Beddendans

Arme L - nu is ze alweer ziek. Wat ze precies heeft, weten we niet. Ook de huisarts en de dienstdoende arts op de huisartsenpost zijn niet zeker van hun zaak. Het is geen blindedarmontsteking. Ze vermoeden een blaasontsteking en er is urine op kweek gezet. Feit is dat ons meisje sinds dinsdagavond klaagt over buikpijn en pijn in haar benen. Nadat ze woensdagmiddag thuiskomt van een speelafspraak kermt ze zelfs van de buikpijn, die in golven komt. Ze heeft geen koorts, maar valt regelmatig in slaap van uitputting. Alleen mama mag voor haar zorgen.

's Nachts besluiten we daarom tot een heuse beddendans. M wil ook dolgraag voor haar zusje zorgen, dus mogen beide meisjes eerst samen in het 'grote bed'. Zo kan M ons meteen waarschuwen als L begint te huilen. Rond 23.00 uur verwisselt M van plek en slaapt verder in haar eigen kamer. Papa stapt in L's bed, zodat mama naast L kan slapen. Volg je het nog?

De beddendans blijkt geen overbodige luxe, want L wordt elk uur huilend wakker van de pijn. Een slokje water, een schepje paracetamol en loopje naar het toilet zijn telkens toch genoeg om weer even in slaap te vallen. M is om 03.15 uur het rumoer zat en stelt voor om op de bank beneden of in het logeerbed op zolder te gaan slapen.

Vanochtend zijn we allevier geradbraakt; met wallen onder hun ogen vertrekt M naar school en papa naar een vergadering. L ligt nu op de bank en kijkt naar Nijntje op tv. Ze huilt met tussenpozen en heeft nu ook erge pijn in haar knieën??? Het wachten is nu op een telefoontje van de huisarts of we bloed moeten laten prikken, alvast met een antibioticakuur moeten beginnen of niet. Wordt vervolgd.