Op 4 november 2004 was er ongetwijfeld belangrijker wereldnieuws. Maar niet voor ons, want wij werden toen de trotse ouders van onze M. Het was hier 6 uur vroeger toen we Y's ouders wakker belden met de mededeling: "Gefeliciteerd, we hebben jullie kleindochter in onze armen!". Wat een avontuur: net verhuisd, net gaan samenwonen (!) en net twee nieuwe banen. In een ons totaal onbekende provincie in China, 10.000 km van huis met een klam klimaat. Zonder onze familie en vrienden om ons heen, maar met 10 andere adoptiegezinnen, waarvan twee zich ook voor het eerst papa en mama mochten noemen. Die twee gezinnen mogen wij nog steeds onze vrienden noemen.
Naast de onuitsprekelijke vreugde over de komst van ons schattige dochtertje, genoten we met ook volle teugen van onze REIS. De reis naar haar, naar het ouderschap en naar ons 'tweede' land. En dat doen we nog steeds. Wat zijn we "dankbaar en gelukkig, dat aan ons is toevertrouwd dit prachtige kind, nu onze dochter". Dat was de tekst op haar aankomstkaartje en die geldt nog steeds. Gefeliciteerd lieve schat, wat houden we toch veel van je!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten