We hebben er weken naar uitgekeken: de voorjaarsvakantie. In januari hadden we namelijk spontaan besloten om met mama's Duitse vriendin I. te gaan skiën. Daarvoor moesten we wel een flinke autorit over hebben - geen hobby van de drie dames. Maar ja, onze nieuwe auto heeft winterbanden, sneeuwkettingen en een imperiaal en vráágt haast om een lange reis naar de sneeuw. We overlegden daarom tijdig met de jongedames. M had als voorwaarde dat ze haar nieuwe telefoon vol met muziek kon downloaden, om de reistijd te overbruggen. L wilde op haar beurt graag haar (enorme) snackbeker mee, gevuld met sap, fruit en sesamkoekjes. Zo gezegd, zo gedaan. De auto volgeladen met skipakken & -helmen en dikke handschoenen en sokken. En eerlijk is eerlijk, we hebben geen enkele klacht van de achterbank gehoord!
Na een overnachting in I.'s nieuwe huis aan de Bergische Hochstrasse, kwamen we zondag veilig aan in ons hotel nabij Berchtesgaden. Een ruime familiekamer met een volledig uitgeruste keuken. Daar hebben we alleen niet zoveel gebruik van gemaakt, want we hadden halfpension geboekt. En wat hebben we er heerlijk gegeten/ontbeten!
De aanwezige spa hebben we niet gebruikt, maar daar kwamen we ook niet voor. Wij wilden sneeuw! En die was er - gelukkig niet op de weg, maar volop op de bergen. Maandag hebben we uitgebreid gerodeld. De meisjes en papa dachten hiermee vooral mama een plezier te doen: een rustig sleetochtje van een heuveltje. Maar dit was het betere werk: met de kabelbaan een kwartier naar boven en vervolgens met een noodgang door snel bochtenwerk laverend naar beneden. De zon scheen en bovenop de berg was een heerlijk kneuterige Stube met warme chocolademelk èn adembenemend uitzicht op de Alpen. Wat hebben we genoten!
Dag 2 begon al om 7.00 uur met dichte mist en fikse keelpijn/verhoging voor mama. Lastig om zo de geplande privé skilessen van die dag uit te voeren. Y hield het al na ruim een uur voor gezien, maar papa en zijn dochters konden na 5 uur op de latten zelfstandig met de sleeplift omhoog en de heuvels onveilig gaan maken. Wat een feest! Om 20.00 uur was het stil in onze familiekamer - iedereen sliep met roze wangen van de frisse berglucht.
Dag 3 klaagde M over pijn in haar voet - na een telefoontje met de reisverzekering werd besloten toch maar een röntgenfoto te laten maken. Gelukkig was haar middenvoet niet gebroken, maar slechts overbelast. Met pijnstillers en een zwachtel kwamen ze na twee uurtjes weer terug. Y lag inmiddels in bed, in de hoop de opkomende griep de baas te blijven. Met ook wat pijnstillers vertrokken we 's middags naar Schönau (vroegere woonplaats van Romy Schneider, waarmee Y vroeger zo vaak vergeleken werd) en de Königsee. Prachtig! Aansluitend deden we wat boodschapjes (de hotelkeuken houdt er op woensdag 'Ruhetag') en sloegen vooral drogisterij-artikelen en 'Rote Grützen' en vanillesaus. 's Avonds schoven lekker makkelijk een pizza (A), lasagne (M&L) en broodjes (Y) de eigen oven in. Nog een paar potjes Uno en de hele familie lag om 21.00 uur alweer in diepe rust!
Dag 4 konden we niet langer wachten: er moest weer geskied worden! Nu we op dezelfde berg van dinsdag waren (ditmaal zonder mist) konden we onze omgeving wat beter bekijken. Heerlijk zo'n witte wereld, met mensen die in warme, comfortabele kleding aan het 'buiten spelen' zijn! Y was nog niet fit genoeg om mee te doen, maar heeft veel foto's gemaakt en heerlijk in de Stube bij de kachel zitten lezen.
Op vrijdag moesten we toch echt weer naar huis. De rit viel behoorlijk tegen, met veel files door bouwwerkzaamheden en intensief vrachtverkeer. Maar om middernacht staken we de sleutel in het slot van onze eigen voordeur. Een heerlijke ervaring rijker!
