België

Net in de week dat de zon scheen en de temperaturen boven de 30 graden stegen, hadden wij allemaal vrij! Samen met opa trokken we erop uit naar België. We boekten pas een paar dagen tevoren een huisje en laadden in sneltreinvaart de auto's in. Vooral met de 3 B's: badpak, boodschappen en bikes! En dat is precies wat we vooral hebben gedaan. Elke dag gezwommen, lekker gegeten en gefietst. Geluierd, gekletst en gewoon buiten geweest. Echt genoten dus!

Ooit gaf iemand ons de tip 'to travel light'. Nu zal dat bij ons wel nooit helemaal lukken, maar qua entertainment heb je eigenlijk niet veel meer nodig dat pen en papier, een spel kaarten en een dobbelsteen. Na jaren van tassen vol knutselspullen, spelletjes en knuffels, reduceerden we dat deel als pilot tot één boodschappentas. Dus speelden we vooral Uno en het Tien Minutenspelletje. Ken je dat nog niet? We leggen het even uit.

	Categorie	Antwoord	Score
1	Kleur	Rood (of Rose, Roserood of Rode bessenrood)
2	Dier	Rat (maar niet Roofdier)
3	Meubel	Rotan stoel, rolgordijn
4	Sport	Roeien, racen
5	Bekende Nederlander	Ronnie Tober (of Emile Roemer)
6	Land (of rivier, hoofdstad)	Roemenië
7	Bloem (of boom)	Roos
8	Meisjes-/jongensnaam	Roos
9	Gerecht (of groente)	Raapsteeltjes
10	Kledingstuk (of –merk)	Rok (of Ralph Lauren of Ruccanor)

Je kunt natuurlijk ook andere categorieën bedenken. Vervolgens prik je blind een letter uit een boek of tijdschrift. In tien minuten tijd vul je dan het lijstje in. Per origineel antwoord kun je 10 punten verdienen. Als je hetzelfde antwoord hebt, deel je het getal 10 door het aantal mensen met hetzelfde antwoord. Diegene met het meeste aantal punten, wint! Als je het spel nog een keer wil doen, vouw je het blaadje zo om, dat je de categorieën kunt lezen en weer blanco papier voor je hebt. Veel plezier!

Zomerfeest

Sinds mei hebben we 35 feestjes gehad. Heerlijk, zo'n gezellige periode! Helaas konden we niet naar het 36e feestje: de bbq ter gelegenheid van de 18e verjaardag van buurjongen D., maar wel naar de verjaardag van de nu 12-jarige E. We pasten met een klein gezelschap precies onder de met druivenranken overdekte pergola in hun tuin. Het merendeel van de genodigden is immers toch op vakantie. Onze dames voetbalden (!) en sprongen op de trampoline met hun vier kinderen. 's Avonds hadden we echt geen zin meer om te koken en stopten bij het Indonesische restaurant voor een makkelijke maaltijd. Wist je trouwens dat het merendeel van de Indonesische restaurants worden geleid door Kantonezen?

Zelf maken we het ons ook graag gezellig. Zo hebben de meisjes zondag gevaren op een meertje bij ons in de buurt. De opblaasboot kregen ze van opa cadeau, na zijn thuiskomst uit Aruba. Samen met buurmeisje A. dobberden ze rond, voorzien van flesjes appelsap en een zak chips. Papa en mama luierden intussen in de tuin en zochten een aantal voorstellingen uit voor het komende theaterseizoen. Aansluitend vond A het weer eens tijd voor de bbq en zo waren we weer heerlijk tot laat buiten.

Inmiddels is ons China-nichtje L. bij ons gearriveerd; ze blijft gezellig logeren. Woensdag ruilen ze van logeerlocatie; dan gaat M naar haar. Het programma is al grotendeels bekend: shoppen, shoppen en nog eens shoppen! Als het weer het toelaat, gaat papa met L slapen in een tent - een innige wens van onze jongste. Eens even zien of we nog wel ergens een luchtdicht luchtbed hebben liggen! Mama past intussen gewoon op huis en haard, want zij werkt deze week. We hebben nog een etentje met vrienden en hun dochter op het strand in de agenda's staan en Y een afspraak met haar studievriendinnen. Ach, met zo'n programma blijft het gewoon nog steeds feest!

Wat er verder nog op de vakantiekalender staat? Allerlei nuttige zaken die door al het gefeest in het gedrang zijn gekomen. De kapper, nieuwe schoenen voor L en M's schoolboeken bestellen. Natuurlijk moeten we ook nog de andere schoolbenodigdheden inslaan. Gelukkig lijken de Hema en Action het gat van V&D's Schoolcampus te dichten. Helaas is er ook thuis volop werk aan de winkel: onze hulp is ziek, dus we moeten zelf aan de poets. We vroegen eerder dit jaar uitstel voor de inkomstenbelasting aan, maar 1 september komt nu toch echt in zicht. Onze hypotheek loopt af, en die moet worden overgesloten. Om zo maar eens wat zaken te noemen. Gelukkig blijft er nu wel tijd over voor een avondje buizen, een boekje in de tuin of een koffie op een terrasje. Nu alleen nog zorgen dat we niet tè laat in bed liggen en we rusten ook echt eens een beetje uit!

Naar de film

Terwijl Y en L de 'after party'  haddden, was M op stap met haar eigen vriendjes en vriendinnetje. Ze bewegen zich per fiets van huis naar huis, halen elkaar op en spelen soms nog buiten, maar kletsen vooral. We moeten nog even aan deze manier van afspreken wennen, want wij houden niet van 'buiten rondhangen'. Die boodschap beklijft kennelijk, want ze hadden bedacht om zaterdag met elkaar naar de film te gaan.

Mocht je denken dat dit een kinderfilm tijdens matinee is, heb je het mis. Het werd op zaterdagavond en in eerste instantie Central Intelligence. Een op z'n zachtst gezegd verrassende keuze voor onze dochter. Het plan was om gezevenen te gaan fietsen. Daar hebben de moeders een stokje voor gestoken en het stel gewoon gehaald en gebracht. Op het laatste moment kozen de tieners toch voor Ice Age 5. Ze hebben het hartstikke leuk gehad en wij ook.

Want A kon zaterdag zijn klussen afronden en stak gezellig de barbecue aan. Voor L, die toch weleens ondersneeuwt bij alle spannende belevenissen en verhalen van grote zus, een uitgelezen kans om eens te genieten van exclusieve aandacht. Gedrieën keken wij op de bank naar De Boskampi's. Bij thuiskomst kroop dezelfde grote zus bij ons onder het dekentje, smikkelde van de speciaal voor haar bewaarde aardbeien en verzuchtte tevreden: "Morgen blijf ik lekker bij jullie thuis, ff chillen hoor!".

Zomervakantie!

Je hebt het waarschijnlijk al gemerkt - we zijjn een beetje uit het driedagelijkse ritme. Het is dan ook officieel zomervakantie! Wij houden daarom een zomerritme aan tot eind augustus; er verschijnt voorlopig elke vijf dagen een nieuw blogbericht! Komt-ie:

Na al onze festiviteiten hielden we de eerste vrije zondag een heerlijke luierdag. Lang uitslapen (en lang op de schermpjes, maar ach, het is vakantie), beetje opruimen, en de vakantiekalender maken. Op maandag waren papa en de meisjes vrij en togen ze naar de stad. M heeft een 'bomberjack' gescoord en L heeft alle gekregen cadeaubonnen ingewisseld voor het innig gewenste Lego Friends-vliegtuig. Vervolgens hebben de dames de hele regenachtige maandagmiddag gebouwd.

Op dinsdag kwam opa weer thuis uit Aruba! De drie dames gingen hem natuurlijk ophalen en stonden 's ochtends al vroeg op Schiphol voor koffie (en wat winkeltjes). Toevallig deelden promo-dames een bord uit waarop je de naam van degenen op wie je wachtte kon schrijven. Het werd een feestelijk weerzien!

Omdat Y dus dinsdag vrij was, werkte ze op woensdag. Dankzij het flexwerken kan dat tegenwoordig ook vanuit huis, want A was ook nog druk aan de slag. De meisjes vermaakten zich met vriendjes en vriendinnetjes. Desondanks was het lastig concentreren bij alle inloop/vragen/ingeschonken limonade. Dus besloot Y op het laatste moment om donderdag ook een vrije dag in te lassen - vrijdag stond namelijk de 'after party' van L op het programma. Twee vriendinnetjes van ballet en een klasgenootje dat de week ervoor ziek was, waren van de partij. De balletmeisjes kunnen door fysieke beperkingen helaas niet lang of ver lopen, dus sloegen we de speurtocht over. Midgetgolf, ezeltje rijden en spelen op de kinderboerderij bleven over. Een voorbijlopende hond at in een onbewaakt ogenblik de zelfgebakken cake op, maar het weer werkte mee en de kinderen genoten!

Helaas eindigde de middag niet zo mooi. De moeder van een van de meisjes kreeg last van ernstige hartritmestoornissen en we kregen haar alleen met de grootst mogelijke moeite weer veilig thuis. Gelukkig ging het na wat rust weer beter met haar. En wij beseften ons weer eens terdege hoe belangrijk het is om te genieten als het kan. In dezelfde week woonden we namelijk een begrafenis bij, hoorden we het bericht van ongeneeslijk zieke en overleed de moeder van een vriend van ons. Lieve mensen, leef in het nu en pak je momenten! We wensen je alvast een fijne zomer!

Speurtocht

Inderdaad, L was al eventjes geleden jarig. Maar omdat er zoveel feestjes en andere activiteiten op ons programma stonden, was er niet eerder ruimte voor. Gelukkig gingen haar vriendjes en vriendinnetjes nog niet op vakantie en prikten we zaterdag 9 juli op de kalender, de eerste echte vrije dag van de zomervakantie. Plaats van handeling: in het bos, bij het meer. Tijdstip: 14.00 - 17.00 uur (sorry ouders, wegens teveel lol 18.00 uur). Aantal genodigden: 8 klasgenootjes (en 3 andere vriendinnetjes op de after party die volgende week vrijdag plaatsvindt). Activiteit: een speurtocht, op uitdrukkelijk verzoek van de jarige.

Op vrijdag na het WIDM-feest, was mama dus alweer druk in de weer met het volgende uitje. Eerder hadden we al een heel parcours bedacht met opdrachten: Natuurbingo, Snoepjesmemory, Ezeltje rijden en Midgetgolfen. Na het uitvoeren van de 10 opdrachten, konden ze gaan zoeken naar de schat. Op internet lazen we al dat een speurtocht van een uur, met rennende kinderen maximaal een half uur duurt. En dat klopt! Wat een enthousiasme en vrolijkheid! Het was (alweer) heerlijk weer en na een korte stop op het picknickkleed (met zang, cadeaus en lekkers) zochten de kinderen naar de met rode strikjes aan takken vastgebonden opdrachten. Luid gejuich bij elk strikje en rode wangen bij het Tekenen in het Zand en Schrijven met Gras. Tot slot vonden ze gezamenlijk de schatkist (die de baas van de kinderboerderij in het stro van een stal had verstopt) en was het feest compleet!

Al het meegebrachte eten en drinken ging schoon op. Papa en M hadden de blaren op hun voeten (want zij hadden eerst al die strikjes opgehangen). De kinderen waren vies en warm. Maar wat een succes, wat een heerlijke middag, wat een leuke start van de vakantie!

Wie is de Mol?

Nadat M door de leerlingenhaag kwam gekropen, ging ze meteen naar het aangrenzende grasveld. De zon scheen, de kinderen juichten en sprongen. Ze hebben ontelbare selfies gemaakt, gepicknickt en nagepraat over de musical. Geen traan, geen snik, nee hoor - alles was en bleef feestelijk!

’s Middags is M zich met vriendinnen A.en S. gaan optutten voor het slotfeest van drie jongens uit haar klas. Daar heeft ze en passant  nog een dance battle gewonnen en ze hebben het gewoon weer ontzettend leuk gehad met elkaar. Y heeft trouwens ook nog 10 punten verdiend. Bij het ophalen was ze wijselijk buiten blijven staan toen een aantal andere ouders besloten mee te dansen. Dat wordt immers echt te genant als je 13 jaar en een nu heuse middelbare scholier bent. M was haar zeer dankbaar!

Intussen bereikten de voorbereidingen voor het spectaculaire eindfeest Wie is de Mol hun hoogtepunt. Tijdens het slotfeest was Y in het geheim bij de moeder van vriendinnetje E. de laatste zaken door te spreken.  Het is ons gelukt om alles af te ronden en om 14.00 uur op donderdag waren we er klaar voor. De 14 meisjes en wij waren gehuld in het zwart/wit/groen, naar de kleuren van De Mol en zaten in eerste instantie slaperig bijeen na alle commotie van de voorbije dagen.

Maar dat veranderde al snel. We hebben allerlei spelen nagebootst van tv en het was in een woord F.A.N.T.A.S.T.I.S.C.H. Elk spel vergde een andere aanpak en andere samenstelling: individueel of gezamenlijk, openheid van zaken of juist alles in het geheim. Nu waren ze natuurlijk eindelijk eens bijeen zonder jongens, zonder andere kinderen (buurmeisjes, nichtjes, andere vrienden, etc.) en dan zie je pas wat ze eigenlijk allemaal al kunnen!  Ze werkten in opperste harmonie samen, hielpen elkaar en waren slim, eerlijk en grappig. Wij als ouders hebben er ook van genoten!

’s Avonds hebben we met z’n allen pizza gegeten in de tuin, met als toetje aardbeien en een (gehuurde) chocoladefontein. De eindquiz werd ingevuld op het vlonder aan het water, verlicht door fakkels. Om 20.30 uur volgde de ontknoping, compleet met rood en groen scherm, in het bijzijn van alle ouders. De Mol is ontmaskerd - drie meisjes hadden haar geraden, dus mochten als eersten een prijs uitzoeken.

Daarna hebben ze roerend afscheid genomen van elkaar (want wie zullen ze over een jaar nog echt vaak zien???), maar zelfs dat bleef vrolijk. Vandaag hadden we de eerste twee hier alweer over de vloer en hebben we de interviews bekeken. Hilarisch om te zien wie welke vriendin verdacht en waarom, welke verbondjes zijn gesloten en wat dat heeft opgeleverd.

L heeft nu ook zomervakantie en speelt met twee vriendinnetjes. Wij gaan nu snel verder, want morgen is het kinderfeestje van L. Daarover meer in het volgende blog!

Eindmusical

Gisteren en vandaag hadden de meisjes nog gewoon school en waren wij gewoon aan het werk. Behalve dan dat Y vanochtend twee presentaties had staan en vanmiddag een teamuitje op het strand. Was leuk, maar ze zat op hete kolen, want vanavond was natuurlijk ….. de uitvoering van Alles Overboord! M speelde Dilara, de vriendin van Vlinder. Toen wij kwamen had ze er al twee voorstellingen op zitten (1x voor leerlingen, 1x voor opa’s en oma’s) en was niet eens zo nerveus. Wij wel!!!! Dat was niet nodig geweest, want ze deed het werkelijk fantastisch! Ze had best een grote rol, inclusief het zingen van een solo! Dat had ze goed geheim gehouden voor ons (ze heeft alles met L ingestudeerd). Alle dansjes, teksten, opkomsten – het ging vlekkeloos en ze was (wat ons betreft in elk geval) de Ster van de Avond!!!

Morgenochtend starten Merel’s laatste uurtjes op de basisschool. Ze is er gelukkig niet erg emotioneel onder. Y gaat nog een keer met haar mee naar school, want als ouders richten we nog een klein buffetje in met lekkers tijdens de laatste kleine pauze. Intussen ruimen we dan het decor op (waaraan zo hard is gewerkt). Als de kinderen van groepen 8 naar buiten komen, staan alle ‘overgebleven’ leerlingen in een haag opgesteld, waar ze doorheen moeten kruipen.

Het was allemaal heel feestelijk, met praatjes van de directie, ouderraad en natuurlijk het afscheidslied van de ouders. Wat een mijlpaal, zeg. Gelukkig blijft L voorlopig nog wel op de basisschool, want anders waren WIJ wel emotioneel geworden!

Dertien jaar!

Hoe is het mogelijk?! Onze schattige baby, onze prachtige dochter wordt morgen opeens dertien jaar! Wat is ze gegroeid de afgelopen jaren, letterlijk en figuurlijk. Van een ondernemende, levenslustige en vrolijke peuter naar modebewuste, sportieve en pragmatische puber. Ons geweldige kind, dat ons voor het eerst ouders maakte. Wat een feest!

Toch vieren we morgen een bescheiden feestdag. Inderdaad, we hebben het al (zeer) uitgebreid gevierd op 11 juni. En donderdag komt daar de megaparty met haar vriendinnen achteraan. Maar de belangrijkste reden is toch wel het afscheid van haar basisschooltijd komende week. Ze zal drie keer optreden met de eindmusical. Heeft nòg een eindfeestje met beide groepen 8. Trakteert uiteraard nog een laatste keer in de klas op ijsjes. Topt de week af met het kinderfeestje van haar zusje. En dan pas begint de vakantie en kan de jarige een beetje tot rust komen.

Maar eerst dus haar verjaardag. Om te beginnen starten we morgen met haar favoriete ontbijt: mangosap met verse croissants. Bij de koffie krijgen we ijs (in plaats van taart) bij de nieuwe ijssalon. Daar gaan we op de fiets naartoe, want haar verjaarscadeau is een nieuwe fiets voor de middelbare school. Aansluitend fietsen we door naar de stad; shoppen is immers haar grootste hobby. Opa is er helaas niet bij, maar hij zal ongetwijfeld bellen vanuit de Antillen. En 's avonds gaan we eten in het restaurant van haar keuze. Voor ons doen een rustige feestdag, dus!

Het is namelijk al druk genoeg. Fysiek, maar zeker ook mentaal. Deze leerling wordt scholier. Het is toch best een stap. De ene dag roept ze dat het wat haar betreft wel klaar mag zijn op de basisschool, de andere dag piept ze dat ze de haar groep toch wel heel erg zal gaan missen. Vandaag roept ze dat ze zo uitkijkt naar haar nieuwe schoolspullen, de andere dag dat ze het best spannend vindt al die nieuwe mensen. Dat snappen we, lieverd. Het is ook niet niks. Maar weet je, we zetten de volgende grote stap gewoon weer samen!