Op een doordeweekse ochtend perst Y snel wat sinaasappels uit. Mmmmm, lekker en vol met vitaminen! Dan hup, hup, de meisjes helpen aankleden, bekers vullen, fruit klaar leggen voor de ochtendpauze en de vaatwasser inruimen. Helaas past de citruspers er niet meer bij, dus spuit ze er vast wat afwasmiddel in, zodat ze deze later met de hand kan afwassen. Dan wordt ze afgeleid door de meisjes die naar school vertrekken met papa. Kus, aai over bol, "veel plezier" en snel door, want ook Y moet naar haar werk. Maar hé, wat is dat? Een restje sinaasappelsap in de citruspers? Ze lust best nog best een slokje, hoor! Y neemt dan ook een flinke teug. Maar hoewel de kleur en consistentie verdacht veel op elkaar lijken, drinkt ze nu een flinke slok afwasmiddel - brrrrr! Wat nu?
Toch maar even de huisarts bellen, die informeert hoe oud 'het slachtoffertje' is? Uh, 49 jaar ...! Voor de zekerheid belt de assistente met het RIVM. Het advies volgt al snel: "Geen water drinken, maar iets vets eten: om het schuimen te voorkomen!" Als toetje voegt de assistente eraan toe: "Oh ja, u kunt nog wel wat buikkrampen en diarrhee krijgen, hoor!". Y is normaal gesproken dòl op slagroom en roomboter, maar na haar recent doorstane buikgriep kan ze vet eten nog helemaal niet verdragen. A komt intussen weer thuis en grapt dat het gelukkig ecologisch afwasmiddel is, dat helemaal biologisch afbreekbaar is. En dat Y nu van binnen èn buiten lekker schoon en citroen-fris is. Of ze ook al bellen kan blazen? Ja hoor, heel grappig! En dan te bedenken dat alle schoonmaakmiddelen nog steeds keurig achterin een beveiligd kastje en medicijnen bovenin het badkamerkastje liggen - ver weg van grijpgrage kindervingertjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten