Het werd al snel duidelijk. Markiezen klappen dubbel bij het oprollen en Y's oogleden dus ook. Dat kan irritatie opleveren. De remedie? Een hormonencrème of het mes erin. Y sputterde tegen, want waarom snijden in gezond vlees?! Ook daarin was de huisarts duidelijk: "er is te veel gezond vleesl! Net als met kaas, snijdt je het teveel aan vel gewoon weg". En: "we zien hier zoveel mensen die wat ouder worden die vragen om een doorverwijzing naar de plastisch chirurg, terwijl die heel wat minder vel hebben!"
Hoezo, wat ouder worden? Y is fysiek gesproken nog geen vijftig en mentaal al helemaal niet! En vijftig was toch het nieuwe veertig? Toch?!
Maar laatst was ze met M bij de KNO-arts. Ze vroeg of de arts ook even in haar oor wilde kijken. Ze hoort links de laatste tijd wat slechter, net alsof ze onder water zwemt. Nou, hij was ook duidelijk hoor. "Bij het ouder worden, wordt het gehoor ook wat minder", zei hij, mild glimlachend. Grrrrr!
Als klap op de vuurpijl moest Y vorige week naar de podotherapeut. Voor wie niet weet wat een podotherapeut is: die meet je onder andere steunzolen aan. Y heeft 'erfelijke belaste' tenen, vol artrose. De podo-mijnheer suggereerde orthopedisch, op maat gemaakt schoeisel. Mooi niet: eerst maar eens even kijken of de pijn met nieuwe steunzolen verdwijnt!
In menig gesprek komt het tegenwoordig ook ter sprake. Sommigen 'voelen' zich toch al wat middelbaar. Krakende gewrichten bij het opstaan, wat langer herstel na het sporten en wat moeite met de gewoonten van de 'jeugd'.
Kom op zeg, daar gaan wij niet aan meedoen. Het is inderdaad net als met kaas. Maar met een belangrijk verschil: jonge kaas snijdt misschien wat makkelijker, maar oude kaas smaakt zoveel beter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten