Nog meer dagen wennen

Zo, de kop is eraf. M heeft inmiddels haar eerste lesuren wiskunde, maatschappijleer en Frans gehad. Op haar nieuwe witte Vogue-fiets (voor haar verjaardag) reed ze met haar nieuwe zwarte Eastpak-rugzak (van haar cadeaugeld) en nieuwe zwart-/witte outfit (van papa en mama) haar  toekomst tegemoet.

Wat is alles ongelooflijk veranderd. Wat heeft ze weinig boeken. Hoeft ook niet, want ze kan inloggen op digitale boeken via haar spiksplinternieuwe laptop. Ze kent de halve klas al via de app-groepjes. Ze heeft op school een eigen locker, te ontsluiten met haar eigen keycard. Wij als ouders hebben de inlogcodes gekregen voor Magister. Dus rapportcijfers, absentie of huiswerk? Wij kunnen alles online zien!
Maar wat is alles tegelijkertijd ongelooflijk ONveranderd. Wendagen, lesroosters, kleine pauzes, lunchpakketjes, gymles - alsof we gisteren zelf nog naar school gingen.

Maar waren wij ook al zo sociaal? Zo onvermoeibaar? Zo onverschrokken? Nee, beslist niet! We zijn apetrots op onze oudste!