"De tijd is rijp om het één kind-beleid in China af te schaffen.” Dat vindt schrijfster Xinran Xue. Ze was drie dagen in Nederland en sprak onder meer op de universiteit in Tilburg en voor adoptieouders in Amsterdam. Guido van Oss sprak met haar.
Afstandmoeders
Hij ontmoette Xinran Xue eerder in 2010 voor een interview over haar pas verschenen boek 'Bericht van een Chinese moeder'. Een boek met individuele verhalen over het leed van Chinese moeders die hun kind te vondeling hebben gelegd of ter adoptie hebben afgestaan om allerlei uiteenlopende redenen. Dat kan zijn vanwege de druk van de familie om een zoon in plaats van een dochter te baren, financiële problemen, of omdat er vanwege hoge werkdruk geen tijd is voor het kind te zorgen. Het opschrijven van deze verhalen was emotioneel voor Xinran Xue omdat deze afstandsmoeders volgens haar altijd zielsveel van hun afgestane kind zijn blijven houden. En ook vanwege haar eigen gecompliceerde relatie met haar moeder en een door omstandigheden verloren geraakte eigen adoptiedochter.
Te zwaar en te persoonlijk
Xinran Xue: “Deze verhalen van afstandsmoeders heb ik zolang mogelijk onder de pet gehouden. Ik had ze liever niet opgeschreven omdat ze te zwaar en te persoonlijk voor mij waren. Maar er werd door mijn lezers voortdurend gevraagd om een boek met deze verhalen. Tijdens het opschrijven van dit boek moest ik over mijn eigen grenzen heen gaan.” Xinran Xue is bekend geworden als journalist en schrijfster over vrouwenleed in China. Andere boeken die in de westerse wereld veel verkocht zijn, zijn 'Verborgen stemmen' en 'Hemelvlucht'. Vooral in 'Verborgen stemmen' kunnen we lezen over de enorme hoeveelheid bitterheid die sommige vrouwen in China in hun leven moesten 'eten', door onder meer het huiselijk geweld en het seksueel en 'politiek' geweld dat hen willekeurig ten deel viel.
Inmiddels onderzoekt Xinran Xue ook al tien jaar de positie van enig kinderen in China. Haar conclusie vanuit dit onderzoek is radicaal. Wat Xinran Xue betreft wordt het één kind-beleid nog liever vandaag dan morgen afgeschaft. “Het beleid is na 35 jaar niet langer houdbaar. De buitensporige sancties waarmee het beleid gehandhaafd werd en soms nog wordt, zijn onaanvaardbaar. Dan gaat het om bedreigingen om huis en haard te vernietigen, banen af te nemen, en gedwongen abortus tot in de laatste fase van de zwangerschap te verrichten. Daarnaast worden enorme boetes van vaak meer jaarsalarissen opgelegd."
Ontspoorde één kind-generatie
Een ander probleem dat zich als gevolg van het een kind-beleid voordoet is volgens Xinran Xue de soms nogal ontspoorde jongere een kind-generatie. “De enig kinderen zijn meestal gewend om in eigen familie voortdurend in het middelpunt van de belangstelling te staan. Wanneer twee enig kinderen zelf trouwen en een gezin stichten, doen zich in een aantal gevallen grote problemen voor. Sommige enig kinderen zijn niet in staat binnen hun huwelijk de aandacht met hun partner te delen en als ouders blijken ze soms niet in staat om voldoende aandacht aan hun kind te besteden. Dit leidt nogal eens tot echtscheidingen en verlating van kinderen. Ook zijn er steeds meer echtparen van enig kinderen die zelf helemaal geen kind meer willen.” In Chinese regeringskringen gaan inmiddels geluiden op om het een kind-beleid nu verder te versoepelen, mede vanwege het toenemende vergrijzingsprobleem in China. De regering neigt naar een beleid waarbij gezinnen voortaan twee kinderen mogen krijgen. Xinran Xue: “Die voorstellen gaan in mijn ogen lang niet ver genoeg. Persoonlijk vind ik dat Chinese koppels volledig zelf moeten kunnen bepalen hoeveel kinderen ze willen krijgen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten