Jarige update

Elke verjaardag is gedenkwaardig, maar dit is wel een hele bijzondere. Laten we even beginnen bij waar we gebleven waren, zaterdagochtend.

Om 9.30 uur ging de telefoon: opa! Of Y meteen naar hem wilde komen; hij was lelijk gevallen van de trap! Schrik alom en ditmaal stond M erop mee te gaan om te kunnen 'assisteren'. Na telefonisch overleg zaten we een uur later al op de huisartsenpost (HAP). Opa strompelde met hulp de behandelkamer binnen, waar de arts constateerde dat er weliswaar niets gebroken is, maar dat zijn rug op twee plaatsen wel zwaar gekneusd is. Heel pijnlijk en het herstel kan wel vier tot zes weken duren .... Toch zijn we blij dat een heupfractuur of zelfs een operatie hem bespaard zijn gebleven.

We besloten een eenpersoonsbed in onze woonkamer te zetten, waarop opa prettig kan liggen. Plat liggen is namelijk echt het enige dat hem momenteel lukt. We zijn al behoorlijk inventief geworden met rietjes, kussens en kruiken met gekoeld water. Onder de pijnstillers valt hij regelmatig in slaap - nu is het nog zaak om hem af en toe te laten bewegen, op dokters voorschrift.

Thuisgekomen hebben M en Y snel het cadeautje bij het kinderfeestje afgegeven en opa's spulletjes opgehaald. Inmiddels was de buikpijn bij L weer komen opzetten en kermde ze ondanks de laxeermiddelen en pijnstillers weer van de pijn. Om 18.00 uur besloten we dat het zo echt niet langer kon en belden weer met de HAP. We konden meteen komen. Dus belde Y haar Paasworkshop op het allerlaatste moment af (sorry A.!), bleven opa en M samen thuis en kwam de buurvrouw af en toe langs om te kijken of zij het samen konden redden. Wat zijn we toch blij met de uitvinding van de mobiele telefoon, want nu konden we een hotline onderhouden.

Van de HAP moesten we door naar de EHBO, op verdenking van een blindedarm- of blaasontsteking of darmobstructie. Daar wachten, wachten en nog eens wachten. Gelukkig kon L lekker languit liggen. Onderzoek door de poortarts, verpleegkundige, kinderarts en de röntgenoloog. Haar urine bleek schoon, blindedarm werd uitgesloten en bleven dus de darmproblemen over. Blijkbaar een veelvoorkomend probleem bij vierjarigen. Om 23.15 uur vertrokken we, enigszins gerustgesteld.

Het avondeten is er volledig bij ingeschoten, dus om 23.45 uur hadden we allemaal wel trek. Gelukkig stond het gebak al in de koelkast klaar en zaten we vannacht te smikkelen, met uitzondering van opa en L. Heel apart. Al met al sliepen we om 1.30 uur en schoten we pas rond 10.00 uur wakker. Nadat we eerst onze patiënten hebben geholpen, was het tijd voor cadeaus en felicitaties. Y is verwend met een ingelijste tekening, een zelfgekleid paasei, telelens, rozen, tijdschriftabonnement en foto-albums. We hebben nog even geprobeerd om gezellig koffie te drinken met elkaar, maar opa kan niet zitten en L zit momenteel het liefst in een warm bad. M heeft wel ter compensatie waxinelichtjes op de resterende taart gezet en is er nu nog even gezongen, of toch niet?

Nee, vandaag gaan we niet uit eten, ontvangen we geen bezoek en trekken we niet onze mooiste kleren aan. We sluiten nòg een telefoontje naar de HAP niet geheel uit (opa kan zich niet bewegen, maar moet dit eigenlijk wel in verband met trombosegevaar). Tussendoor worden er wel bloemen bezorgd, telefoontjes, mails en cadeaus ontvangen en loopt de nu 48-jarige nog steeds in pyjama. Wat we al zeiden: een gedenkwaardige dag!