.... de schaterlach van je kinderen
.... de zon in je gezicht
.... voldoende tijd om klusjes af te ronden
.... de stilte van het bos
.... een avondje samen met je geliefde
.... een latte macchiato met caramel
.... een volgend level in het smurfenspel.
Dit laatste behoeft wellicht enige toelichting. Sinds Y in december 2012 officieel 'overwerkt' werd verklaard, is het een lange weg naar herstel geweest. En nog steeds is ze er niet. Haar concentratie was en is prut. Haar work coach raadde haar aan maximaal een bladzijde per dag te lezen, als oefening. En elke avond minimaal een ding te benoemen waarvan je die dag genoten had, of goed had kunnen uitvoeren. Spelletjes op de Ipod waren volgens de coach ook een goede concentratie-oefening. Vandaar het smurfenspel .... inmiddels zit Y op level 28!
Bij vertrek op vakantie dacht Y toch nog even dat het haar niet zou lukken om alles klaar te krijgen. De koffers gepakt met schone kleren, speelgoed en medicijnen & het huis schoon en opgeruimd. De administratie op orde & de sleutels en logeerkonijn op tijd bij de oppasburen. De meisjes natuurlijk een paar gezellige eerste vakantieweken met voldoende rust, maar ook met vermaak. En opa letterlijk en figuurlijk op de been, zodat wij verantwoord op reis konden gaan.
Nou, het goede nieuws is: het is toch gelukt! Niet helemaal conform de (altijd te hoge) eisen die Y zichzelf had gesteld, maar goed. Zonder schaar, mp3-speler en rode lange broek kun je immers ook best op vakantie. In plaats van het smurfenspel, heeft ze in Portugal zowaar een heel boek kunnen uitlezen. Heeft ze gezwommen zonder ziek te worden. En raakte haar hoofd heerlijk 'leeg' in Spanje. Bij thuiskomst wachtten er nog wel een paar uitgestelde klusjes op haar, maar goed.
Vandaag is ze na vier weken zomervakantie weer met werken begonnen (driemaal vier uur per week) en dat is best weer even spannend hoe dat gaat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten