. hier, dus vertrok A alleen. Natuurlijk net toen er een flinke bui losbarstte. Liggend op het schoolplein kreeg hij de putdeksel helaas ook niet open, laat staan de bos uit de put. Dus fietste hij door naar de wijkagent, die gemeentewerken belde. Binnen tien minuten (!) stonden die mannen met een speciale sleutel op het schoolplein. En in nog minder tijd visten zij de gewraakte sleutelbos op! Vader en kind, maar ook de juf weer blij. De verdronken sleutelbos had ook in de klas de nodige stress teweeg gebracht.

Geloof het of niet, maar afgelopen weekend was opa ook al zijn sleutels kwijt. Met z'n allen auto, huis en straat afgespeurd, maar zonder resultaat. Tot opa 's nachts een ingeving kreeg: zou hij hem misschien zijn verloren tijdens het boodschappen doen? Inderdaad, op de parkeerplek die hij om 8:00 uur (!) inspecteerde, lag de verloren sleutel! Het scheelde ook hem een hoop stress en een ritje naar de sleutelmaker. Eind goed, al goed.

To club or not

Mensen vragen weleens aan Y "zit jij ook nog op een clubje?". "Nee, geen tijd! ", antwoordt Y dan naar waarheid. Maar ze komt niets te kort, hoor!

Ten eerste heeft zij een drukke baan. Door volle agenda's, verschillende locaties en haperende treinreizen en/of files is ze sowieso nooit voor half zeven thuis. Zo zat ze afgelopen week voor een mediacongres in het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum. Tot haar verbazing bleek het Mediapark meer op een verlaten meubelboulevard, dan op een bruisend bolwerk van BN'ers, maar dat even terzijde. Het werd een interessante dag met masterclasses maar ook met een hilarische rondleiding door het museum. Even daarvoor was er weer een teamuitje: een workshop Lean Six Sigma èn een workshop Italiaans koken! Tel daar nog diverse internet- en contentstrategietrainingen bij op. Misschien lijkt het nu alsof er alleen maar geleerd en gefeest wordt, niets is minder waar. De teamleden zijn divers, het werkveld complex en de problemen legio. Maar goed, dat is de baan waarvoor Y heeft gekozen en die bevalt nog steeds goed.

Ter ontspanning helpt ze graag op school van de meiden. Dit jaar is ze 'boekenmoeder' . Elke vier weken ruilt ze 2x32 (!) boeken om voor groep 4 en 8. Heerlijk om in de bibliotheek rond te snuffelen en een gevarieerd aanbod samen te stellen. Daarnaast spreekt zij regelmatig af met haar vriendinnen. Dat zijn vaak etentjes in knusse bistro's - het gaat immers om het contact en het bijpraten! Of bloemschikken, het theater/film of gewoon gezellig met elkaar theedrinken. Maar haar grootste hobby is natuurlijk het gezinsleven! Geen groter plezier dan wanneer ook opa er is - samen eten, spelletje doen, tv kijken of op stap. Het hoeft allemaal niet zo hoogdravend, als ze maar bij elkaar zijn!

Voor de toekomst zijn er natuurlijk wel weer plannen. Pilates lijkt haar fijn en stiekem wil ze ook wel op naailes. Nooit gedacht dat dit ooit nog eens op het verlanglijstje zou komen te staan, maar toch. Voor nu houdt ze haar agenda vrij van clubjes. Vrij om te kijken of ze zin/tijd/fut heeft om spontaan ergens bij aan te sluiten, buiten de vaste activiteiten die nu eenmaal verplicht zijn!

Nog steeds niks ...

We zien al tijden geen voorstelrondes meer. De trend met elke maand een batch lijkt doorbroken. Daarmee bedoelen we een set voorstellen voor NSN-kinderen voor wachtende ouders met LID januari 2007, of later. Nu Rumor Queen met haar blog is gestopt, is het moeilijker om aan informatie te komen. Over het hoe en waarom kunnen we je wel meer vertellen.

".... July 2015 CCCWA has announced officially to European agencies there will be only 200 NSN children to be internationally adopted for all the receiving countries within one year. 90% of the Chinese children who are proposed to international adoption are SN now. That means slowdown will continue in the future for families still in the NSN line. 

The CCCWA is referring NSN children as the dossiers come in, so that they no longer are referring full days. The cutoff therefore, is difficult to determine. Lets be conservative and use the 10 day estimate for every new batch with about 3 LIDs per month. With that in mind, the last RQ-poll would indicate the following:

December 2015: Mid January 2007 LIDs
December 2016: February 9, 2007 LIDs
December 2017: Mid March 2007 LIDs
December 2018: End of March 2007 LIDs
December 2019: Mid April 2007 LIDs
Sep/Oct    2020: End of April 2007 LIDs"

There are a number of variables at play here: the number of families still waiting, the number of children's dossiers received, the requests from the waiting families, etc. ..." 

Laten we hopen dat we in december inderdaad kunnen melden dat er is gematcht tot en met midden januari 2007! Misschien kan Sinterklaas een paar voorstellen meenemen?!

Intocht

He gezellig, hij is er weer! L en Y hebben Sint & Piet op gepaste wijze welkom geheten, hoor. Terwijl M en A op het hockeyveld verbleven, haastten moeder en jongste dochter zich naar de stad. L nog in joggingpak na haar tennisles. Op weg naar de stad zagen we al een colonne met rode vlaggetjes. En ja hoor, daar zaten de Pieten in! Net op tijd schoven wij tussen het wachtende publiek. L mocht helemaal vooraan staan en had daarmee een fantastische plek te pakken. Bijna alle pieten gaven haar pepernoten, een hand of aai over haar bol. Net als de burgemeester en de held van de dag: Sinterklaas himself!

Tevreden zijn we gaan lunchen. We weten nu dat Sint er is èn dat hij op zaterdagavond langs onze komt. Bij thuiskomst heeft L natuurlijk meteen haar schoen gezet. Met een appel en voor de zekerheid haar regenjas. Want het was inmiddels zo hard gaan regenen en hoe moest dat nu met die Pieten? Zouden ze nog wel komen en zouden ze niet uitglijden op het natte dak? Enigszins bezorgd ging ze slapen. Gelukkig zat er 's morgens een pakje in haar schoen: rose koekvormpjes!

Wat onze jongste nog niet weet, is dat we (traditioneel) de komende weekends tot aan 5 december iets 'Sinterigs' gaan doen. Volgende week is dat een bezoekje aan het Leidse Huis van Sinterklaas. Handig, want het is middenin het centrum van Leiden - onze oudste kan dan meteen lekker shoppen! De zaterdag daarna komen Sint en zijn gevolg op bezoek bij mama's kantoor. Daar kun je een heuse pietendiploma behalen!

Wat heerlijk dat je als zevenjarige nog zo vurig kunt geloven. In het goede van de mensen(pieten). In het mooie van de wereld. In het feest dat komen gaat. Konden alle mensen dat nog maar .... 

Papa jarig!

Gisteren was het feest! Papa A werd 53 jaar en dat hebben we gevierd! En famillie zogezegd. Traditioneel beginnen wij altijd in het grote bed met het uitpakken van cadeaus. Dan gaan we naar beneden, waar bloemen en kaarten liggen te wachten. Deze ochtend moesten de meisjes natuurlijk nog gewoon naar school en A aan het werk. Toevallig had M 's middag vrij vanwege een studiedag van haar juf. L is altijd op vrijdagmiddag vrij, maar was uitgenodigd voor een verjaarspartijtje van klasgenootje N. Ze ging discobowlen, maar zou rond 18.00 uur weer thuis zijn. Moest kunnen, vond de jarige vooraf.

Dus aten wij vrijdag om 12.30 uur met opa al een flinke punt zelfgemaakte Schwarzwalderkirschtorte, in plaats van de gebruikelijke tosti. Deze taart was M's cadeau voor haar vader. Het is een bewerkelijk taartje en onze M was de afgelopen dagen D.R.U.K. Met school, hockey een cursus voor het voortgezet onderwijs. Je raadt het al, mama heeft zich ook lekker kunnen uitleven op dit heerlijke wonder van chocolade, kersen en slagroom!

Ook L had het donderdagavond nog druk, want haar hartjestekening was nog niet af. Gelukkig bood opa de helpende hand. Toen vader en dochter om 21.00 uur van het hockeyveld terugkeerden, stapte L net in bed en was de keuken opgeruimd. Alsof het geen tien minuten ervoor niet nog een enorme puinhoop was!

Enfin, papa was heel blij met alle cadeaus (waaronder boeken, een fietstrekhaak en een theaterbon) en trakteerde ons vijven 's avonds op een etentje in een Indonesisch restaurant. Vanochtend heeft hij met taart en koffie ontbeten en we vermoeden dat het morgenochtend niet veel anders zal zijn!

China nieuws

Vandaag is het in China Singles Day, een soort Valentijnsdag voor vrijgezellen. In China zouden er alleen al 34 miljoen single mannen zijn, dus die dag gaat niet bepaald ongemerkt voorbij. Maar er is meer:

"De datum 11 november heeft een speciale lading voor de vrijgezellen in het gigantische land. De datum is gekozen vanwege de vier ééntjes, die samen vier eenzame mensen moeten voorstellen. De NOS spreekt van de grootste verkoopstunt ter wereld, maar één die wel ontzettend goed werkt. 'Verkopers stunten vandaag met flinke kortingen. Op die manier wordt een moment gecreëerd van algehele koopgekte', zo vertelt een China-correspondent. 

