Happy new year!

Wij wensen onze lezers een heel gelukkig, gezond en gezellig 2013! 

Met voor sommigen een voorstel voor hun kindje, 

voor anderen veel mooie uren met hun gezin en 

voor weer anderen zonder kinderen(wens) een betekenisvol jaar.

Kerstknutsels

Je bent het inmiddels wel van ons gewend. Papa is van de sportieve uitdagingen; mama van de creatieve. De kerstvakantie leent zich bij uitstek hiervoor, dus we informeren je vast even over de stand van zaken tot nu toe.

Van het creatieve front is alvast het volgende te melden. Je weet al over de brooddeegkransen die we voorafgaand aan Kerstmis kneedden. Ze zijn inmiddels geverfd en 'beglitterd' en dienen nu als kandelaar. Ze zijn eenvoudig te zwaar om op te hangen.

Brooddeeg is oneetbaar doordat het voor een derde deel uit zout bestaat, dus moest er ook echt gebak komen. Geïnspireerd door het tv-programma Cup Cake Cup, hebben wij ook cup cakes gemaakt. Hele echte, met rose crème en witte chocoladesnippers. Of het nu aan die (vette!) crème lag of aan iets anders, het is een feit dat ze nogal zwaar zijn gevallen. Om het eufemistisch uit te drukken! Op oudjaarsdag volgt de herkansing met nog een culinaire activiteit: als opa de appelbeignets gaat bakken, mogen de meisjes de appels schillen, snijden en met citroen en kaneelsuiker bestrooien.

Ook de kerststukjes zijn af. Weliswaar pas sinds afgelopen zondag, maar dat mag de pret niet drukken. In de loop der jaren hebben we heel wat leuke kerstspulletjes verzameld en die kwamen nu goed van pas. Ook M's vriendinnetje A deed mee!

Verder hebben we gepuzzeld (500 stukjes), getekend/gekleurd (minimaal zeven Topmodels) en veel spelletjes gedaan (Carcasson junior, good-old Monopoly en Where Am I). De Wii Just Dance 4 is erg favoriet bij M en de app Pet Shop bij L). Wie zegt dat de winter saai is?

Kerst 2012

Ons kerstfeest begint altijd met 'nulde' kerstdag. Op 24 december gaan we met vrienden en hun kinderen schaatsen op een kunstijsbaan en aansluitend aan de high tea. Alle kerstkaarten en -mails zijn dan al verstuurd en boodschappen en cadeaus zijn in huis; het huis zelf is spic en span.

Kerstavond komt opa al bij ons slapen, zodat we de volgende ochtend gezamenlijk kunnen ontbijten èn pakjes uitpakken onder de kerstboom. Eerste kerstdag zijn we dan gezellig bij elkaar, zonder enige vorm van verplichting. Het kan zomaar gebeuren dat we om 13.00 uur allemaal nog in pyjama zitten voor een kerstfilm. De een doet vervolgens een dutje, de ander neemt een uitgebreid bad en we doen spelletjes en knutselen wat. Op deze manier rusten we ook altijd uit van alle hectiek voorafgaand aan Kerstmis. 's Avonds eten we iets feestelijks, maar niets uitzinnigs.

Op tweede kerstdag gaan we namelijk met de hele familie in een hotel brunchen met de hele familie. Na afloop doen we spelletjes, inmiddels met de 'derde' generatie, want naast onze meisjes zijn er ook nog twee neefjes van zes!

Geniet van je dagen, alleen of met je dierbaren. Mocht je onverhoopt toch opzien tegen deze donkere dagen, laat je dan inspireren door bovenstaande 'kerstboom'!

Kerstvieringen

Normaal gesproken lopen wij deze dagen allerlei kerstbijeenkomsten af. Borrels, ontbijtjes, lunches, je kent het wel. Hartstikke gezellig altijd, waarbij wordt teruggekeken op het werk van het afgelopen jaar en al wordt vooruitgeblikt op het komende jaar. Helaas zit het er dit jaar niet in voor ons. A is afgelopen oktober met zijn eigen ZZP-bedrijf gestart (dus zonder collega's) en Y is 'overwerkt' thuis. Daardoor is het wel wat 'kaal' dit jaar. En stil, want Y kan zonder stem zelfs nog geen kerstliedje neuriën.

Vanavond zijn we wel aanwezig bij schoolkerstviering van onze dochters in de kerk. We volgen zelfs twee diensten, want de meisjes mogen ná elkaar. Het kerkje is te klein voor alle leerlingen met ouders en broertjes/zusjes in een keer. Er wordt gezongen door een kinderkoor en enkele kinderen mogen voorlezen. Na afloop is er warme chocolademelk met kerstkoekjes. Ook helemaal prima - dan heffen we daar het glas symbolisch op onze zakenrelaties en collega's! We wensen jullie fijne Kerstdagen en een gezond en succesvol nieuwjaar!

Stofzuigen is geen hobby

Soms heb je van die dagen .... vandaag is er zo één.

Tijdens een recente boswandeling verzamelen we flink wat afgewaaide dennentakken. Vrijdag zijn de meisjes al vrij en gaan we kerststukjes maken. Enfin, Y haalt de takken uit de achterbak van de auto en brengt ze - heel handig door het huis heen - naar de tuin. Natuurlijk ligt de hele vloer nu onder de naalden en aarde. Even stofzuigen dus.

Dan haalt A zijn gereedschap van zolder. Hij heeft zijn bergschoenen al aan. Helaas zit daar nog de nodige aarde onder, van diezelfde boswandeling. Die aarde ligt nu van beneden naar boven op de trap. Even stofzuigen maar weer.

L heeft woensdag kerstknutselen op school. Of mama alvast het brooddeeg voor kerstbomen en -engeltjes wil maken. En de knutsels na afloop thuis wil afbakken. Tuurlijk, geen probleem. Met de meisjes oefent zij alvast in de keuken. L en M kneden kerstkransen, die prachtig uit de oven komen. De keuken is na afloop wel wit en klef van het meel, zout, olie en water. Dat betekent dus: stofzuigen èn dweilen.

Rondom het nieuwe schoolgebouw van de meisjes wordt een speelplein aangelegd: een enorme put met zand en blubber (nee, het wordt nog erger dan je nu denkt!). Die zandput nodigt niet alleen kinderen uit tot spelen, maar ook viervoeters. Nu raadt je het wel goed: vier laarzen (met reliëfzolenl) ònder de poep, tot de ritsen aan toe! We kwamen er pas achter toen het zo begon te stinken in de gang. We zullen je de details besparen, maar Y heeft zelfs de viezigheid uit de deurmat moeten peuteren! Hiertegen helpt zelfs geen stofzuiger meer....

Vanavond eten we doperwtjes en mais. Diegene die nu nog een geel of groen balletje durft te laten vallen, of erger nog, te laten pletten ....! Nee hoor, gelukkig heeft Y nog steeds geen stem - anders was er vast wel wat gemopper te horen geweest!

Kleine meisjes ...

... worden groot. Niet dat we nu al met een puber samenleven, maar het gaat best hard. Harder dan dat mama bij zichzelf kan herinneren. Of klinkt dit nu heel erg ouderwets? Een kleine test:

1. Bleef Y op haar negende al op tot 22.30 uur om een tv-programma te bekijken?
   Tja, toch wel: voor AVRO's wie-kent-kwis met Fred Oster (Aaargh). Vond ze toen al niet echt leuk, behalve die bak met schichtige cavia's. Maar het langer opblijven, maakte dat ze zich GROOT voelde - het ultieme doel van elk kind.
   M blijft ook eenmaal per week lang op, voor iets wat ze ontzettend leuk vindt: The Voice of Holland. En wat genieten we van haar met haar score-blocnote op schoot, een kopje warme thee in de hand en verder in opperste concentratie gefocust op het beeldscherm. M is sowieso dol op tv-kijken: Phineas & Ferb, Freek in het Wild of Barbiefilms. Als het aan haar lag, keek ze ook al naar Goede Tijden, Slechte Tijden. Maar ze heeft pech; wij limiteren het aantal tv-momenten nogal strikt en programma's voor echte pubers mag zij van ons nog niet zien.
2. Werd zij op haar vierde al uitgenodigd om pepernoten te komen bakken voor Sinterklaas?
   Uh, nee. Niet dat ze zich kan herinneren tenminste.
   L wel! Maar die durft nog niet alleen, zonder mama. Aangezien klasgenootje A. een kat thuis heeft, moeten we op deze feestelijke activiteit toch nog even wachten. Want anders heeft L weliswaar zelfgebakken pepernoten, maar ook een zieke mama. We hebben het inmiddels gecompenseerd met een Zwarte Pieten-cake: het glazuur van de cake is versierd met kruidnootjes en gekleurde spikkels en A. komt lekker nog een keer hier spelen.
   
3. Had zij op haar een negende al een discofeestje?
   Nee, zeker weten van niet. Volgens haar heeft ze haar eerste danspassen op haar twaalfde gezet tijdens de afscheidsweek van de lagere school. En natuurlijk volop tijdens Saturday Night Fever en Grease! Maar toen was zij toch ook al twaalf, dertien jaar.
   M had afgelopen zaterdag al haar eerste discofeest. Met jongens, wat makeup en live DJ! Daar zaten papa en mama thuis op de bank, te wachten tot we haar weer konden ophalen. Begint dat nu al, keken we elkaar vragend aan. Toen Y zestien was moest ze om 23.00 uur stipt thuis zijn na een avondje uit of schoolfeest! Gelukkig was dit feestje om 22.00 uur afgelopen en konden we haar zelf ophalen.
4. Kon Y op vierjarige leeftijd al goed fietsen?
   Nee, beslist niet! Als we opa moeten geloven, fietste zij op haar twaalfde nog met zijwieltjes (nou ok, tot haar zesde jaar dan) en fietste ze al dagdromend de voetgangers van de stoep, deuken in auto's en paaltjes omver, enzovoorts (dat klopt dan weer wel, helaas).
   L daarentegen stuurt, remt en demarrert als een echte prof, net als M destijds. Binnenkort gaan de zijwieltjes eraf. Weet je dat we ons niet eens meer kunnen herinneren wanneer M voor het eerst zonder zijwieltjes reed? Dat kon ze gewoon van het een op andere moment! 

Conclusies: als op deze mini-test moeten afgaan, lijkt het erop dat alles zich twee tot drie jaar eerder voordoet dan in 'Y's tijd'! Een korte rondgang bij haar vriendinnen en hun dochters bevestigt dit beeld. Oef, dat betekent dus mogelijk ook het eerste vriendje, uitgaan en alleen naar de stad met dertien jaar. Nu zijn wij zogeheten 'oudere ouders', dus zo heffen we het leeftijdsverschil wel weer mooi op. We gaan het beleven!

Kerst in aantocht

"Leuk hè, mama, die sneeuw die knerpt onder onze voeten?" vraagt M (Chongqing, zomerse broeikas, nu +9 graden Celsius) en "Mooi hè, mama dat alles wit is buiten!" zegt L (Guangzhou, subtropen, nu +14 graden Celsius). Onze warmbloedige meisjes kunnen oprecht genieten van winterse kou. Tenminste, als ze zijn voorzien van warme (hand)schoenen en jassen. L heeft het genot van een warme muts ontdekt, maar M vindt dat niet 'cool' genoeg staan en kiest voor oorwarmers.

Het afgelopen weekend lag er helaas geen sneeuw meer om in te spelen. We hebben daarom tijdens de stromende regen eerst opa's huis met elkaar in kerstsfeer gebracht en daarna het onze. Gezellig hoor! Na afloop hebben we de natte, vrije zondagmiddag aangegrepen voor een mini-grote schoonmaak. De meisjes smeekten of ze hun kamers zelf mochten dweilen (echt waar!), dus toen was binnen ook alles nat. Beide dames besloten vervolgens om te gaan picknicken op M's kamer. Kortom: alle moeite voor niks! Maar knus was het. En het is een feit: een opgeruimd huis geeft soms net zoveel rust in je hoofd als een goed gesprek! Zeker als je nog steeds niet kunt praten, omdat je je stem kwijt bent ...

Korte update

Y is bij de bedrijfsarts geweest - tot 7 januari a.s. werkt zij niet. Rust, afstand van het werk en ontspanning zijn de toverwoorden die tot herstel moeten leiden. Intussen is zij haar stem finaal kwijt. Zelfs hoesten gaat zonder geluid en alleen woorden die voorin de mond kunnen worden uitgesproken ("Psssst") zijn hoorbaar. Het schoolbord beleeft hoogtijdagen!

In de tussentijd gaat het gezinsleven gelukkig gewoon door. Onze vierenhalfjarige zingt sinterklaasliedjes en Gangnam-style door elkaar, waarbij de frase 'hey, sexy lady' ons nog elke keer doet opkijken. Ze heeft zelfs nieuwe woorden bedacht: de 'billiotheek' en de 'tosti-knuffel'! Papa en mama klemmen het kikkertje tussen hen in, in een mega-groepsknuffel. M is er helemaal niet van gediend, die krijgt het stikbenauwd in zo'n omarming. Weet jij trouwens wat een 'klokhuis' in L-taal is? Juist, een kerk! Of een 'parajus'? Dat is een nieuw woord voor paraplu en parasol ineen!

In deze drukke tijden was ook nog de tien-minutenavond (ook wel tafeltjesavond genoemd) gepland. Onze dochters hebben elk twee juffen en de vier dames waren zonder uitzondering lovend over hen. "L is erg gegroeid sinds ze op school is. Ze telt tot twintig, houdt de dagen van de week uit elkaar, kan goed samen spelen en is erg geliefd in de groep." En "M doet goed mee en is een heerlijke, gezellige meid. Ze is goed in rekenen en de creatieve vakken en kan uitstekend opschieten met de kinderen in haar groep". Wow, we glommen van trots toen we naar huis liepen.

Sinterklaasavond

Vandaag is een nieuw Pietje geboren! Om precies te zijn een paars/groen Pietje dat in het normale leven L heet. Huppelend ging ze vandaag naar school, heeft Sinterklaas zonder problemen een hand gegeven en kwam stralend thuis met een knutseltasje en een hand kruidnoten. M kwam zingend thuis: de voetbal-surprise was een succes en ook zij was goed bedacht. Haar klasgenootje M. knutselde een levensgroot kleurpotlood, waarin een kinderhorloge zat verstopt. Gelukkig: de kartonnen doos met snippers bleef haar bespaard!

Ondanks diverse hindernissen, is het Sinterklaas ook gelukt pakjes en gedichtjes bij ons thuis af te leveren. Toen M uit tekenles kwam, was opa al gearriveerd, speelde de CD-speler toepasselijke liedjes en stond de chocolademelk op te warmen. En ja hoor, onder het zolderraam stonden twee wasmanden klaar met enorm veel pakjes. Het werd L af en toe teveel. Ze wilde alle pakjes in een keer en in afzondering uitpakken. Op een gegeven moment zat ze alleen in de keuken, geconcentreerd een groot stak inpakpapier op te vouwen. M's mooiste cadeau? Vier nieuwe stabilo-stiften, ter vervanging van de kapotgekleurde .... Ach!

Na afloop bakte papa een enorme stapel pannenkoeken en speelden we met de cadeaus. De dames lagen al met al nog op tijd in bed, A is nog even gaan tennissen en opa en mama keken lachend naar de Sinterklaasshow van Paul de Leeuw. Een dag met een gouden randje!

What difference a week makes ....

Vorige week genoten we na van het succesvolle feestje voor A's vijftigste verjaardag. Dit weekend is heel anders. Tja, we schreven het al eerder. Er is een hoop gaande op Y's werk. Zoveel, dat Y zich heeft moeten ziek melden om even op adem te komen. Wat een vrolijk Sinterklaas weekend had moeten worden, is een weekend met veel slapen, piekeren en huilen geworden. Vrijdag gaat ze naar de bedrijfsarts.