Het idee voor de feestdag ontstond in de jaren '90 op de Universiteit in Nanking. Mensen gaven elkaar daar cadeautjes en namen een vrije dag om het bestaan als vrijgezel te vieren. Uiteindelijk kwam in 2009 de omslag voor de feestdag met dank aan de commerciële gigant Jack Ma van internetbedrijf Alibaba. Zijn webwinkel liet weten een enorme uitverkoop te houden, zodat alle vrijgezelle dames en heren zichzelf konden verwennen met cadeautjes. De actie bleek een doorslaand succes en is sindsdien haast een soort feestdag in China waarin voor bedrijven een miljardenomzet wordt behaald. De term '双十一' (die 'dubbel 1' betekent) werd in 2012 zelfs door Alibaba geregistreerd. 

Op vrijgezellendag worden de meeste online aankopen gedaan. Webwinkels bereiden zich hier dan ook al op voor door enorme kortingen op aankopen te bieden. Ieder jaar blijft de winst op vrijgezellendag stijgen. Lag de omzet in 2014 nog op 8,7 miljard, dit jaar verwachten analisten een online omzet van omgerekend meer dan 10 miljard euro. En dat dit bedrag vandaag behaald gaat worden, lijkt bijna vast te liggen. Jack Ma liet namelijk weten dat na acht minuten er al 1 miljard euro uitgegeven was."

Bronnen: Volkskrant, BNR Radio, NOS, Metro, 11 november 2015

Happy mother & child

Heb je het ook gelezen? Volgens Unicef zijn Nederlandse kinderen de meest gelukkige kinderen van de hele wereld. En dat komt niet eens door onze welvaart, maar vooral door het contact met hun familie en vrienden. Dat is toch ook best goed nieuws voor adoptieouders, die hun kinderen uit hun vertrouwde land moesten meenemen! Maar er is meer. Volgens een Australische moeder zijn wij ook nog eens de meest relaxte moeders (ter wereld?). Is dat zo??? Lees en oordeel zelf:

"Studies have found that Dutch children are the happiest kids in the world and that their mothers are pretty happy, too. After seven years of living among them, I think there’s a pretty good chance they may also be the most relaxed moms in the world.

I (Mihal Greener, red.) moved to the Netherlands with a 3- and 1-year-old and quickly added a third child to the mix. Since then I’ve clocked up many hours at the park and school pick-ups and am easy to spot. I don’t just stand out physically among the impossibly tall, blonde and svelte Dutch moms, but I also seem to be the only one even remotely frazzled.

Whether balancing multiple kids on their bike or letting a 3-year-old’s tantrum play itself out, Dutch moms manage to keep their cool. I’ve yet to spot a Dutch mom raising her voice at her children. Relaxed isn’t code for uninvolved or absent, either. Dutch mothers, in my observation, enjoy being around their kids, listen to their opinions, give constructive direction and prioritize family time. And they never seem to be strung out.

So what’s their secret? And is it something that can be learned?Living in one of the most densely populated countries in Europe it’s pretty hard to ignore your neighbors, not to mention the famed Dutch aversion to curtains. Despite the lack of privacy there is very little sense of keeping up with the Joneses — or the de Vrieses, as the case may be. As a result, parents aren’t pulled into a vortex where each birthday party needs to be bigger and better than the last, or where clothes will determine social standing at school. Kids’ parties are simple and, most importantly, gezellig (cozy). They are usually celebrated at home with a small circle of friends and spending around 10 euros ($11) on a gift is perfectly acceptable. Since moving here I’ve only once had my daughter come home from school and ask for a particular brand of sneakers, and I suspect it was only because they were (hideously) rhinestone-encrusted.

One of the biggest things I’ve noticed since moving to the Netherlands is that children aren’t held up as a reflection of their parents. Little Janneke’s or Joost’s accomplishments (or shortcomings) aren’t judged as a product of their parenting. I was taken aback when a Dutch parent casually mentioned how her son was smarter than a friend of his. It wasn’t the fact she offered this information that surprised me, but the way she delivered it: matter of fact, devoid of ego and without a hint of subtext that this somehow made her son better than his friends.

The saying that best encapsulates the Dutch approach to life is “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg” or roughly “just act normal, that’s crazy enough.” In a culture where people aren’t encouraged to stand out or be different, pressure on children to be exceptional is also reduced. Homework is unusual in Dutch primary schools and students have one afternoon a week off school, which means kids have lots of time and space to be … kids.  Dutch children are given lots of autonomy and the freedom to explore, while parents aren’t burdened with the expectation that their child has to be the best in order to succeed.

If that isn’t enough, the Dutch have figured out another huge part of being able to keep your sanity as a mom: Part-time work. More than 70 percent of Dutch women work part-time, and are happy to do so. Part-time work may well be the not-so-secret ingredient to staying calm and relaxed as a mom. It gives Dutch women the freedom to stay engaged in the workplace, earn money and nurture a professional identity while still having time to meet a friend for coffee. By removing the worry of losing your identity to motherhood, or the stress of not being able to remember the last time you were home before 10 p.m., working part-time makes it that much easier to enjoy the time you have with your kids.

The Dutch social welfare state also provides an important safety net that takes a lot of pressure off parents and kids alike. Schools are free, or close to it, compulsory health insurance covers a huge chunk of medical and hospital expenses and Dutch parents even get an quarterly stipend from the government to help cover the costs of raising a child. This system gives parents the freedom to work part-time, and takes the pressure off parents to see their kids succeed at school or suffer the consequences as adults.

Some parts of the calm and steady Dutch approach to parenting are ingrained in their DNA and remain as elusive to me as their long legs and cycling prowess. The Dutch are naturally very emotionally regulated. You’re not going to see the same outbursts of expression here that you’ll find in much of Southern Europe. It may not sound like a great compliment to bestow on a nation, but being emotionally level is a huge help in patiently dealing with children’s meltdowns and not resorting to warnings involving numbers. Or at least this is what I tell myself at the playground as I give my kids just one more chance … again."

Bron: Washington Post, 5 november 2015

Elf jaar geleden ...

Op 4 november 2004 was er ongetwijfeld belangrijker wereldnieuws. Maar niet voor ons, want wij werden toen de trotse ouders van onze M. Het was hier 6 uur vroeger toen we Y's ouders wakker belden met de mededeling: "Gefeliciteerd, we hebben jullie kleindochter in onze armen!". Wat een avontuur: net verhuisd, net gaan samenwonen (!) en net twee nieuwe banen. In een ons totaal onbekende provincie in China, 10.000 km van huis met een klam klimaat. Zonder onze familie en vrienden om ons heen, maar met 10 andere adoptiegezinnen, waarvan twee zich ook voor het eerst papa en mama mochten noemen. Die twee gezinnen mogen wij nog steeds onze vrienden noemen.

Naast de onuitsprekelijke vreugde over de komst van ons schattige dochtertje, genoten we met ook volle teugen van onze REIS. De reis naar haar, naar het ouderschap en naar ons 'tweede' land. En dat doen we nog steeds. Wat zijn we "dankbaar en gelukkig, dat aan ons is toevertrouwd dit prachtige kind, nu onze dochter". Dat was de tekst op haar aankomstkaartje en die geldt nog steeds. Gefeliciteerd lieve schat, wat houden we toch veel van je!

Theater

Al jaren zoekt Y elk theaterseizoen een aantal leuke voorstellingen uit. Dat leidde tot een heus theaterabonnement met haar moeder, wat menig gezellige avond betekende. Helaas kunnen zij niet meer samen op stap en het abonnement bestaat niet meer. Maar het is dit jaar toch weer gelukt om een gevarieerd programma samen te stellen!

Zo was Y met vriendin I. onlangs in IJsselstein bij de voorstelling The Story of Simon & Garfunkel. Daarmee kwam een langgekoesterde wens in vervulling. De 'echte' Simon & Garfunkel gaven al in 1981 hun laatste gezamenlijke concert in Central Park, maar daar kon de toen 16-jarige Y. niet bij zijn. Hoewel natuurlijk niet hetzelfde, was het toch een TOP-avond! Y gaat ook nog met vriendin M. naar Rudolph van Veen, die zijn kookkunsten op het toneel komt vertonen. Heel benieuwd of het ons ook echt de beloofde inspiratie voor Kerst gaat opleveren!

Binnenkort komt opa oppassen en gaan papa en mama samen naar het theater. Voor de moderne dans Henry van het Scapino Ballet, de Top 2000 Live en de opera Cavalleria Rusticana. Die opera wordt in Londen opgevoerd, maar live uitgezonden op scherm (met ondertiteling!) in het theater. Ook goed, want we zijn al ruim 10 jaar op zoek naar een uitvoering in Nederland. Je kent de muziek vast ook, want deze werd gebruikt in de laatste film van The Godfather Trilogie.

Natuurlijk gaan we ook nog met onze dochters op stap. M wil heel graag naar The Bodyguard en voor L zijn de tickets voor K3 in Concert al binnen. De selectie van de nieuwe K3-tjes wordt wekelijks op de voet gevolgd, want we kunnen ze dan alle zes bewonderen.

Heb jij nog leuke tips voor theater/film of museum? Mail ze ons!